ارزهای دیجیتال شکل جدیدی از پول هستند که طی چند سال گذشته در دنیا رواج پیدا کرده‌اند. اگر به تاریخ نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم که پول در طول تاریخ بشر شکل‌های متفاوتی داشته است. هزاران سال قبل از میلاد مسیح، پول به شکل امروزی رواج نداشت و مردم از کالاهای با ارزش به‌عنوان وسیله‌ای برای مبادله استفاده می‌کردند. از آن دوران به‌عنوان عصر مبادله کالا به کالا نیز یاد می‌شود. این کالاها در جوامع مختلف متفاوت بود اما در اکثریت کشورها غلات و دام‌ها به‌عنوان کالایی برای مبادله استفاده می‌شد.
با گسترش جوامع بشری و شکل‌گیری امپراطوری‌های بزرگ، سکه‌های طلا و نقره جای مبادله کالا به کالا را گرفتند. این سکه‌ها به مبنایی جدید برای ارزش‌گذاری کالاهای مختلف تبدیل شدند. در ایران نیز برای اولین‌بار در زمان هخامنشیان ضرب سکه رواج پیدا کرد.
استفاده از سکه‌های طلا و نقره به‌عنوان وسیله‌ای برای مبادله کالا خالی از مشکل نبود. برای مثال حمل‌ونقل این سکه‌ها در ابعاد بزرگ یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی بود که تجار با آن دست‌وپنجه نرم می‌کردند. این مشکل و دیگر مشکلات باعث شد که سکه‌ها جای خود را به حواله یا دست‌نوشته بدهند. این دست‌نوشته‌ها توسط افراد امین و صرافی‌های اولیه به مردم داده می‌شد. با رایج شدن استفاده از حواله‌ها، اولین اسکناس‌ها شکل گرفت.
بعد از گسترش اسکناس، کارت‌های بانکی ایجاد شدند و استفاده از پول نقد کمتر شد. سرانجام در سال 2008 با اختراع اولین ارز دیجیتال جهان، بیت کوین، توسط ساتوشی ناکاموتو، سیستم پولی و مالی دنیا وارد عصر جدیدی شد. ارزهای دیجیتال ایجاد شدند تا با کمک فناوری بلاک چین، انتقال پول به سراسر دنیا را ساده‌تر، سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر از همیشه کنند. برای مثال شما با ارزهای دیجیتال می‌توانید در کمتر از چند دقیقه برای اقوام یا دوستان خود در دورترین نقاط دنیا پول بفرستید. برای خرید، فروش و مبادله رمز ارزها می‌توانید از یک صرافی ارز دیجیتال استفاده کنید.
ارز دیجیتال چیست؟
ارزهای دیجیتال بر پایه فناوری بلاک چین توسعه یافته‌اند. این فناوری، اطلاعات را به‌صورت غیرمتمرکز در چندین سیستم مختلف به‌صورت رمزنگاری شده نگهداری می‌کند. اما شاید از خود بپرسید که چرا رمز ارزها بر مبنای بلاک چین ایجاد شدند و اساسا این سیستم غیرمتمرکز چه مشکلی را حل می‌کند؟
در زمان قدیم، اطلاعات در دفاتر کاغذی نگهداری می‌شد. این دفاتر نیز گاها دستکاری می‌شدند. با گذشت زمان و اختراع کامپیوترها اطلاعات به جای دفاتر کاغذی در سیستم‌های کامپیوتری ذخیره شد. اما بازهم حفظ امنیت این اطلاعات کار ساده‌ای نبود. زیرا سیستم‌های کامپیوتری گاها هک و اطلاعات به سرقت می‌رفت.
سال ها پیش از بیت کوین، فناوری بلاک چین برای حفظ امنیت اطلاعات، وجود داشت و از آن در سازمان‌های حفاظت اطلاعات در برخی از کشورها استفاده می‌شد. با اختراع بیت کوین، به‌عنوان اولین ارز دیجیتال، عامه مردم فناوری بلاک چین را به‌عنوان جدیدترین فناوری برای ذخیره اطلاعات شناختند. در بلاک چین، اطلاعات به‌جای نگهداری در یک یا چند سرور محدود، در هزاران یا حتی میلیون‌ها دستگاه مختلف نگهداری می‌شوند. مهم‌تر این‌که هر دستگاه یک نسخه کامل و جامع از اطلاعات را درون خود نگهداری می‌کند؛ درحالی که در سیستم‌های سنتی، اطلاعات به‌صورت تقسیم شده در سرورهای مختلف نگهداری می‌شود. تقسیم اطلاعات به‌صورت تکه تکه در چند سرور باعث می‌شود که اگر تعدادی از سرورها به هر دلیلی آسیب ببیند، بخشی از اطلاعات از دست برود.
اما در بلاک چین هر سرور به‌صورت مجزا، تمامی اطلاعات شبکه را درون خود ذخیره می‌کند. بهعبارتی اگر یک سرور هک یا از بین برود، هیچ خللی در سیستم بلاک چین ایجاد نمی‌شود زیرا تمام اطلاعات یک سرور با دیگر سرورها مشترک است.
بعد از اختراع بیت کوین، ارزهای دیجیتال دیگری با اهداف جدید پا به عرصه گذاشتند. برای مثال تعداد زیادی از شرکت‌ها و استارت‌آپ‌های بزرگ دنیا که نیاز به سرمایه داشتند با ایجاد یک ارز دیجیتال توانستند سرمایه بزرگی جمع‌آوری کنند. تکنولوژی‌های جدیدی از جمله قراردادهای هوشمند به بلاک چین افزوده شد و کاربرد آن افزایش پیدا کرد. مردم هم می‌توانستد به امید پیشرفت یک پروژه، ارز دیجیتال آن را خریداری کنند تا بلکه بتوانند آن را بعدا با قیمتی بالاتر به فروش برسانند. این‌گونه شد که تعداد ارزهای دیجیتال روز‌به‌روز گسترش یافت.
ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟
درست است که ارزهای دیجیتال بر اساس فناوری بلاک چین کار می‌کنند اما ممکن است بلاک چین یک رمز ارز با یک رمز ارز دیگر متفاوت باشد. به همین علت دو ارز دیجیتال با دو بلاک چین متفاوت نحوه کارکرد متفاوتی دارند. البته لازم به ذکر است که اصول اساسی بلاک چین مانند غیرمتمرکز بودن در همه بلاک چین‌ها یکسان است.
به‌صورت کلی بلاک چین ارزهای دیجیتال در 3 نسل مختلف قابل دسته‌بندی است. بلاک چین بیت کوین نسل اول بلاک چین‌ها بود که در سال 2008 از آن رونمایی شد. نحوه کارکرد این ارز به این صورت است که قدرت پردازش بلاک چین بیت کوین توسط ماینرها (استخراج‌کنندگان) تامین می‌شود. استخراج کننده به کسی گفته می‌شود که یک دستگاه ماینر خریداری کرده و با وصل کردن دستگاه خود به بلاک چین بیت کوین، قدرت پردازش دستگاه خود را در اختیار شبکه این رمز ارز قرار می‌دهد. بلاک چین بیت کوین نیز برای تشویق ماینرها، مقداری بیت کوین به آن‌ها پاداش می‌دهد. نکته جالب دیگر در رابطه با شبکه بیت کوین، این مطلب است که هر تغییری در بلاک چین این ارز، نیاز به اجماع و توافق ماینرهای بیت کوین دارد. به‌عبارت ساده‌تر، یک شخص یا سازمان یا حتی یک کشور نمی‌تواند برای بیت کوین تصمیم‌گیرنده باشد و این بزرگ‌ترین مزیت سیستم بلاک چین نسبت به دیگر سیستم‌های دنیا است.
انواع ارزهای دیجیتال
با گذشت بیش از یک دهه از اختراع بیت کوین، تعداد ارزهای دیجیتال رشد قابل توجهی داشته است. بسیاری از این ارزهای دیجیتال هدف جدید و منحصر به فردی ندارند و بیشتر یک کپی از دیگر پروژه‌های موفق هستند. همچنین گاها یک رمز ارز با هدف اسکم یا کلاه‌برداری وارد بازار کریپتوکارنسی می‌شود.
به‌دلیل تنوع و تعداد بالای ارزهای دیجیتال می‌توان دسته‌بندی‌های زیادی برای آن‌ها انجام داد. اما به‌صورت کلی می‌توان ارزهای دیجیتال را به دو دسته تقسیم‌بندی کرد:
- کوین‌ها
- توکن‌ها
تا این‌جای مقاله گفتیم ارزهای دیجیتال بر اساس فناوری بلاک چین ایجاد شده‌اند و بر پایه همین فناوری فعالیت می‌کنند. اما همه رمز ارزها، بلاک چین اختصاصی ندارند. زیرا ساخت یک بلاک چین، نیاز به صرف هزینه بالایی دارد. به‌همین علت، اکثر رمز ارزها، روی بلاک چین رمز ارزهای بزرگ مانند اتریوم ایجاد می‌شوند.
ارزهای دیجیتالی که بلاک چین اختصاصی خود را دارند کوین و به ارزهای دیجیتالی که بر روی بلاک چین یک رمز ارز، مستاجر هستند توکن گفته می‌شود. برای مثال بیت کوین یک کوین است چرا که بلاک چین اختصاصی خود را دارد اما چین لینک، توکنی است که بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شده است.
اما یک تقسیم‌بندی دیگر برای ارزهای دیجیتال وجود دارد که میان معامله‌گرها رواج دارد. در بازار کریپتوکارنسی (ارزهای دیجیتال) به هر ارز دیجیتالی به غیر از بیت کوین آلت‌کوین گفته می‌شود. بهعبارتی می‌توان گفت در بازار رمز ارزها دو مدل ارز وجود دارد: بیت کوین و آلت‌کوین.
ارزهای دیجیتال مشهور
بیت کوین و اتریوم، مشهورترین ارزهای دیجیتال دنیا هستند. حتی بعضی از افراد به بیت کوین لقب پادشاه ارزها و به اتریوم لقب ملکه ارزها را داده‌اند. اما در سال‌های اخیر، رمز ارزهای جدیدی مانند تتر، ترون، بایننس کوین، ریپل، کاردانو، سولانا و … توانسته‌اند توجه سرمایه‌گذاران را به خود جلب کنند. برای دیدن برترین ارزهای دیجیتال دنیا می‌توانید به سایت Coinmarketcap مراجعه کنید.
آیا سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال خوب است؟
بازار ارزهای دیجیتال مانند تمام بازارهای مالی پتانسیل بالایی برای کسب سود دارد. بعضی از افراد با دید سرمایه‌گذاری بلند مدت وارد این بازار می‌شوند و بعضی دیگر به معامله‌های کوتاه‌مدت علاقه‌مند هستند. قطعا استراتژی این دو گروه با یکدیگر متفاوت است. اگر جزء گروه اول هستید کافی‌است یک ارز دیجیتال خوب را در زمان مناسب خریداری کنید تا در بلندمدت به یک سود مناسب دست پیدا کنید. اما اگر جزء گروه دوم هستید، باید علاوه‌بر آموزش زیاد، تجربه کافی نیز داشته باشید تا به سود برسید.
برای خرید ارز دیجیتال، می‌توانید از صرافی‌های ارز دیجیتال ایرانی و خارجی استفاده کنید. متاسفانه امکان فعالیت در صرافی های خارجی به دلیل تحریم ایران، ریسک بالایی دارد. برای همین، توصیه ما به شما، صرافی‌های با سابقه ایرانی است. صرافی ارز دیجیتال ارزپایا یکی از صرافی‌های آنلاین ایرانی است که می‌توانید از آن برای خرید تتر، بیت کوین، اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال مشهور استفاده کنید. همچنین قیمت تتر و دیگر ارزها را می‌توانید در صفحه اصلی وب سایت ارزپایا مشاهده کنید.
#توجه: این مطلب یک رپرتاژ تبلیغاتی بوده و محتوای آن توسط تبلیغ دهنده تهیه و نگارش شده است.
دیجی‌رو مسئولیتی در قبال محتوای تبلیغاتی ندارد.
