در سال 1920 میلادی این سوئدی ها بودند که به ابداع نوعی چهار پایه که پشت کامیون نصب میشد جهت کار در ارتفاع پرداختند. هرچند نمیتوان به این وسیله بالابر گفت ولی میتوان آن را نوعی سکوی کار مانند داربست به حساب آورد.
اولین بالابر آکاردئونی در دهه 30 میلادی طراحی و ساخته شد. شرکت آمریکایی لانگ لیفت (Lange Lift) و موسس آن، آقای آنتونی لانگ (Anthony Lange) اولین میز های هیدرولیکی آکاردئونی را جهت استفاده در خطوط تولید ابداع کرد. هرچند این مکانیزم بالابر آکاردئونی در سال 1963 میلادی توسط چارلز لارسون (Charles Larson) در آمریکا به ثبت رسید. میتوان گفت اولین بالابر متحرک آکاردئونی نیز ساخت شرکت لانگ لیفت است. یک بالابر قیچی چرخ دار در سال 1950 میلادی که می توانسته با توجه به چرخ های مخصوص خود روی ریل حرکت کند.
یکی دیگر از بالابر هایی که برای کار در ارتفاع استفاده می شد ، توسط شرکت تیلور اند سانز منچستر (Taylor & Sons) ابداع شد. در دهه 50 میلادی اقدام به ساخت یک بالابر بر روی شاسی ماشین آلان معدنی کرد. این بالابر در واقع یک سکوی کاری بود که به یک بوم بالابرنده متصل بود.
وسیله ای که امروزه به آن بالابر بوم لیفت گفته می شود در دهه 40 میلادی ابداع شده است. ساخت اولین بالابر تلسکوپی به سال 1944 میلادی باز می گردد. جی ایتل (Jay Eitel) ، در حالی که در تعطیلات تابستانی به سر می برد، فکر ساخت بالابر نفری به ذهنش رسید. او پس از بالا و پایین رفتن های بسیار از نردبان که برای چیدن گیلاس های درختان بود، اولین بالابر نفری را طراحی و تولید نمود. از این رو گاها در زبان انگلیسی به بالابر ، چری پیکر (Cherry picker) نیز گفته می شود. از جی ایتل به عنوان پدر صنعت بالابر نام برده می شود.
طرح او یک بالابر تلسکوپی با سازه فلزی بود که پشت کامیون نصب شده و دارای سبد برای یک نفر بود که پس از جنگ جهانی دوم خیلی زود مورد توجه شرکت های مخابرات قرار گرفت. هرچند ضعف بالابرها طراحی شده او در حفظ تعادل سبد بود که همچنان به روش ثقلی بود.
جی ایتل روز به روز بالابرهای هیدرولیکی خود را توسعه داد به طوری که بیش از 65 الگوی ثبت شده از وی به جای مانده است. مالکیت شرکت تلستا در طول زمان تغییر کرد. امروزه شرکت صنایع آلتک (Altec) که در سال 2003 سهام شرکت MTI را خریداری نمود، هنوز هم به تولید بالابر هایی می پردازد که الگوی اولیه آن را جی ایتل پایه گذاری نموده است و محصولات عمده این شرکت بالابر کامیونی در ارتفاع های مختلف و به ویژه بالابر خط گرم بوم عایق است که در نگهداری خطوط برق کاربرد دارد.
بوم لیفت مفصلی نیز در دهه 50 میلادی ، در کشور کانادا توسط والتری تورنتون ترامپ (Walter E Thornton Trump) ابداع و ساخته شد که در واقع یک بالابر بازویی مفصلی بود. این بالابر زرافه نام گرفت که در حقیقت یک بالابر هیدرولیکی قابل یدک توسط تراکتور بود.
این بالابر دارای یک بازوی مفصلی بود و توسط جک هیدرولیک که به سبد متصل بود ارتفاع می گرفت. طرح نهایی این بالابر در دهه 60 میلادی به ثبت رسید. نو آوری مهم تورنتون ، ابداع سیستم حفظ تعادل سبد به صورت اتوماتیک بود که ایمنی بالابر را به طور چشم گیری افزایش داد. سبد این بالابر ، توسط یک مکانیزم مکانیکی ، همواره تراز با سطح افق حفظ می شد.
بعد از آن یک شرکت آمریکایی به نام های فلکس (Hy-Flex) در دهه 60 میلادی ، از مکانیزم بالابر آکاردیونی استفاده کرد و اولین بالابر آکاردئونی پشت کامیونی را ساخت. از این بالابر فقط یک نمونه ساخته شد چرا که زمینه فعالیت این شرکت بعدها به سایر صنایع متمایل شد.
سال 1956 ، اینگو ترپل (Ingo Trepel) نیز که در شرکت ترپل آلمان اولین میز بالابر هیدرولیکی سیزری خود را ساخته بود. در سال 1963 میلادی همزمان با رشد صنعت هواپیمایی و تولید هواپیماهای غول آسای بوئینگ 747 ، اولین بالابر فرودگاهی کترینگ را تولید کرد. شرکت ترپل ، هنگامی که قرار بود این هوپیمای بزرگ در فرودگاه فرانکفورت آلمان فرود بیاید، راهکار مناسب و سریعی برای انتقال غذای مسافران به هواپیما یافت که در نهایت کلید اولین بالابر فرودگاهی کترینگ ساخته شد. پس از مدتی، بالابرهای متحرک قیچی دیگری نیز برای انتقال انواع بارها به داخل هواپیما توسط این شرکت طراحی و تولید شد.
در بین سال های 1965 تا 1969 میلادی اولین بالابر نفری قیچی خودکششی ساخته شد. شرکت دنیر الکتریک به کمک شرکت لانگ که آمد و اولین بالابر خودکششی که مکانیزم آکاردئونی داشت بازار عرضه شد. این بالابر نفربر خودکششی ، مون باگی (Moon Buggy) نام داشت و جک های تثبیت آن چرخ دار بودند و دارای موتور جداگانه برای حرکت شاسی بود. ساخت بالابر خودکششی بستر جدیدی برای تولید بالابر های نفری متحرک فراهم نمود.
کمی بعد شرکت آمریکایی گروو (Grove) بود که پا به عرصه گذاشت. این کمپانی در سال 1970 ، اولین بوم لیفت خودکششی را که یک بالابر تلسکوپی بود به دنیا عرضه کرد. شاید بتوان سیستم حفظ تعادل سبد اتوماتیک به صورت هیدرولیک را از ابداعات موسس این شرکت یعنی جان گروو (John L. Grove) دانست. همچنین در سال 1976 بالابر های آکاردئونی خودکششی را نیز تحت تحول قرار داد به طوری بالابر نفر قیچی خودکششی این شرکت دیگر نیازی به جک جانبی نداشت. بعد ها مالکیت این شرکت چندین بار تغییر یافت تغییر و امروزه با برند تجاری JLG شناخته می شود.
از دیگر شرکت هایی که سهم عمده ای در تاریخچه بالابر دارد شرکت جینی (Genie) آمریکا است.. در سال 1974 با ترکیب سه عدد ستون آلومینیومی ، نوعی بالابر آلومینیومی ستونی ساخته شد که مدل های اولیه، تله تاور (Tele Tower) نام داشت. بعد ها این نوع بالابر نیز دستخوش تغییرات شد و امروزه بالابرهای آلومینیومی نفربر از این گروه به حساب می آیند. امروزه شرکت جینی عمدتا به تولید بالابرهای بوم لیفت و آکاردئونی می پردازد.
تاریخچه بالابر در ایران نیز داستان درخور توجه است. می توان گفت که ساخت سکوهای کار در ارتفاع مانند چهارپایه های متحرک و چرخ دار و گاها وینچ دار ، نردبان کشویی و… ، هنوز هم توسط آهنگری ها و کارگاه های مختلف در ایران ادامه دارد و تاریخ دقیقی نمی توان برای آن عنوان کرد. اما اولین بالابرهای صنعتی و استاندارد ایرانی در دهه 60 شمسی ساخته شدند. شرکت ماشین اجزاء اولین تولید کننده بالابر آکاردئونی ایران است. این بالابر با الگو برداری از تصاویر و کاتالوگهای شرکت ترپل آلمان ساخته شد. در آینده ای کوتاه مدل های چرخ دار و سیار نیز به سبد محصولات این شرکت اضافه شد. همچنین اولین بالابر بوم لیفت ایران توسط شرکت لجور ساخته برای نصب روی تراکتور ساخته شد.
در اواخر دهه 70 شمسی ، شرکت ماشین اجزاء اقدام به واردات دو نمونه بالابر از شرکت اسکای جک (Sky Jack) نمود. یک بالابر بوم لیفت خودکششی مفصلی و یک بالابر تک نفره آلومینیومی که در نهایت بالابر آلومینیومی وارداتی منجر به تولید این مدل از بالابر هیدرولیکی در شیراز شد و امروزه شرکت های متعددی به تولید بالابر ستونی آلومینیومی می پردازند. واحد بالابرسازی شرکت ماشین اجزاء بعد ها تبدیل به شرکت آسمان ماشین آسیا شده و امروزه با قدمتی بیش از 35 سال با برند CLAIER در صنعت بالابر فعال است.
