نور، مهم ترین چالش شما برای ثبت یک عکس است. اصلا بدون نور، عکسی وجود ندارد و البته نور، همیشه هم در دسترس یا در اختیار شما نیست. به همین علت است که خیلی وقت‌ها ما مجبوریم که نور را برای خودمان ایجاد کنیم. دوربین‌های زیادی روی خودشان یک فلاش کوچک دارند که برای روشن کردن بخش کوچکی از صحنه استفاده می‌شود. اما استفاده از این فلاش اشکالات متعددی دارد. اول اینکه معمولا بسیار ضعیف است و مهم‌تر از همه اینکه جهت آن ثابت هم است. اینجاست که پای یک وسیله مهم به نام فلاش اکسترنال به میان می‌آید.
فلاش‌های اکسترنال برخلاف فلاش‌های روی دوربین، باعث تخت شدن نور عکس نمی‌شوند. آنها جهت‌گیری می‌کنند و می‌توانند نور را از سمتی که دلخواه ما است بتابانند. آنها با اینکه قدرت بسیار زیادی‌تری نسبت به فلاش‌های روی دوربین دارند، هرگز موجب قرمزی چشم نمی‌شوند و البته از منبع انرژی دوربین هم استفاده نمی‌کنند.
فلاش‌های اکسترنال بسیار موثر‌تر از فلاش‌های روی دوربین و البته بسیار پرتابل و سبک‌تر از فلاش‌های استودیویی هستند و به همین دلیل یک جایگزین مهم برای نورپردازی هستند. اما انتخاب یک فلاش اکسترنال مناسب برای خیلی از عکاسان تازه‌کار یک چالش مهم محسوب می‌شود. انواع مختلف برند‌ها، از برندهای سازنده خود دوربین‌ها گرفته تا برندهای ناشناس که اسم آنها تابحال به گوشتان نخورده است، مدل‌های مختلفی از فلاش‌های اسکترنال را با قیمت‌ها و امکانات متنوع تولید می‌کنند. در این بازار به کدام محصول می‌شود اطمینان کرد؟
در این مقاله به 7 نکته‌ای می‌پردازیم که خرید فلاش اکسترنال را برای شما راحت‌تر می‌کنند.
نکته اول: برند دوربین
در هنگام خرید فلاش اکسترنال، برند دوربین‌تان مهم‌تر از برند فلاشی است که می‌خرید! شرکت‌های دوربین‌سازی معمولا فلاش‌هایی که بتوانند با دوربین‌های خودشان کار کنند را تولید می‌کنند. اما مهم‌ترین نکته اینجاست که فلاش‌ها هم مانند لنز‌ها، صرفا برای یک برند خاص تولید می‌شوند. یعنی هر برند دوربین‌سازی، تنها می‌تواند از فلاش‌هایی که برای همان برند ساخته شده استفاده کند.
فلاش کانن، فقط با دوربین کانن کار می‌کند و فلاش نیکون هم فقط با دوربین نیکون کار می‌کند. این دو نمی‌توانند با فلاش‌های برند دیگر کار کنند و همین موضوع برای برندهای دیگر مانند سونی، فوجی و بقیه هم صادق است.
اما موضوع وقتی پیچیده‌تر می‌شود که برند‌هایی را در بازار می‌بینیم که نه تنها اصلا دوربین نمی‌سازند، بلکه برای برندهای دیگر هم فلاش تولید می‌کنند. یعنی هر مدل از فلاش‌های آنها ممکن است برای برند کانن، نیکون، سونی، فوجی یا بقیه هم در دسترس باشد. برندهای سازنده فلاش مانند Profoto، Godox، Yongnuo، Nissin یا بقیه دقیقا همین شرایط را دارند.
و مهم‌تر اینکه هیچ مبدلی برای تبدیل کردن این برند‌ها به یکدیگر وجود ندارد. به عنوان مثال شما می‌توانید برخی از لنز‌های کانن را با مبدل مخصوص به دوربین‌های سونی هم وصل کنید، اما هیچ قطعه الکتریکی یا مبدلی برای تبدیل یک فلاش کانن به سونی وجود ندارد.
فلاش‌های اکسترنال برندهای دیگر، معمولا نسبت به برندهای اصلی قیمت‌های مناسب‌تری دارند و مدل‌های پیشرفته آنها دست کمی از فلاش‌های خود کانن، نیکون و بقیه ندارند. ضمن اینکه برند‌هایی مانند Profoto هم هستند که اصولا قیمت آنها نه تنها از خود برند سازنده، بلکه در برخی موارد از خود دوربین هم گران‌تر است!
نتیجه اینکه، باید وقتی می‌خواهید فلاش اکسترنال بخرید، حتما مشخص کنید که برای چه دوربینی می‌خواهید فلاش بخرید و بعدا هم در صورت تعویض برند، باید استفاده از آن فلاش را فراموش کنید.
نکته دوم: عمر فلاش اکسترنال مهم است
فلاش‌های اکسترنال هم مانند دیگر تجهیزات الکترونیکی، عمر مفید دارند. خصوصا اینکه به دلیل تبدیل انرژی الکتریکی به نور، بخش زیادی از این تبدیل انرژی به حرارت تبدیل می‌شود و همین گرم شدن در طول زمان باعث از کار افتادن قطعات الکتریکی و مدار‌های فلاش می‌شود.
یک دلیل گران‌تر بودن فلاش‌های اکسترنال ساخت خود برند سازنده دوربین، عمر مفید آنهاست. شرکت‌های دوربین‌سازی معمولا اعتبار برند خود را با قطعات ضعیف و نامرغوب به خطر نمی‌اندازند.
اما این موضوع در برندهای گمنام چندان رعایت نمی‌شود. البته این گفته اصلا به این معنی نیست که برندهای دیگر باکیفیت نیستند. بلکه تاکید بر این موضوع است که قبل از خرید برندهای ارزان قیمت، حتما از کیفیت و کارآیی محصولات آنها مطمئن شوید.
نکته سوم: انعطاف‌پذیری هد فلاش
اصلا مهم‌ترین کاربرد فلاش های اکسترنال، امکان چرخش هد فلاش در هنگام عکاسی است. اگر هد فلاش ثابت باشد و نتوانید آن را به اطراف بچرخانید، عملا همان فلاش روی دوربین را با کمی قدرت بیشتر خریداری کرده‌اید.
نور مستقیم رو به سوژه که در جهت دید دوربین قرار دارد، یکی از بدترین نور‌های عکاسی محسوب می‌شود.حالا هر چقدر هم قدرت آن بیشتر باشد، نتیجه بدتر خواهد بود.
برای اینکه بتوانید یک نور نسبتا ملایم را در یک فضای بسته ایجاد کنید، لازم است تا بتوانید هد فلاش را به سمت سقف یا دیوار‌ها بچرخانید تا نور بتواند به صورت جهت‌دار از زاویه‌ای دیگر روی سوژه بتابد. اگر هد فلاشی که انتخاب کرده‌اید ثابت است، کلا از خرید ان منصرف شوید.
نکته چهارم: فلاش خودکار یا دستی
دو مدل فلاش اکسترنال داریم: فلاش‌های خودکار که دارای TTL هستند و فلاش‌های دستی.
فلاش‌های دستی، عملا مدل پیشرفته‌تر همان فلاش‌های پودر گوگردی هستند که ناگهان با یک شعله روشن می‌شدند و یک نور شدید می‌تاباندند! البته حالا به جای اینکه مقدار گوگرد آن را بیشتر کنند، با دکمه‌های روی فلاش، شدت نور را کمتر یا بیشتر می‌کنند. اما عملکرد آنها تغییر چندانی نکرده است!
در فلاش‌های دستی، همچنان همه چیز باید قبل از گرفتن عکس، تخمین زده و تنظیم شود. شما باید بدانید که چه مقدار نور لازم دارید، فلاش را برای تابش آن مقدار نور آماده کنید و عکس را بگیرید. خود فلاش نمی‌تواند هیچ کمکی برای انتخاب مقدار نور بکند و عملا پروسه‌ای مشکل و زمان‌بر است.
اما اگر فلاش شما TTL باشد، خیلی خیلی راحت‌تر هستید. شما از قبل برای دوربین تعریف می‌کنید که می‌خواهید عکس‌هایتان چقدر روشن باشد. بعد از آن، همه چیز به ارتباط بین فلاش و دوربین برمی‌گردد. دوربین می‌تواند مقدار نوری که قرار است توسط فلاش تابیده شود را اندازه‌گیری کند و با زبان مشترک بین هم که به TTL شهرت دارد، به یک مقدار کاملا دقیق می‌رسند و فلاش، همان مقدار نور را می‌تاباند.
این کار به صورت پیوسته و برای هر کدام از عکس ها به صورت پی‌درپی اتفاق می‌افتد. یعنی تنها کاری شما باید بکنید این است که فقط دکمه شاتر دوربین را فشار دهید. خود فلاش و دوربین، بهترین مقدار نور را برای هر صحنه انتخاب می‌کنند.
البته همه فلاش‌های TTL امکان کنترل دستی را هم دارند و در صورتیکه بخواهید کنترل فلاش را از روی حالت خودکار بردارید و خودتان به دست بگیرید، می‌توانید از حالت Manual آن استفاده کنید.
نکته پنجم: عدد راهنما
عدد راهنما را می‌توان مگاپیکسل فلاش‌های اکسترنال نامید! یعنی همان‌قدر که می‌توانند به ما راهنمایی بدهند، می‌توانند اغراق‌آمیز هم باشند و ما را به اشتباه بیندازند.
به طور کلی، عدد راهنما برای نمایش قدرت فلاش‌ها استفاده می‌شوند. یعنی می‌توانند به ما بگویند که نور فلاش اکسترنال در هنگام تابش با تمام قدرت خودش تا فاصله چند متری می‌تواند پرتاب شود و سوژه را روشن کند. اما این شرایط ، در واقع در حالت بهینه است و البته کلی موارد دیگر به جز فاصله هم در آن دخیل هستند.
اولا اینکه عدد راهنما را باید با واحد‌های یکسان مقایسه کنید. یعنی مثلا یک فلاش با عدد راهنمای 60 متر را نمی‌توان با یک فلاش دیگر با عدد راهنمای 80 فوت مقایسه کرد و باید هر دوی آنها با واحد‌های یکسان مقایسه شوند.
دوم اینکه حتما باید هر دوی آنها در شرایط حساسیت 100 و فاصله کانونی یکسان مقایسه شوند.
اما اصولا هر چقدر عدد راهنمای یک فلاش بالاتر باشد، یعنی قدرت آن بیشتر است و احتمالا در فواصل نزدیک به سوژه، می‌توانید از دیافراگم‌های باز‌تر و حساسیت کمتری استفاده کنید. عدد راهنمای اغلب فلاش‌های پرچمدار کانن و نیکون و برندهای دیگر معمولا 60m است و فلاش‌های ضعیف‌تر، دارای عدد راهنمای پایین‌تر مانند 43m، 36m یا کمتر هستند. این گزینه را باید در قسمت مشخصات یا Specification فلاش مطالعه کنید.
نکته ششم: امکان کنترل بی‌سیم
پس از شروع کار با فلاش‌های اکسترنال خیلی زود به این نتیجه می‌رسید که لازم است گاهی اوقات فلاش را از روی دوربین جدا کرده و در فاصله‌ای دور از فلاش و نزدیک به سوژه قرار دهید. برای اینکه بتوانید ارتباط بین فلاش و دوربین را حفظ کنید، باید این دو بتوانند با یک کابل یا به صورت بی‌سیم با هم ارتباط برقرار کنند.
استفاده از کابل دیگر تقریبا منسوخ شده و بسیار دست و پاگیر است. اما برای ارتباط بی‌سیم می‌توانید از یک ابزار دو تکه به نام تریگر از راه دور استفاده کنید که یک قسمت آن روی دوربین قرار می‌گیرد و دیگری روی فلاش. این دو وسیله در لحظه گرفتن عکس با هم ارتباط برقرار می‌کنند و به این ترتیب می‌توانید از راه دور هم فلاش بزنید.
اما برخی از فلاش ها دیگر به قطعه دوم که روی آنها وصل می‌شود نیازی ندارند و اصطلاحا دارای گیرنده داخلی هستند. گیرنده داخلی به شما امکان می‌دهد تا بدون نیاز به قطعه جانبی، تنها از طریق یک فرستنده فلاش را کنترل کنید و مقدار تابش نور را تغییر دهید یا چندین فلاش را به صورت همزمان با هم کنترل کنید.
نکته هفتم: قابلیت High Speed Sync
این قابلیت یکی از مهم‌ترین امکانات فلاش‌های پیشرفته است. قابلیت فلاش HSS به شما اجازه می‌دهد تا وقتی از سرعت‌های شاتر بالا استفاده می‌کنید هم بتوانید فلاش بزنید.
شاید این امکان به نظرتان خیلی بدیهی به نظر برسد، اما متاسفانه دوربین‌ها نمی‌توانند با سرعت‌های شاتر بالا، فلاش بزنند. منظور از سرعت‌های بالا، مثلا چیزی حدود 1/180 یا 1/200 ثانیه است. به این سرعت، سرعت سینک دوربین گفته می‌شود و برای تابش نور در سرعت‌های بالاتر از این مقدار، باید فلاش بتواند نور لازم را به تکه‌های کوچک‌تر و پی‌درپی تبدیل کند تا دوربین بتواند آنها را ببیند.
فلاش‌های اکسترنال دارای HSS می‌توانند با سرعت‌های شاتر خیلی بالا مانند 1/1000 ثانیه یا بیشتر هم کار کنند و داشتن این قابلیت می‌تواند روی قیمت آنها بسیار تاثیر بگذارد.
این نکاتی بود که موقع خرید فلاش اکسترنال باید در نظر بگیرید. اگر دغدغه این را دارید که از کجا فلاش بخرید، ما فروشگاه اینترنتی نورنگار را پیشنهاد می‌کنیم.
نورنگار از برندهای مورد اعتماد عکاسان حرفه‌ای است و با خیال راحت می‌توانید تجهیزات برندهای اصل و با کیفیت را بخرید.
#توجه: این مطلب یک رپرتاژ تبلیغاتی بوده و محتوای آن توسط تبلیغ دهنده تهیه و نگارش شده است.
دیجی‌رو مسئولیتی در قبال محتوای تبلیغاتی ندارد.
