با بزرگترین گروه‌های جنگجوی تاریخ آشنا شوید

در تاریخ بشریت، گروه‌های جنگجوی بسیاری وجود داشته‌اند که برخی از این گروه‌ها با ویژگی‌های خاص و استثنایی، خود را از بقیه متمایز نموده‌اند. آن‌ها در دل دشمنانشان رعب و وحشت ایجاد کرده و مورد احترام متحدانشان بودند. حضور این جنگجویان در میدان نبرد تأثیر زیادی بر روحیه سربازان می‌گذاشت. در ادامه با دیجی‌رو همراه باشید تا 8 مورد از برترین گروه‌های جنگجوی تاریخ جهان را به شما معرفی نماییم.

1. گارد جاویدان

(550 تا 330 سال قبل از میلاد)

گارد جاویدان شامل 10 هزار پیاده نظام مسلح هخامنشی بود. آن‌ها ارتش ایستاده و نگهبانان امپراطوری هخامنشی هستند که دقیقا از 10 هزار نفر تشکیل شده بودند. اگر به هر دلیلی سربازی فوت می‌کرد یا بیمار می‌شد، بلافاصله تعویض و نیروی دیگری را جایگزین او می‌نمودند. به همین دلیل به این گارد لقب جاودانگی داده شده بود.

گارد جاویدان از نیروهای نخبه‌ و ماهری تشکیل شده بود که هر سرباز سلاح‌هایی مانند شمشیر، نیزه، کمان و سپر را حمل می‌کرد. البته آن‌ها با بهترین نوع زره و سپر مجهز نشده بودند و سپرشان از جنس چوب و حصیر بود. با این حال این سلاح‌ها برای تعداد زیادی سرباز ساخته و در اختیارشان قرار داده شده بود. گفته می‌شود بسیاری از شهرها صرفا به دلیل حضور این گارد در میدان جنگ، بلافاصله تسلیم می‌شدند!

2. سامورایی‌ها

(قرن دوازدهم تا 1867میلادی)

سامورایی‌ها، جنگجویان ژاپنی هستند که به آن‌ها “بوشی” به معنای جنگجو، نیز گفته می‌شود. نظم، اخلاق و منش سامورایی‌ها طبق قوانین و ضوابطی به نام “بوشیدو” بود که توسط هر سامورایی اجرا می‌گشت. جنگجویان سامورایی در سیستم ارزش‌گذاری اجتماعی در ژاپن، دارای مقام بالا و عالی بودند.

سامورایی‌ها جنگجویان سرسختی بودند که در شمشیرزنی مهارت چشمگیری داشتند. معروف‌ترین سلاح مورد استفاده سامورایی‌ها کاتانا (katana) است که تیغه‌ای تیز و کمی خمیده داشت. همچنین بسیاری از سامورایی‌ها از کمانی به نام یومی (yumi) استفاده می‌کردند. سامورایی‌ها بیش از 700 سال بر ژاپن حکومت کردند. تنها چیزی که آنان را جاودانه و افسانه‌ای کرد، روحیه جنگی و پیروی از قوانین خاص خودشان بود.

3. شوالیه‌ها

(قرن 3 تا 15 میلادی)

شوالیه‌ها، نیروهای زره‌پوش سوار بر اسبی بودند که در قرون وسطی شهرت زیادی پیدا کرده بودند. فقط ثروتمندترین افراد می‌توانستند یک شوالیه برای خود استخدام کنند. شوالیه‌ها دارای رفتار جوانمردانه بودند و از آن‌ها انتظار می‌رفت مانند یک نجیب‌زاده با دیگران برخورد کنند. سلاح اصلی آنان شمشیر و نیزه بود که در جنگ‌ها استفاده می‌کردند.

در زمان جنگ از شوالیه‌ها به عنوان نیروی اصلی برای ضربه زدن به دشمن استفاده می‌شد. شوالیه‌ها حتی بعد از اختراع باروت و اسلحه نیز در نبردها حضور داشتند. دلیل اصلی حذف شدن آن‌ها، هزینه‌های زیاد آموزش و بسیجشان بود که دولت‌ها توان پرداخت آن را نداشتند.

4. خلبانان کامی‌کازه

(اکتبر 1944 تا اوت 1945)

کامی‌کازه، واحد ویژه حملات هوایی ژاپنی‌ها در جنگ جهانی دوم بود. کلمه کامی‌کازه در ژاپن به معنای “باد الهی” است. در جنگ جهانی دوم و زمانی که ژاپن در آستانه شکست قرار داشت، خلبانان کامی‌کازه آخرین تلاش خود را برای تغییر نتیجه جنگ انجام دادند. در حملات کامی‌کازه بیش از 7 هزار نفر از پرسنل و حدود 3800 نفر خلبان جان باختند!

با اینکه تنها 19 درصد از هواپیماهای کامی‌کازه به اهداف خود اصابت کردند، ولی در روند جنگ این حملات بسیار موثر بود. برخورد مستقیم هواپیماهای ژاپنی به نیروهای دشمن و در واقع از خود گذشتگی خلبانان ژاپنی، باعث ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان می‌شد. این حملات نشان دهنده عزم ژاپنی‌ها برای پیروزی و نپذیرفتن شکست تا سر حد مرگ بود.

5. نینجاها

(قرن دوازدهم تا 1868 میلادی)

نینجا یا شینوبی به مزدوران مخفی در دوران ژاپن فئودال گفته می‌شد. برخلاف سامورایی‌ها که از قوانین رزمی و انسانی خاصی پیروی می‌کردند، نینجاها تابع هیچ قانون و قید و بندی نداشتند. آن‌ها بیشتر برای جاسوسی، خرابکاری، نفوذ و ترور استخدام می‌شدند.

اکثر نینجاها در استان ایگا در ژاپن فعال بودند و از سلاح کاتانا استفاده می‌کردند. آنان روش جنگی نینجوتسو را در نبردهایشان به کار می‌بردند.

6. اسپارت‌ها

(قرن ششم تا چهارم قبل از میلاد)

اسپارت یک شهر مشهور باستانی در یونان قدیم بود. تا سال 650 قبل از میلاد، این شهر به قدرتمندترین شهر نظامی یونان تبدیل شد. فقط قوی‌ترین و شایسته‌ترین افراد می‌توانستند جز گروه اسپارت‌ها محسوب شوند. نوزادانی که ضعیف بودند یا علائم ناهنجاری و ضعف نشان می‌دادند در کوهستان باقی مانده و همراه گروه نمی‌آمدند. هر اسپارت برای دستیابی به تابعیت کامل، ملزم به گذراندن یک دوره تمرینی سخت و طاقت فرسا بود. همین قوانین باعث مترادف شدن کلمه اسپارت با شجاعت و بی‌باکی شده است.

اسپارت‌ها سپر برنزی بزرگ، نیزه و شمشیر کوچکی را همیشه با خود حمل می‌کردند. آنان هرگز تسلیم نمی‌شدند و ترجیح می‌دادند کشته شوند تا اینکه شکست بخورند.

7. جنگجویان مائوری

(1280 تا 1872 میلادی)

مائوری‌ها قوم بومی نیوزلند هستند. با وجود اینکه مائوری‌ها از سایر نقاط جهان جدا بودند، ولی قدرت و مهارت رزمی بی‌نظیری را توسعه داده بودند. آن‌ها زبان و اصطلاحات خاص خودشان را داشتند و روی تمام بدنشان را خالکوبی می‌کردند. جنگجویان مائوری معمولا به گروه‌هایی حمله می‌کردند که کمتر از صد جنگجو داشت و تکنیک اصلی رزمییشان، کمین و غافلگیری دشمن بود.

آن‌ها همچنین یک رقص جنگی به نام “هاکا” داشتند که برای ایجاد رعب و ترس در دل دشمن انجام می‌دادند. متداول‌ترین اسلحه برای جنگجویان مائوری، چماق یا گرزی بود که برای شکستن جمجمه دشمن از آن استفاده می‌کردند! آدمخواری وسیله‌ای برای تحقیر دشمنانشان بود. همچنین آنان سر دشمن را به عنوان نشان پیروزی با خود می‌بردند و مغز و چشم آن‌ها را در یک دیگ بزرگ می‌جوشاندند!

8. جنگجویان مغول

(1206 تا 1687 میلادی)

امپراطوری مغول با حاکمیت چنگیزخان درسراسر آسیا و بخشی از اروپا گسترش پیدا کرد. مغول‌ها جنگجویان ترسناک و بی‌رحمی بودند که به مخالفان و دشمنانشان رحم نمی‌کردند. خدمت سربازی برای تمام پسران مغول بالای 15 سال اجباری بود.

در قلب ارتش مغول‌ها کمانداران اسب سواری قرار داده شده بود که از یک کمان کوچک استفاده می‌کردند. کمان آن‌ها از شاخ، چوب، رگ و رباط حیوانات ساخته شده بود. این کمان علی‌رغم اندازه کوچکش بسیار کاربردی و قدرتمند عمل می‌کرد. سوارکاران آموزش دیده بودند که حتی در حال عقب‌نشینی هم تیراندازی کنند. مهارت استثنایی آنان باعث شده تا مغول‌ها، امپراطوری خود را بسیار گسترش بدهند.

این تصور غلط است که تعداد زیاد مغول‌ها باعث پیروزی آنان می‌شد. زیرا در بسیاری از نبردها، مغول‌ها در برابر ارتش‌هایی با نفرات بیشتر از خودشان هم پیروز می‌شدند. همچنین آن‌ها آدمک‌هایی می‌ساختند و بر اسب‌ها سوار می‌کردند که دشمنانشان تصور کنند، سپاهشان شامل سربازان بی‌شماری است!