آیا هنگام کار کردن با گوشی خود در تاریکی شب، از حالت “نایت شیفت” (Night Shift) اپل یا سایر فیلترهای نور آبی مشابه استفاده می‌کنید؟ اگر پاسخ شما به این سؤال مثبت است، مطالعه جدیدی که در دانشگاه بریگم یانگ انجام شده، برایتان جالب خواهد بود. طبق نتایج این مطالعه، گفته می‌شود که برخلاف باور عمومی و تبلیغات شرکت‌ها، نایت شیفت یا مودهای شبانه دیگر هیچ تاثیری بر کیفیت خواب شما ندارند! با دیجی رو همراه باشید.
تأثیر نایت شیفت بر کیفیت خواب شبانه
در این مطالعه، یکی از اساتید روانشناسی دانشگاه بریگم یانگ به نام چاد جنسن و گروهی از محققان مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سینسیناتی، نتایج خواب 167 فرد 18 تا 24 ساله را مطالعه و نتایج آن را بررسی کردند. شرکت کنندگان در این تحقیق، شب‌ها حداقل هشت ساعت را در رختخواب بوده‌اند و برای ثبت فعالیت خواب آن‌ها یک شتاب سنج روی مچ دست‌شان بسته شده بود. محققان این مطالعه را در سه دسته انجام دادند: کاربرانی که از نایت شیفت در گوشی خود استفاده می‌کردند، کاربرانی که بدون نایت شیفت با گوشی خود کار می‌کردند و کسانی که قبل از خواب اصلاً از گوشی هوشمندشان استفاده نمی‌کردند.
اما نتایج به دست آمده بسیار جالب بودند. آقای جنسن در این باره می‌گوید:
در کل نمونه آماری، هیچ تفاوتی بین سه گروه وجود نداشت. استفاده از نایت شیفت هیچ برتری و مزیت خاصی نسبت به کار کردن معمولی با گوشی یا حتی استفاده نکردن از آن قبل از خواب، ندارد.
در این مطالعه فاکتورهای مختلفی از جمله مدت زمان کلی خواب، کیفیت خواب، بیدار شدن از خواب بعد از خوابیدن و زمانی که طول می‌کشید تا داوطلبان به خواب بروند، مد نظر قرار گرفته است. محققان در ادامه دسته‌ها را به دو گروه جداگانه تقسیم کردند: گروهی از شرکت کنندگان که هفت ساعت خواب داشتند و گروه دیگری که تنها شش ساعت می‌خوابیدند.
در رابطه با اولین گروه، محققان متوجه شدند شرکت کنندگانی که شب‌ها قبل از خواب از گوشی هوشمند استفاده نمی‌کردند، در مقایسه با دیگران کیفیت خواب بالاتری را تجربه کردند و استفاده از نایت شیفت یا عدم استفاده از آن تأثیری در نتیجه نهایی نداشت. به علاوه، در گروه دوم هم که خواب شش ساعته داشتند، استفاده از نایت شیفت تغییر محسوسی را در کیفیت خواب نشان نداد.
جنسن در ادامه می افزاید:
در حالی که شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد نور آبی باعث افزایش سطح هوشیاری شده و به خواب رفتن را دشوارتر می‌کند، اما مهم است به این موضوع هم فکر کنیم که چه مقدار از این تحریک‌ها مربوط به انتشار نور بوده و چه مقدار به سایر محرک‌های روانشناختی مربوط می‌شود.
