ارز دیجیتال که آن را کریپتوکارنسی یا رمز ارز نیز می‌شناسیم، نوع خاصی از پول دیجیتال محسوب می‌شود که بر پایه علم رمزنگاری و فناوری بلاک چین ساخته شده است. ارزهای دیجیتال از رمزنگاری برای امنیت و از فناوری بلاک چین برای شفافیت و غیرمتمرکز بودن استفاده می‌کنند.
غیرمتمرکز بودن یکی از ویژگی‌های مهم ارزهای دیجیتال است که باعث می‌شود از ارزهای فیات متمایز شوند؛ به عبارتی ساده‌تر، ارزهای دیجیتال تحت نظارت و کنترل هیچ نهاد واحد یا دولتی نیستند و در برابر دستکاری غیرقابل نفوذ هستند.
در این مقاله می‌خواهیم بدانیم ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند؟ برای خرید ارز دیجیتال چه کاری باید انجام دهیم و در نهایت با برخی از انواع آن آشنا شویم.
ارز دیجیتال یا رمز پول چیست؟
همه ما بیت کوین را به عنوان اولین رمز ارز می‌شناسیم که در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو خلق شد؛ با این حال پیش از بیت کوین، افراد دیگری تلاش کردند تا این پول دیجیتال را ایجاد کنند اما موفق به اتمام کار نشدند تا اینکه بیت کوین روی کار آمد و اکنون هزاران ارز دیجیتال در بازار کریپتوکارنسی در حال فعالیت هستند.
ایده شکل‌گیری اولین ارزهای دیجیتال از دو مورد «دوبار خرج کردن» و «اعتماد به شخص ثالث» نشات می‌گیرد؛ به عبارتی، بیت کوین این موضوع را تضمین داده‌اند که هیچ یک از کوین‌های آن دوبار خرج نمی‌شوند و همچنین برای ذخیره یا انتقال آن‌ها نیاز به شخص ثالث نیست.
ساتوشی ناکاموتو با ارائه ارز دیجیتال بیت کوین توانست مسئله اعتماد و خرج کردن مجدد را حل کند که این موضوع باعث شد تا افراد زیادی به این پول جدید علاقه‌مند شوند و در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند.
پس از بیت کوین، کم کم ارزهای دیجیتال برای حل مشکلات جدید قدم در این عرصه گذاشتند و دغدغه‌های متفاوتی را حل کردند. مثلا اتریوم به عنوان بستری برای اجرای قراردادهای هوشمند معرفی شد و ریپل نیز برای ارائه یک سیستم پرداختی کم‌هزینه و پرسرعت و همچنین تقویت ساختار بانک‌ها و ارتباطات آن‌ها توسعه یافت.
ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟
رمز ارزها که تعدادشان به هزاران کوین و توکن می‌رسد، برای اجرا و تایید تراکنش‌های خود از مدل‌های مختلفی استفاده می‌کنند؛ به این مدل‌ها در بلاک چین‌های مختلف «مدل‌های اجماع» می‌گویند که سازوکار توافق جمعی محسوب می‌شوند.
به عنوان مثال ارز دیجیتال بیت کوین از مدل «اثبات کار» استفاده می‌کند که بر اساس این مدل، استخراج‌کنندگان یا ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند؛ اتریوم نیز به تازگی با اپدیت مرج از مدل اثبات کار به مدل اثبات سهام تغییر الگوریتم داده است.
تایید یک تراکنش در بلاک چین و ارزهای دیجیتال، به توافق جمع (مشارکت‌کنندگان شبکه) نیاز دارد و این موضوع نشان می‌دهد که اعتماد به شخص ثالث از بین رفته است و تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه توسط جمعی از مشارکت‌کنندگان انجام می‌شود.
در دنیای ارزهای دیجیتال به هر یک از این مشارکت‌کنندگان نود (گره) می‌گویند که به صورت همتا به همتا (Peer to Peer) عمل می‌کنند و بر اساس هر یک از مدل‌های اجتماع، واسطه‌ها را از بین می‌برند؛ همچنین نودها در شبکه مسئولیت تامین امنیت و نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال را برعهده دارند.
نودها چگونه انتخاب می‌شود؟
همانطور که گفتیم مدل‌های اجماع برای هر شبکه متفاوت است و هر یک از ارزهای دیجیتال از یک نوع مدل استفاده می‌کند؛ در نتیجه باید گفت که نودها نیز با توجه به مدل اجماع متفاوت انتخاب می‌شوند.
در شبکه بیت کوین، نودها همان استخراج کنندگان یا ماینرها هستند که مسئولیت تایید تراکنش‌ها، تامین امنیت و نظارت بر شبکه را برعهده دارند. در شبکه ترون و ایاس نودها بر اساس رای‌گیری انتخاب می‌شوند و در شبکه‌های مبتنی بر اثبات سهام هر شخصی که بخشی از دارایی خود را در شبکه قفل کرده باشد می‌تواند تصمیم‌گیری کند.
انواع ارزهای دیجیتال چیست؟
رمز ارزها به جز بیت کوین، از نظر زیر ساخت به دو دسته کلی آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم می‌شوند.
۱. آلت کوین‌ها (کوین)
اصطلاح «آلت کوین» برای معرفی ارزهای دیجیتالی استفاده می‌شود که شبکه بلاک چین مخصوص خود را دارند؛ این گروه به دو دسته تقسیم می‌شوند:
- فورک بیت کوین
برخی از کوین‌ها با استفاده از کدهای اولیه بیت کوین توسعه یافته‌اند که به آن‌ها فورک بیت کوین نیز گفته می‌شود. این کوین‌ها با تغییر جزئی کدها مانند تعداد کوین، زمان ایجاد یک بلاک، الگوریتم استخراج و… در حال فعالیت هستند. به عنوان مثال بیت کوین‌کش و دوج کوین فورکی از بیت کوین هستند.
- بلاک چین‌های بومی
برخی توکن‌ها مانند اتریوم، ریپل، تتر و… بلاک چین بومی خود را راه‌اندازی کرده‌اند که اکثر آن‌ها اهدافی غیر از تبدیل شدن به پول دیجیتال دارند.
۲. توکن‌ها
دسته دومی که از ارزهای دیجیتال می‌شناسیم، توکن‌ها هستند که بر بستر یک بلاک چین مادر مانند اتریوم، ایاس یا ویوز فعالیت می‌کنند؛ یعنی بلاک چین بومی خود را ندارند و برای تایید و اجرای تراکنش‌ها از بلاک چین اصلی قدرت می‌گیرند.
این نوع از ارزهای دیجیتال نیز خصوصیات و کاربردهای خاص خودشان را دارند که می‌توانند برای جامعه کریپتوکارنسی مفید واقع شوند.
تفاوت ارزهای دیجیتال با پول فیات در چیست؟
دو تفاوت مهم بین ارزهای دیجیتال و ارز فیات وجود دارد که این ویژگی‌ها باعث فراگیرتر شدن دنیای کریپتوکارنسی شده‌اند؛ این دو ویژگی عبارتند از:
۱. ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن
ناشناس بودن در دنیای ارزهای دیجیتال ویژگی منحصربه‌فردی است که افراد زیادی جذب این موضوع شده‌اند. آدرس کیف پول شما، حکم شماره حساب در بانک‌ها را دارد با این تفاوت که اطلاعات هویتی شما را شامل نمی‌شود.
آدرس‌ها از اعداد و حروف انگلیسی تشکیل شده‌اند و برای رسیدن به هویت پشت این کیف پول‌ها باید تاریخچه تک تک تراکنش‌ها را به یکدیگر پیوند زد؛ البته برخی ارزهای دیجیتال مانند مونرو، گرین و زی‌کش شناسایی هویت را بسیار سخت کرده‌اند.
۲.غیرقابل بازگشت بودن تراکنش‌ها
دومین ویژگی بارز ارزهای دیجیتال، غیرقابل بازگشت بودن تراکنش‌ها است؛ به این معنا که اگر تراکنشی انجام دهید و آن تراکنش انجام شود، دیگر نمی‌توانید تراکنش را به عقب برگردانید و تنها در صورتی امکان‌پذیرخواهد بود که گیرنده مجدد تراکنش را برای شما ارسال کند.
معمولا اگر ارز فیات را اشتباهی به حساب دیگری واریز کرده باشید، می‌توانید با پیگیری قضایی آن را مجدد دریافت کنید، اما اگر ارز دیجیتال را به حساب اشتباهی واریز کنید متاسفانه باید بیخیال آن شوید چرا که ۱. نمی‌دانید آن شخص چه کسی است و ۲. از طریق قانون نیز نمی‌توانید اقدام کنید.
آشنایی با ارزهای دیجیتال معروف
در حال حاضر بیش از ۲۰,۰۰۰ پروژه ارز دیجیتال معرفی شده است که برخی از آن‌ها بسیار قدرتمند در حال فعالیت هستند و برخی دیگر یا رها شده‌اند و یا کلاهبرداری بوده‌اند! طی سال‌های گذشته مقام اول در جدول ارزهای دیجیتال مختص به بیت کوین بوده و پس از آن ارزهای دیجیتال دیگری بر سر کسب مقام‌های بالا رقابت می‌کنند.
۱. بیت کوین
اولین و معروف‌ترین ارز دیجیتال در دنیای کریپتو کارنسی، بیت کوین است که همیشه در کانون توجهات همگان قرار دارد. این ارز دیجیتال در سال ۲۰۰۹ توسط خالقی مرموز به نام ساتوشی ناکاموتو توسعه یافت و عرضه محدود ۲۱ میلیون واحد را دارد. با گذشت بیش از ۱۰ سال هنوز جایگاه اول را از دست نداده و تقریبا همه علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری روی بیت کوین هستند.
۲. اتریوم
در سال ۲۰۱۳، ویتالیک بوترین ایده اصلی اتریوم را مطرح کرد؛ در نهایت در سال ۲۰۱۴ عرضه اولیه کوین آن اتفاق افتاد و در جولای ۲۰۱۵ شبکه آن راه‌اندازی شد. این پروژه با اجرای ایده‌ای نو وارد عرصه بلاک چین شد و ارز دیجیتال بومی آن «اتر» رتبه دوم بازار را به خود اختصاص داده است.
۳. تتر
تتر که سک استیبل کوین با پشتوانه دلار آمریکاست، رتبه سوم را از آن خود کرده است. سرمایه‌گذاران و معامله‌گران ارز دیجیتال معمولا با خرید تتر به دنبال راه خروج از بازار نزولی هستند تا دارایی خود را حفظ کنند و یا از آن برای انتقال راحت پول به صرافی یا کیف پول استفاده می‌کنند.
۴. دوج کوین
اولین و معروف‌ترین میم کوین در بازار ارزهای دیجیتال، دوج کوین است که در سال ۲۰۱۳ معرفی شد؛ سازندگان آن از دوج کوین برای یک شوخی با ارزهای دیجیتال استفاده کردند که ورق برگشت و افراد زیادی به این میم کوین با لوگوی سگ شیبا اینو علاقه‌مند شدند و اکنون جایگاه ۹ را در این بازار دارد.
چگونه ارز دیجیتال خریداری کنیم؟
برای خرید ارز دیجیتال باید ۳ مرحله زیر را انجام دهید:
۱. انتخاب پلتفرم خرید و فروش ارز دیجیتال
اولین قدم برای خرید ارز دیجیتال یا خرید بیت کوین این است که یک پلتفرم خرید و فروش انتخاب کنید؛ در حال حاضر بیش از ۵۰۰ صرافی ارز دیجیتال خارجی و ایرانی مشغول به کار هستند که می‌توانید برای کار خود از آن‌ها استفاده کنید.
البته اگر در ابتدای معامله هستید، توصیه می‌کنیم ریسک تحریم‌ها را فراموش نکنید و از صرافی‌ههای ایرانی استفاده کنید. برای انتخاب یک صرافی معتبر می‌توانید مواردی همچون ظاهر سایت، بخش درباره ما، نظرات سایر مشتریان، شبکه‌های اجتماعی و… را بررسی کنید.
۲. واریز دارایی به حساب
پس از اینکه صرافی مورد نظر خود را انتخاب کردید، باید حساب کاربری خود را شارژ کنید تا بتوانید ارزهای دیجیتال را معامله کنید. اگر از صرافی ایرانی استفاده می‌کنید به راحتی می‌توانید ریال واریز کنید و سپس تبدیل به بیت کوین، اتر، سولانا و… کنید.
اما اگر از صرافی خارجی استفاده می‌کنید، ابتدا باید در یک صرافی ایرانی ریال خود را تبدیل به ارز دیجیتال کنید، سپس به صرافی خارجی منتقل کنید. به عنوان مثال، پس از واریز ریال به حساب خود، با خرید تتر یا لایت کوین، دارایی خود را به صرافی خارجی منتقل کنید.
۳. ثبت سفارش
قدم نهایی بری خرید و فروش یک ارز دیجیتال ثبت سفارش است؛ در نتیجه پس از اینکه حساب خود را شارژ کردید، باید به قسمت تراکنش‌ها بروید و یک سفارش برای خرید بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری ثبت کنید.
برای فروش نیز به همین صورت باید سفارش فروش بیت کوین را در صرافی به ثبت برسانید و پس اتمام معامله مجدد می‌توانید دارایی خود را به ریال تبدیل کرده و از آن استفاده کنید.
چگونه ارزهای دیجیتال را نگهداری کنیم؟
یکی از مسائل مهم در ارزهای دیجیتال حفظ و نگهداری آن‌ها است؛ ممکن است برای شما نیز سوال پیش آید که ارزهای دیجیتال خود را کجا می‌توانیم ذخیره کنیم؟ پاسخ ساده است! کیف پول ارز دیجیتال.
با توجه به نوع سرمایه‌گذاری، می‌توانید از کیف پول‌های مختلفی استفاده کنید. به عنوان مثال، معامله‌گر روزانه‌ای که در هر لحظه قصد انجام یک مبادله را دارد بهتر است مقداری از دارایی خود را در صرافی نگهداری کند تا دسترسی راحت‌تری به آن‌ها داشته باشد.
اگر شما یک هولدر ارز دیجیتال هستید، می‌توانید از کیف پول‌های گرم یا سرد استفاده کنید؛ کیف پول‌های گرم، نرم‌افزارهایی هستند که با نصب و ساخت حساب کاربری می‌توانید ارزهای دیجیتال خود را به آن منتقل کنید و مطمئن شوید که دارایی شما در امان خواهد بود.
کیف پول‌های سرد، ابزارهای فیزیکی هستند مانند یک فلش که از آن‌ها نیز برای نگهداری بلند مدت دارایی استفاده می‌شود.
چرا ارزهای دیجیتال محبوب هستند؟
اگر این سوال را از هر شخصی که با این حوزه آشنا هست بپرسید، پاسخ‌های متفاوتی خواهید گرفت! چرا که می‌تواند برای هرکسی یک ویژگی جذاب داشته باشد که در ادامه برخی از آن‌ها را معرفی می‌کنیم:
- فناوری جدید
- ایده‌های نوآورانه
- بازار پرنوسان و پرسود
- ناشناس بودن
- امنیت
- حذف واسطه‌ها
- و…
دنیای ارزهای دیجیتال به عنوان یک بازار پرنوسان شناخته می‌شود که سرمایه‌گذاران و معامله‌گران زیادی برای کسب سود در آن به معامله می‌پردازند. اگر شما هم علاقه‌مند به خرید و فروش ارز دیجیتال و کسب سود از این بازار هستید، حتما به خوبی تحقیق کنید؛ همچنین مقدار سرمایه‌ای را وارد این بازار کنید که اگر آن را از دست دادید، دچار استرس و نگرانی زیاد نشوید.
#توجه: این مطلب یک رپرتاژ تبلیغاتی بوده و محتوای آن توسط تبلیغ دهنده تهیه و نگارش شده است.
دیجی‌رو مسئولیتی در قبال محتوای تبلیغاتی ندارد.
