علیرغم وجود قابلیتها و ویژگیهای متعدد در سیستم عامل اندروید، باید توجه داشت که گروهی از قابلیتهای مهم و کلیدی هستند که برای مدتهای طولانی به عنوان بخش لاینفکی از سیستم عامل iOS اپل شناخته شدهاند و متأسفانه فقدان آنها در اندروید کاملاً احساس میشود. از این رو، زمانی که تصمیم به تعویض گوشی و مهاجرت از آیفون به یک دستگاه اندرویدی را میگیرید، باید انتظار عدم دسترسی به تعدادی از ویژگیهایی که در ادامه اشاره خواهیم کرد را داشته باشید.
1. ایرپلی (AirPlay)
ایرپلی را میتوان به عنوان یکی از مهمترین ویژگیهایی نام برد که تا به امروز در دستگاههای بر پایه سیستم عامل اندروید دیده نشده است. چرا که ایرپلی در حقیقت یک پروتکل انحصاری است که توسط شرکت اپل طراحی و توسعه داده شده، و از همین رو انتظار نداریم که این قابلیت هرگز به اندروید بیاید.
البته، تعدادی برنامه شخص ثالث در فروشگاه گوگل پلی وجود دارند که اجازه میدهند تا محتوای صوتی و تصویری را از طریق تلفن هوشمند خود به صورت بیسیم پخش کنید، اما کیفیت و کارآمدی آنها اصلاً در حد و اندازه پروتکل داخلی ایرپلی نیست. دقیقاً به همین دلیل است که از گوگل انتظار میرود هر چه زودتر دست به کار شده و قابلیتی مشابه با ایرپلی را به طور بومی در دستگاههای اندرویدی ارائه دهد.
در سال 2020، گوگل تلاش خود را به کار بست و عملکردی شبه ایردراپ تحت عنوان Nearby Share، یا همان اشتراکگذاری نزدیک، را به دستگاههای مبتنی بر اندروید 11 اضافه کرد. به همین سبب، شگفتزده نخواهیم شد اگر بشنویم که شرکت گوگل در حال توسعه قابلیتی مشابه با ایرپلی برای پلتفرم اندروید است.
2. فیستایم (FaceTime)
فیستایم نام سرویس تماس تصویری اپل است که به طور پیشفرض در دستگاههایی با سیستم عامل آی او اس، آیپد او اس و مک او اس تعبیه شده است. به واسطه سادگی و عملکرد بدون نقص آن، فیستایم بین کاربران اپل بسیار محبوب شده است.
خوشبختانه، به لطف ابلیت فیستایم در وب که توسط اپل فراهم شده است، کاربران اندروید همچنان میتوانند از طریق وب به تماسهای فیستایم بپیوندند. با این حال، شما همچنان به یک دوست با دستگاه اپل نیاز دارید تا در واقع آغاز کننده تماس بوده و لینک را با شما به اشتراک بگذارد.
درست است که دستگاههای اندرویدی نیز به یک ویژگی تماس تصویری داخلی مشابه با نام گوگل دوئو (Google Duo) دسترسی دارند، اما این سرویس به اندازه فیستایم محبوب نیست، چون اکثر کاربران اندروید برای تماس تصویری بر روی برنامههای شخص ثالث تکیه میکنند. بنابراین، تنها آرزویی که میتوانیم بکنیم این است که اپل زمانی برنامه فیستایم را به دستگاههای اندرویدی بیاورد!
3. آیمسیج (iMessage)
سرویس iMessage شرکت اپل یکی از بزرگترین دلایلی است که باعث میشود بیشتر کاربران آیفون تمایلی به تعویض دستگاه خود با مدلهای اندرویدی نداشته باشند! اگر دوستان شما عمدتاً از کاربران اپل باشند، رفتن به سمت گوشیهای اندرویدی به معنای احساس کنار گذاشته شدن از گروههای iMessage است و این موضوع مطمئناً برای هیچکس خوشایند نخواهد بود.
شاید کاربران اندرویدی با استفاده از قابلیت وب FaceTime تاحدودی مزه استفاده از آن را چشیده باشند اما برخلاف سرویس تماس ویدیویی، iMessage احتمالاً هرگز روی دستگاههای اندرویدی قابل تجربه کردن نخواهد بود. حداقل به طور رسمی این کار امکانپذیر نیست. چرا؟ چون اپل به خوبی میداند که iMessage به تنهایی باعث جذب کاربران زیادی به اکوسیستم این شرکت میشود و بنابراین، اصلاً دوست ندارد یکی از برگهای برنده اصلی خود در بازار گوشیهای هوشمند را از دست بدهد.
این رویکرد اپل از نحوه برخورد این شرکت با برنامههای شخص ثالثی مانند Beeper Mini که تلاش برای دسترسی به سرورهای iMessage دارند، مشخص است. در دسامبر 2023، خبرگزاری 9to5Google گزارش داد که برنامه محبوب Beeper برای بیش از 60 درصد از کاربران از کار افتاده است! بنابراین، نه تنها اپل خود تمایلی به آوردن سرویس iMessage به اندروید ندارد، بلکه با هر کسی هم که بخواهد چنین کاری انجام دهد، برخورد میکند.
4. قابلیت تشخیص متن در ویدیوها (Live Text in Videos)
وقتی اپل اولین بار Live Text را همزمان با iOS 15 معرفی کرد، کاربران اندروید سریعاً اشاره کردند که گوگل لنز مدتها است این قابلیت را دارد و اپل خیلی دیر به این بازی پیوسته است. اما خیلی زود اپل Live Text را به سطوح بالاتری ارتقاء داد و قابلیت تشخیص متن را از تصاویر به ویدیوها نیز اضافه کرد. جالب است، نه؟
شما میتوانید هر ویدیویی را که در مرورگر سافاری یا برنامه فوتوز در حال پخش است، مکث کرده و به سرعت محتوای متنی آن را به کلیپبورد iOS خود کپی کنید. قابلیت Live Text در ویدیوها هنگامی که میخواهید یادداشتها را از یک سخنرانی آنلاین، محتوای آموزشی و غیره کپی کنید، میتواند بسیار کاربردی باشد. با این حال، برای استفاده از این قابلیت نیاز به آیفون XS، آیفون XR یا مدلهای جدیدتر خواهید داشت.
5. جداسازی سوژه از پسزمینه با استفاده از Visual Lookup
Visual Lookup یکی دیگر از ویژگیهایی است که به قابلیتهای گوگل لنز بیشباهت نیست، به این معنا که میتوانید از آن برای شناسایی اشیائی مانند نمادهای تاریخی، گیاهان، حیوانات، و غیره در عکسها استفاده کنید و اطلاعات بیشتری درباره آنها به دست آورید. با این حال، با بهروزرسانی iOS 16، اپل ویژگی یادگیری ماشینی را نیز به Visual Lookup اضافه کرده که به شما امکان میدهد سوژه عکس را از پسزمینه جدا کرده و در یک برنامه دیگر وارد کنید.
تنها کاری که باید بکنید این است که روی یک شی قابل شناسایی در عکس لمس کرده و انگشت خود را نگه دارید تا Visual Lookup آن را از پسزمینه جدا کند. شما میتوانید با این قابلیت کارهای خیلی خلاقانهای انجام داده و از آن برای ساختن استیکرها و ایموجیهای جالب یا حذف پسزمینه از هر عکس دلخواهی در گوشی آیفون خود استفاده کنید.
گوگل لنز چنین قابلیتی را ارائه نمیدهد و نزدیکترین قابلیتی که میتوانید در یک دستگاه اندرویدی پیدا کنید، ابزار Magic Eraser است که گوگل آن را همراه با سری پیکسل 6 معرفی کرد. البته، این ابزار برعکس Visual Lookup عمل کرده و یعنی اشیاء ناخواسته را از عکسها حذف میکند.
بیشتر بخوانید:
6. Check In
Check In یکی از ویژگیهای پنهان برنامه Messages در iOS 17 است. شما میتوانید از این ویژگی برای آگاه کردن مخاطبین iMessage خود از مکان فعلیتان استفاده کنید و با خیال راحتتری سفر کرده و به مناطق ناآشنا بروید. برای دسترسی به Check In، باید مخاطبی را که میخواهید از این ویژگی با او استفاده کنید باز کنید، سپس روی دکمه پلاس (+) کنار کادر تایپ در برنامه Messages ضربه بزنید و پایین بروید.
میتوانید بر اساس ترجیح خود، Check In را مبتنی بر مکان یا زمان تنظیم کنید. اگر مکان را انتخاب کنید، Check In به صورت خودکار زمانی که به مقصد رسیدید، به گیرنده اطلاع میدهد. اما اگر گزینه Check In مبتنی بر زمان را انتخاب کنید، زمانی که زمان تمام شود، به شما یادآوری میکند تا با مخاطب مورد نظر تماس گرفته و به او اطلاع دهید و اگر ظرف 15 دقیقه این کار را نکنید، آخرین موقعیت مکانی شما به مخاطبتان ارسال خواهد شد.
7. نیمدراپ (NameDrop)
NameDrop یکی از بهترین ویژگیهای iOS 17 است که اپل در WWDC 2023 آن را معرفی کرد. این ویژگی در واقع یک افزونه برای قابلیت ایردراپ (AirDrop) در دستگاههای iOS است که به طور ویژه برای به اشتراک گذاری اطلاعات تماس با دیگر کاربران آیفون در نظر گرفته شده است.
برای دسترسی به صفحه NameDrop، تنها کاری که نیاز است انجام دهید این است که لبه بالایی دو آیفون را کنار هم قرار دهید تا اطلاعات تماس رد و بدل شود. در مورد حریم خصوصی هم لازم نیست نگران باشید، زیرا NameDrop برای کار کردن نیاز به باز بودن قفل هر دو گوشی دارد و بنابراین، کسی نمیتواند با نزدیک کردن گوشی خود به آیفون شما، اطلاعاتتان را به دست بیاورد. همچنین، انتقال به صورت خودکار انجام نمیشود و توسط کاربر صورت میگیرد. بنابراین، شما کنترل کاملی بر اطلاعات تماسی که با گیرنده به اشتراک میگذارید، خواهید داشت.
برخلاف سایر ویژگیهای موجود در این لیست، دستگاههای اندرویدی نیز زمانی از یک ویژگی مشابه با نام Android Beam بهره میبردند تا اینکه بنا به گزارش XDA Developers گوگل به تدریج آن را در طول سالها کنار گذاشت.
8. ویژگی Hide My Email در آیکلاد پلاس
اپل در مورد حریم خصوصی کاربران در تمام دستگاههای خود بسیار سختگیر است و با گذشت زمان، تغییراتی را در آی او اس و اپ استور ایجاد کرده تا امنیت را بهبود ببخشد. در سال 2021، این شرکت سرویس آیکلاد پلاس (+iCloud) را معرفی کرد که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی Hide My Email و یک سرویسی مخفی مشابه VPN به نام Private Relay را میدهد.
در حالی که گوگل پیشتر یک سرویس VPN مشابه را تحت عنوان VPN by Google One ارائه داده است، هنوز چیزی مشابه ویژگی Hide My Email برای دستگاههای اندرویدی وجود ندارد.
برای آن دسته از افرادی که اطلاع ندارند، باید بگوییم که Hide My Email به کاربران آیفون اجازه میدهد از یک آدرس ایمیل تصادفی هنگام ثبتنام برای وبسایتها استفاده کنید. این آدرس تصادفی به صورت خودکار تمام ایمیلهایی که دریافت میکند را به صندوق ورودی شخصی شما ارسال میکند. به لطف این ویژگی، میتوانید هنگام ثبت نام در سایتها و اپلیکیشنهای مختلف از یک آدرس ایمیل تصادفی استفاده کرده و به این ترتیب، آدرس ایمیل شخصی خود را کاملاً خصوصی نگه دارید.
9. ویژگی Shared with You در Messages
اپل شیوه جدا کردن انواع مختلف محتواهایی که در برنامه Messages دریافت میکنید را به خوبی آموخته است. “Shared with You” نام قابلیتی ویژه است که همراه با برنامههای پیشفرض اپل کار میکند و محتوای به اشتراک گذاشته شده را دقیقاً به جایی میفرسند که به آن تعلق دارد. بنابراین، هر زمان که برنامه مرتبط با هر نوع فایل را باز کنید، تمامی فایلهای دریافتی از آن نوع در برنامه آماده استفاده هستند.
به عنوان مثال، فرض کنید دوستتان لینکی به یک صفحه وب را با شما به اشتراک گذاشته است. دفعه بعد که مرورگر سافاری را باز کنید، این لینک خاص در قسمت “Shared with You” در صفحه شروع نشان داده خواهد شد.
گوگل هنوز راهی برای یکپارچهسازی هوشمندانه محتوا با برنامه پیامرسان پیشفرض خود پیدا نکرده است، بنابراین باید به صورت دستی مسیریابی را انجام داده و محتوای به اشتراک گذاشته شده توسط مخاطبینتان را پیدا کنید.
10. فیلترهای فوکوس (Focus Filters)
حالت فوکوس در هر دو پلتفرم اندروید و آی او اس موجود است، اما اپل آن را با معرفی فیلترهای فوکوس یک درجه بالاتر برده است. با فیلترهای فوکوس، حالت فوکوسی که تنظیم کردهاید میتواند درون برنامههای اپل، مانند Safari، Messages، Mail و Calendar کار کرده و محتوای مزاحم را فیلتر کند.
به عنوان مثال، اگر حالت کاری Work Focus را روی آیفون خود روشن کرده باشید، مرورگر سافاری فقط تبهای مرتبط با کار را به شما نشان خواهد داد تا حواسپرتیها به حداقل برسد.
در حالی که گوگل یک حالت فوکوس مناسب را در اندروید 13 معرفی کرده که میتواند عوامل حواسپرتی را هنگام کار با گوشی به حداقل برساند، اما این ویژگی هنوز با برنامهها یکپارچهسازی نشده و بنابراین در داخل برنامهها همچنان ممکن است با برخی محتوای پرت کننده حواس مواجه شوید.
11. بررسی سلامت باتری
در سال 2017، اپل اعتراف کرد که عمداً آیفونهایش را برای جبران کاهش توان باتری، کند میکند! به دنبال واکنش منفی عموم کاربران به چنین تصمیمی، شرکت یک ویژگی جدید را معرفی کرد که به کاربران آی او اس اجازه میدهد به راحتی سلامت باتری آیفون خود را چک کنند. زمانی که سلامت باتری به زیر 80 درصد میرسد، آی او اس به کاربران توصیه میکند باتری گوشی را سرویس یا تعویض کنند.
در گوشیهای اندرویدی هنوز هیچ ابزار داخلیای برای چک کردن سلامت باتری وجود ندارد، اما با این حال، گزینههای دیگری مانند استفاده از برنامههای شخص ثالث که اطلاعات اضافی در مورد باتری را به شما ارائه میدهند، وجود دارد.
دستگاههای اپل هنوز ویژگیهای منحصر به فردی ارائه میدهند
مقایسهها میان آیفون و اندروید همواره جریان داشته، اما میتوانیم به طور قطع بگوییم که تا به امروز برندهای واضح برای این مقایسهها وجود نداشته است. البته، سیستم عامل iOS بیشتر شبیه یک باغ محصور عمل میکند، در حالی که اندروید به طور کلی بازتر بوده و مملو از ویژگیهای رسمی و غیررسمی است. با این حال، اپل هنوز توانایی برجستهسازی خود با مجموعه منحصر به فردی از ویژگیها را در دستگاههایش دارد که در این مقاله به برخی از آنها اشاره کردیم.
در پایان باید باز هم یادآوری کنیم که نرم افزار به تنهایی نمیتواند عامل تعیین کنندهای برای بیشتر مردم باشد و به همین دلیل باید آیفونهای رده بالا را با پرچمدارهای جدید اندرویدی مقایسه کنید تا درک بهتری از این موضوع داشته باشید. هر دو سیستم عامل مزایا و معایب خاص خود را دارند و سخت افزاری که انتخاب میکنید میتواند در تجربه کاربری شما بسیار تأثیرگذار باشد.