زمین شناسان اخیراً موفق به کشف قاره‌ای شده‌اند که به مدت تقریباً 375 سال، درست در مقابل چشمان همگان و در معرض دید بود، اما تاکنون کشف نشده و پنهان باقی مانده است! این کشف شگفت‌انگیز، معمایی تاریخی را که سال‌ها ذهن دانشمندان و محققان را به خود مشغول کرده بود، حل کرد.
در طول تاریخ، همواره بحث‌ها و گمانه‌زنی‌هایی در میان محققان وجود داشت مبنی بر اینکه آیا قاره‌ای به نام «زلاندیا» (Zealandia) یا در زبان مائوری‌ها «ته ریو-آ-ماوی» (Te Riu-a-Māui) واقعاً وجود دارد یا خیر. این قاره در ادبیات و افسانه‌های محلی مائوری‌ها نیز به عنوان سرزمینی بزرگ و اسرارآمیز شناخته می‌شد. با این حال، هیچ شواهد قطعی علمی تا پیش از این کشف اخیر وجود نداشت که بتواند به طور کامل وجود آن را اثبات کند.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده از سوی TN News، زلاندیا قاره‌ای با مساحتی بالغ بر 1.89 میلیون مایل مربع (4.89 میلیون کیلومتر مربع) است. این مساحت قابل توجه، زلاندیا را به یکی از بزرگترین قاره‌های زمین تبدیل می‌کند. گفته می‌شود که زلاندیا در گذشته‌ای بسیار دور، بخشی از یک ابرقاره به نام «گوندوانا» (Gondwana) بوده است. گوندوانا، ابرقاره‌ای عظیم بود که حدود 500 میلیون سال پیش، بخش‌های بزرگی از غرب قطب جنوب و شرق استرالیا را در بر می‌گرفت. این پیوستگی قاره‌ای عظیم، نشان دهنده ارتباطات زمین شناسی و جغرافیایی بین سرزمین‌های مختلف در دوره‌های بسیار کهن زمین شناسی است.
اولین گزارش‌ها از کشف زلاندیا به سال 1642 بازمی‌گردد. در آن زمان، یک تاجر و دریانورد هلندی به نام «آبل تاسمان» (Abel Tasman) که با جدیت فراوان در جستجوی «قاره بزرگ جنوبی» بود، به این منطقه سفر کرد. تاسمان، که مشتاقانه به دنبال کشف سرزمین‌های جدید و ناشناخته بود، در نهایت نتوانست سرزمین جدیدی را بیابد. اما در طول سفر خود، با مائوری‌های محلی (مردمان بومی نیوزلند) روبه‌رو شد. مائوری‌ها ابتدا از حضور او خوشنود نبودند و با نوعی احتیاط و نگرانی به استقبال او آمدند. اما پس از گذشت مدتی، آن‌ها اطلاعات ارزشمندی در مورد زمین‌های اطراف در اختیار تاسمان قرار دادند. آن‌ها از وجود یک سرزمین بزرگ و ناشناخته در شرق خبر دادند، سرزمینی که امروز آن را با نام زلاندیا می‌شناسیم.
با این حال، تا سال 2017 طول کشید تا زمین شناسان و جغرافی‌دانان به طور قطعی به این نتیجه برسند که این قاره از ابتدا در معرض دید همگان بوده است، اما به دلیل خصوصیات خاص جغرافیایی و زمین شناسی آن، به راحتی شناسایی نشده بود. در این سال، دانشمندان با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته و داده‌های جدید، توانستند وجود زلاندیا را تأیید کنند و این کشف بزرگ را اعلام نمایند.
یکی از جنبه‌های جذاب این کشف، این است که زلاندیا، برخلاف دیگر قاره‌های زمین، تقریباً به طور کامل زیر آب قرار دارد. تنها بخش کوچکی از این قاره در بالای سطح آب قرار گرفته و به عنوان جزایر نیوزلند شناخته می‌شود. این ویژگی خاص زلاندیا، باعث شده است که این قاره برای سال‌ها از دید محققان پنهان بماند و تا سال‌های اخیر کسی از وجود آن مطلع نباشد.
دانشمندان بر این باورند که زلاندیا حدود 80 میلیون سال پیش شروع به جدا شدن از گوندوانا کرده است. این فرایند جدا شدن که هنوز به طور کامل توسط زمین شناسان درک نشده است، باعث شد که این قاره به تدریج به زیر آب فرو رود و در نهایت به وضعیت کنونی خود برسد. دکتر «تولوخ» (Tulloch)، یکی از زمین شناسانی که در این پروژه تحقیقاتی شرکت داشت، اظهار داشته که این فرایند جدا شدن زلاندیا، همچنان یک معما برای دانشمندان است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
یکی از همکاران او، «نیک مورتایمر» (Nick Mortimer) که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، با خوش‌بینی و شوخ‌طبعی گفت که این کشف “به نوعی جالب” است. او افزود: «اگر دقت کنید، هر قاره‌ای در زمین شامل چندین و چند کشور مختلف است. اما زلاندیا تنها دارای سه قلمرو است.» این واقعیت که زلاندیا، با وجود اندازه بزرگ خود، تنها شامل سه قلمرو است، به نوبه خود نکته‌ای بسیار جالب و منحصر به فرد در تاریخ جغرافیای زمین محسوب می‌شود.
در نهایت، این کشف بزرگ زمین شناسان نه تنها به دانش ما از جغرافیای زمین افزوده است، بلکه نشان دهنده پیچیدگی‌ها و شگفتی‌های طبیعت است که هنوز هم با وجود پیشرفت‌های علمی و فناوری، بسیاری از آن‌ها برای ما ناشناخته باقی مانده‌اند. زلاندیا اکنون به عنوان یکی از بزرگترین قاره‌های ناشناخته زمین قلمداد می‌شود که همچنان نیازمند تحقیقات و کاوش‌های بیشتر است. این کشف به ما یادآوری می‌کند که زمین همچنان پر از رازها و اسرار نهفته‌ای است که باید کشف شوند.
