پنگوئنها پرندههای سیاه و سفید بامزهای هستند که احتمالاً همهمان با دیدن فیلم «پنگوئنهای آقای پاپر» بیشتر عاشقشان شدیم و حتی دوست داشتیم امکانش بود و میشد به عنوان حیوان خانگی از آنها نگهداری کنیم یا حداقل از فاصلهی نزدیک آنها را ببینیم! در ادامه ۳۱ نکتهی جذاب و علمی دربارهی این حیوانات بامزه وجود دارد. پیشنهاد میشود، با دیجی رو همراه باشید.
۱.پنگوئنها یکی از ۴ گونه پرندهای هستند که نمیتوانند پرواز کنند. برخی دیگر از پرندگانی که نمیتوانند پرواز کنند شامل شتر مرغ، کیوی و.. میشوند. بیشتر پرندگانی که توانایی پرواز ندارند در نیمکرهی جنوبی زندگی میکنند.
۲. اکثر دانشمندان بر این اعتقاد دارند که ۱۷ گونه پنگوئن مختلف وجود دارد. از این بین، ۱۳ گونه یا درمعرض انقراض هستند و یا در معرض تهدید و بعضی دیگر در آستانهی انقراض هستند.
۳. بهطور کلی پنگوئنهای نر و ماده خیلی با هم فرقی ندارند و از نظر ظاهری یکسان هستند.
۴. پنگوئنها همراه با غذایشان سنگ و سنگ ریزه هم قورت میدهند و دانشمندان بر این باورند که این سنگ ریزهها احتمالاً به هضم غذایشان کمک میکند. همینطور سنگها ممکن است وزن اضافیای در آنها ایجاد کند که این وزن اضافی به شنا کردن آنها در عمق بیشتر کمک میکند.
۵. پنگوئنها دندان ندارند و به جای آن از منقار خود برای برداشتن و نگه داشتن طعمهی خود استفاده میکنند. آنها برای اینکه بتوانند بهتر طعمهی خود را بگیرند، در سقف منقار خود بر آمدگیهایی دارند. پنگوئنها حتی روی زبانشان هم بر آمدگیهایی دارند.
۶. پنگوئنها تمام مواد غذایی خود را از دریا میگیرند و جزو گوشتخواران هستند. آنها اکثراً ماهی و ماهی مرکب میخورند. آنها همچنین از سخت پوستانی شامل خرچنگها، میگوها و کریل ها تغذیه میکنند. یک پنگوئن بزرگ در یک بار شیرجه رفتن میتواند ۳۰ ماهی جمع آوری کند.
۷. پنگوئنها چند ساعت در روز را صرف تمیز کردن و مراقبت از پرهایشان میکنند. اگر پنگوئنها به خوبی از پرهایشان مراقبت نکنند، پرهایشان دیگر ضد آب نخواهند بود. برای مراقبت بیشتر، پنگوئنها پرهایشان را به روغنی آغشته میکنند. این روغن از غدهای که در نزدیکی پرهای دمشان قرار دارد ترشح میشود.
۸. پنگوئنها یک بار در سال پرهایشان میریزد. آنها معمولاً هنگام ریختن پرهایشان روی خشکی یا یخ هستند و تا زمانی که پرهای ضد آب جدیدی در بیاورند نمیتوانند داخل آب بروند. در آمدن پرهای جدید ممکن است هفتهها طول بکشد و اغلب پنگوئنها در این مدت نیمی از وزن بدنشان را از دست میدهند.
۹.پنگوئنها حیواناتی به شدت اجتماعی هستند. حتی در دریا هم بهصورت گروهی شناکرده و با هم غذا میخورند. بعضی کلونیهای پنگوئنی در قطب جنوب بسیار پر جمعیت هستند و شامل ۲۰ میلیون یا تعداد بیشتری پنگوئن در زمانهای مختلف سال میشوند.
۱۰. دمای نرمال بدن یک پنگوئن ۳۸ درجه است.
۱۱. بیشتر پنگوئنها در بهار و تابستان جفت گیری و زاد و ولد میکنند. دوران در تخم بودن جوجهها بسته به گونهی پنگوئن از یک ماه تا ۶۷ روز طول میکشد. پنگوئن امپراطور تنها پنگوئنی است که در طول زمستان در قطب جنوب زاد و ولد میکند.
۱۲. بیشتر پنگوئنها میتوانند ۵ تا ۶ مایل در ساعت شنا کنند و حتی بعضیها میتوانند سرعتی برابر با ۱۵ مایل در ساعت داشته باشند. آنها میتوانند با سرعتی بین ۱.۷ تا ۲.۴ مایل در ساعت راه بروند.
۱۳. پنگوئنها میتوانند قبل از آمدن به سطح آب، ۱۵ تا ۲۰ دقیقه زیر آب باشند. آنها نمیتوانند زیر آب نفس بکشند.
۱۴. پنگوئنهای امپراطور بزرگترین پنگوئنهای دنیا هستند و ۱.۲ متر قد و ۴۵.۳ کیلوگرم وزن دارند.
۱۵. پنگوئنهای پادشاه در اندازه، در رتبهی دوم قرار دارند. این پنگوئنها مثل بقیهی پنگوئنها اردک وار راه نمیروند و در عوض نسبتاً سریع و با پاهای خود راه میروند.
۱۶. چشمهای پنگوئنها در زیر آب بهتر از روی زمین کار میکند. دانشمندان زیادی بر این باورند که آنها روی خشکی بسیار نزدیک بین هستند.
۱۷. تمام پنگوئنها در نیمکرهی جنوبی، از قطب جنوب گرفته تا آبهای گرم جزایر گالاپاگوس که در نزدیکی خط استوا قرار دارد زندگی میکنند. آنها در تمام قارههایی که در نیمکرهی جنوبی هستند یافت میشوند. هیچ پنگوئنی در قطب شمال زندگی نمیکند.
۱۸. در هنگامی که پنگوئنها گرمشان میشود، مانند سگها نفس نفس میزنند، پرهایشان راتکان میدهند و بالهایشان را از بدنشان دور نگه میدارند.
۱۹. گونههای مختلف پنگوئنها، روشهای مختلفی برای جذب جنس مخالف دارند، مثلاً پنگوئنهای پادشاه آوازهای بلندی سر میدهند، یا گونهای دیگر از پنگوئنها سنگریزههای کوچک را به عنوان هدیه به پنگوئنهای ماده میدهند.
۲۰. بیشتر گونههای پنگوئنها ۲ تخم میگذارند. هرچند پنگوئنهای امپراطور و پادشاه که بزرگترین گونههای پنگوئنی هستند، هیچ لانهای نمیسازند و فقط یک تخم میگذارند.
۲۱. وقتی جوجه پنگوئنها از تخم بیرون میآیند ضد آب نیستند و بنابراین نباید وارد اقیانوس بشوند. آنها تا زمانی که پرهای ضد آب در بیاورند، در بهدست آوردن غذا و گرم نگه داشته شدن به والدین خود متکی هستند.
۲۲. در گذشته مردم تخم پنگوئنها را میخورند. آنها همچنین پنگوئنهای بالغ را برای استفاده از پرها، پوست و روغنشان شکار میکردند و از مدفوع پنگوئنها به عنوان کود کشاورزی استفاده میکردند. شاید این حرکت برای پنگوئنها به نظر بی ضرر بیاید، اما بعضی پنگوئنها از مدفوعشان برای ساختن لانه استفاده میکنند و وقتی مدفوع آنها برداشته میشد آنها مجبور بودند روی زمین عریان و خالی روی تخمهایشان بنشینند و بنابراین بیشتر طعمهی شکارچیان میشدند.
۲۳. پنگوئنهای بزرگتر معمولاً در مناطق خنکتر و پنگوئنهای کوچکتر معمولاً در جاهایی با دمای بالاتر و آب و هوایی استواییتر یافت میشوند.
۲۴. بعضی پنگوئنهای ماقبل تاریخ بسیار بزرگ و حدوداً به بلندی و سنگینی یک انسان بودند.
۲۵. پنگوئنها میتوانند از آب شور تغذیه کنند، چراکه دارای غدههایی هستند که نمک را از جریان خونشان جدا میکند.
۲۶. تقریباً از هر ۵ هزار پنگوئن، ۱ پنگوئن به جای پرهای سیاه و سفید با پرهای قهوهای به دنیا میآید. اینها پنگوئنهای ISABELLINE نامیده میشوند و عمری کوتاهتر از بقیهی پنگوئنها دارند، زیرا به خوبی نمیتوانند استتار کنند و معمولاً در جفت گیری موفق نیستند.
۲۷. بیشتر پنگوئنها در آفریقای جنوبی، نیوزلند، شیلی، قطب جنوب، آرژانتین و استرالیا یافت میشوند.
۲۸. پنگوئنها نسبت به خیلی از پرندههای دیگر پرهای بیشتری دارند، تقریباً ۷۰ پر در هر اینچ مربع و پنگوئنهای امپراطور از تمام پرندگان پرهای بیشتری دارند، حدود ۱۰۰ پر در هر اینچ مربع.
۲۹. چون پنگوئنها معمولاً شکارچیان زمینی ندارند، از انسانها نمیترسند.
۳۰. پنگوئنی که در طبیعت زندگی میکند بین ۱۵ سال تا ۲۰ سال عمر میکند که ۷۵٪ از این زمان را هم در زیر آب بسر میبرد.
۳۱. با اینکه بیشتر پنگوئنها سیستم تک همسری را در پیش میگیرند و تا زمانی که جفتشان بمیرد با او زندگی میکنند، اما بعضی دیگر از پنگوئنها زمانی که جفتشان زنده است با پنگوئنهای دیگر جفت گیری میکنند. برخی محققین بیان کردهاند که پنگوئنهای نر و ماده گاهی اوقات به یکدیگر خیانت کرده و حتی وقتی در حال لانه سازی و پرورش بچههایشان هستند با پنگوئنهای دیگر جفت گیری میکنند.