چند روز پیش عکسی در دنیای مجازی از چند چهره دست به دست شد که انسان‌های واقعی نبوده و همگی با هوش مصنوعی ساخته شده بودند.
هوش مصنوعی از مدت‌ها پیش عکس‌ها را تحلیل می‌کند و کاربردهای مختلفی دارد. الگوریتم‌های اولیه هوش مصنوعی پی بردند چه‌طور عکس‌ها را رمزگشایی کنند. به همین دلیل است که می‌توانید قفل آیفونتان را با چهره باز کنید. اخیرا ماشین‌ها می‌توانند عکس و ویدئو تولید کنند و یا ویدئوی قبلی را تغییر دهند و چیزی جدید بسازند.
در سال 2018 محققان و هنرمندان، ساخته های هوش مصنوعی را ارتقا دادند. موارد زیر را ببینید تا متوجه شوید نرم‌افزار چگونه عکس، ویدئو و هنر تولید می‌کند و شکل‌های جدیدی از سرگرمی را ایجاد کرده و البته دروغ‌پراکنی می‌کند.
حرکات دروغین
نرم‌افزاری در دانشگاه برکلی تولید شده که می‌تواند حرکات بدن شخصی را از ویدئو دریافت کرده و به شخصی دیگر انتقال دهد.
فرآیند شبیه‌سازی با دو کلیپ منبع آغاز می‌شود. یکی روی حرکاتی که باید انتقال داده شود و دیگری روی انسانی که باید تغییر کند، تمرکز می‌کنند. قسمتی از نرم‌افزار حرکات بدن و ژست‌ها را از هر دو کلیپ استخراج می‌کند و دیگری یاد می‌گیرد که چه‌طور تصویری واقعی از سوژه را در هر حرکت بدنی ارائه دهد. این نرم‌افزار می‌تواند ویدئوهایی از سوژه با هر حرکتی را تولید کند. در نسخه‌ی ابتدایی سیستم، ویدئویی 20 دقیقه‌ای نیاز است تا بتواند حرکات جدید بدنتان را تحلیل و برنامه‌ریزی کند.
نتیجه‌ی نهایی شبیه حقه‌ای است که هالیوود سوار می‌کند. ابرقهرمان‌ها و آدم فضایی‌ها در فیلم سیاره‌ی میمون‌ها با پوشاندن صورت و بدن بازیگران ترسیم شده‌اند تا بتوان آنها را با دوربین‌های خاص فیلمبرداری و سه‌بعدی کرد. در پروژه برکلی با یادگیری الگوریتم‌های ماشینی، محصول ارتقا پیدا می‌کند.
دید شب
شبیه‌سازی مبتنی بر هوش مصنوعی آن قدر کاربردی شده که ممکن است در جیب‌تان یک نسخه از آن را داشته باشید!
ویژگی دید شب گوشی‌های گوگل پیکسل که در اکتبر شروع به کار کرد، مجموعه‌ای از حقه‌های الگورتیمی را استفاده می‌کند تا شب را به روز تبدیل نماید. وجود چند عکس متعدد به نرم‌افزار کمک می‌کند آنها را مقایسه کند و نویزها را که مشکل عکس‌های کم‌نور هستند، بگیرد.مهندسان گوگل به نرم‌افزار آموخته‌اند تا نور و رنگ عکس‌هایی که در شب گرفته شده‌اند را به کمک عکس‌های تیره و نسخه‌ی اصلاح شده‌شان به دست متخصصان عکاسی، درست کند.
دوستان خیالی
این آدم‌ها، گربه‌ها و ماشین‌ها وجود واقعی ندارند. عکس‌ها را نرم‌افزاری که توسط چیپ‌میکر نویدیا ساخته شده، تولید کرده است.
عکس‌های دروغین اولین بار در سال 2014 توسط ایان گودفلو (پژوهشگر هوش مصنوعی که الان در گوگل مشغول است) با ترفندی که در رستوران مونترال استفاده گردید، ساخته شد. او بود که فهمید با گردآوری اطلاعات خنثی و کمی ریاضیات می‌توان به نرم‌افزار یاد داد خودش عکس بسازد. نسخه‌ای که گودفلو برای ساخت عکس طراحی کرد به نام شبکه‌های تولیدی خصمانه (generative adversarial networks) یا GAN شناخته می‌شود. بین دو شبکه خنثی رقابتی در جریان است به این صورت که هر دو به مجموعه یکسانی از عکس‌ها دسترسی دارند. یک شبکه عکس‌های دروغینی تولید می‌کند که می‌تواند بین مجموعه‌ی عکس جای بگیرد و دیگری سعی می‌کند عکس‌های دروغین را شناسایی کند. در هر دور مسابقه، هر دو شبکه قوی و قوی‌تر می‌شوند.
هنر هوش مصنوعی
در صحنه‌ای از فیلم کوتاه تجربی proxy ساخته‌ی نیکلاس گاردینر استرالیایی، صحنه‌ی دنالد ترامپ و تهدید کره شمالی تعدیل شده و رئیس جمهور مشخصات همتای چینی‌اش، شی جین پینگ را دارد.
گاردینر فیلمش را با تکنیکی ساخته‌ی برنامه‌نویسی گمنام که از دیپ‌فیک‌های آنلاین استفاده می‌کند، تولید کرد.
نرم‌افزار دیپ‌فیک این روزها خیلی محبوب شده و گارنر و دیگران می‌گویند از آن به عنوان ابزاری قدرتمند در عرصه‌ی هنر استفاده می‌کنند. در فیلم proxy، گاردینر از دیپ‌فیک استفاده کرده تا با تغییر صورت رهبران مشهور سیاسی مثل ترامپ، ولادیمیر پوتین و کیم جونگ دوم، گزارشی ژئوپولتیک ارئه بدهد.
