آیا گوشی های هوشمند برای سلامتی ما مضر هستند؟

اما در مقابل وقتی صحبت از تشعشعات یونیزان به میان می آید، این تشعشعات انرژی بسیاری دارند که می تواند ساختارهای شیمیایی را متلاشی کند و به همین علت است که در هنگام کار با امواجی مانند اشعه ایکس توصیه های بسیاری صورت می گیرد. امواجی مانند اشعه ایکس و پرتوهای گاما فرکانس فوق العاده بالا و در کمترین حالت ۱۰۰ میلیارد میلیارد هرتز دارد و طول موج این امواج نیز بسیار کم و مانند یک میلیون میلیونم یک متر می باشد.

در مورد تلفن های هوشمند چه طور؟

گوشی‌های هوشمندی که همه ما استفاده می‌کنیم تشعشعات غیر یونیزان از خود ساطع می‌کنند که دارای فرکانس‌های بسیار پایینی هستند. همچنین امواج ورودی و خروجی از تلفن های همراه نیز دارای فرکانس های متفاوتی هستند. که به برخی از آنها در این جا اشاره می کنیم.

• ارتباطات Wi-Fi در یکی از ۵ فرکانس معمول عمل می کنند که این فرکانس ها عبارتند از: ۲.۴ گیگاهرتز، ۳.۶ گیگاهرتز، ۴.۹ گیگاهرتز، ۵ گیگاهرتز و ۵.۹ گیگاهرتز.
• فرکانس ارتباطات بلوتوث برابر ۲.۴ گیگاهرتز است
• ارتباطات شبکه های مخابراتی دارای فرکانس های متفاوتی بین ۷۰۰ مگاهرتز تا ۲.۷ گیگاهرتز هستند.

تمام این فرکانس ها بر روی همدیگر معادل فرکانس اشعه ایکس و امواج فرابنفش نخواهند شد. پس در واقع این فرکانس ها نمی توانند به تنهایی عامل بوجود آورنده سرطان ها و تومورها باشند. نکته ای که در این جا باید به آن دقت کنید میزان گرمایی است توسط این امواج تولید می‌شود.

گاهی افزایش انرژی این فرکانس های رادیویی که از طریق تلفن های هوشمند ساطع می شوند سبب تولید گرمایی هر جند اندک در بافت های بدن ما می شوند. بیشتر این تشعشعات که از تلفن های هوشمند تولید می‌شوند بوسیله پوست انسان و سایر بافت های سطحی جذب شده و سبب افزایش دمای مغز و در نتیجه افزایش دمای سایر بخش های بدن می شود.

سازمان بهداشت جهانی در این رابطه می گوید:

تا کنون تحقیقاتی که انجام شده تنها این موضوع را اثبات کرده‌اند که قرار گرفتن در معرض تشعشات رادیویی تا حدودی سبب بالا رفتن گرمای بدن می شوند. این تحقیقات هنوز رابطه‌ای بین قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیسی و علایم بیماری پیدا نکرده اند و همچنین حساسیت شدیدی نیز به این امواج، گزارش نشده است.

پس با توجه به نظر سازمان بهداشت جهانی این فرکانس‌های رادیویی تنها موجب افزایش دمای بدن می‌شوند و مشکل دیگری بوجود نمی‌آورند. اما این تنها در مورد استفاده کوتاه مدت از تلفن های همراه و تاثیر آنی این امواج می‌باشد. سوالی که این جا مطرح می شود این است که در استفاده طولانی مدت از این ابزارهای ارتباطی همراه چه مشکلاتی ممکن است بوجود آید؟

اکثر تحقیقات اپیدمیولوژیکی که تاکنون در این خصوص انجام شده، به یافتن رابطه ای بین استفاده طولانی مدت از تلفن همراه و تومورهای مغزی متمرکز بوده است. ولی همانطور که می‌دانیم تا دهه 90 این ابزارهای ارتباطی به شکل وسیع در زندگی انسان ها وارد نشده بودند و عملا نتیجه استفاده طولانی مدت از این ابزارها هنوز قابل مشاهده نیست، پس درنتیجه دانشمندان و محققان ناتوان از اثبات وجود رابطه ای بین این تشعشعات و تومورهای مغزی هستند. از طرفی بسیاری از انواع تومورها و سرطان ها تا سال ها پس از ابتلا قابل تشخیص نبوده و به صورت نهفته باقی می مانند. لذا تحقیقات کنونی تنها قادر به بررسی انواع کمی از این بیماری ها است که پس از ابتلای بیمار، علایم خود را در کوتاه مدت بروز می‌‎دهند. حتی سازمان بهداشت جهانی نیز در این خصوص تنها اعلام کرده که نتیجه‌ی تحقیقاتی که بر روی حیوانات انجام شده، نشانه‌ای از افزایش احتمال ابتلا به سرطان در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض میدان های فرکانس های رادیویی، یافت نشده است.

با این که سازمان بهداشت جهانی نتوانسته مضر بودن اشعه‌های تلفن های همراه به طور قطع اثبات کند، اما به اجبار این ابزارها را در بین مواردی که احتمال سرطان زا بودن دارند، دسته بندی کرده است. ولی باز هم تاکید می‌کنیم که در تحقیقات گسترده ای که در این زمینه انجام شده است، تاکنون هیچ نشانه‌ای یافت نشده که امواج تلفن های همراه سبب ایجاد سرطان می شوند!

آیا ما واقعا در معرض خطر هستیم؟

دکتر Martin Blank و تمامی 200 محققی که به آنها اشاره کردیم، ادعا می کنند استفاده کنترل نشده از امواج رادیویی که توسط ارتباطات تلفنی، Wi-Fi و … تولید می شوند، در حال تبدیل شدن به بحرانی برای سلامت عمومی هستند. اگر منصفانه نگاه کنیم، این عده از دانشمندان تنها به تلفن های همراه اشاره ندارند ولی این ابزارها یکی از مهمترین مثال هایی است که در زمینه آگاه سازی عموم مردم به آن اشاره می کنند.

منظور ما در این جا این نیست که این دانشمندان حقیقت را بیان نمی کنند، بلکه بر عکس ما معتقدیم کاملا حق با آنهاست. امواج رادیویی تولید شده توسط ابزارهای الکترونیکی یک نگرانی بالقوه است، اما اوضاع به آن بدی که این دانشمندان ادعا می کنند به نظر نمی آید. این که به صورت عمومی (و همینطور به سازمان ملل متحد) اعلام کرده‌اند که تلفن های همراه ما را به مرگ زودرس دچار می کند در واقع صحبت درستی است … اما از طرفی باعث القای حس ترس در حالت عادی می شود که هیچ دانشی در این حوزه ندارند. ما مخالف سلامتی انسان ها نیستیم اما این که تلفن های همراه به عنوان یکی از اصلی ترین موارد تاکید این دانشمندان به شمار می روند در حالی که هنوز نسبت به مضر بودن آن مطمئن نیستند، به نظر درست نمی آید. امروزه بیش از پیش به مضر بودن تلفن های همراه توجه می شود در حالی که هنوز هیچ مدرکی مبنی بر اینکه این ابزارها عامل اصلی بوجود آورنده سرطان یا سایر بیماری های مضر هستند، ارائه نشده است.