در سال 2016 میلادی، اخترشناسان سیارکی را کشف کردند که از آن زمان تاکنون به صورت یک راز باقی مانده است. اما اکنون، به نظر می‌رسد دانشمندان به منشأ این سیارک پی برده‌اند و می گویند شاید تکه‌ای از ماه باشد!
تحلیل جدیدی که به رهبری ییفئی جیائو (Yifei Jiao)، اخترشناس دانشگاه تسینگ‌هوآ در چین انجام شده، سیارک مذکور را با دهانه جوردانو برونو در پشت ماه مرتبط کرده است. محققان این پژوهش در مقاله خود می‌نویسند:
ما فرآیندهای مهاجرت قطعات ماه را که باعث می‌شود تکه‌های جدا شده از ماه بر اثر برخورد، به فضای هم‌مدار با زمین بروند، مورد بررسی قرار داده‌ایم (فضای هم‌مدار به محدوده‌ای گفته می‌شود که اجرام آسمانی با سرعتی مشابه زمین به دور خورشید می‌چرخند) و شواهدی را پیدا کردیم که نشان می‌دهند سیارک کامو اولوا (Kamo’oalewa) ممکن است چند میلیون سال پیش از برخوردی که منجر به شکل‌گیری دهانه جوردانو برونو روی ماه شده، جدا شده باشد.
این یافته می‌تواند مستقیماً یک سیارک خاص در فضا را به دهانه مبدأ آن روی ماه مرتبط کند و نشان دهنده وجود سیارک‌های کوچک‌تر دیگری از جنس ماه باشد که هنوز در فضای نزدیک زمین کشف نشده‌اند.
مشاهده اجرام آسمانی از زمین دشوار است و به همین دلیل، شناسایی «سیارک‌های کوچک» در نزدیکی سیاره ما با چالش‌هایی همراه است. کامو اولوا قرن‌هاست که با زمین در یک مدار مشترک به دور خورشید می‌چرخد و سرانجام دانشمندان متوجه شدند که این سیارک زمانی بخشی از ماه بوده است.
این کشف با بررسی نحوه بازتاب نور و رنگ کامو اولوا صورت گرفت که بسیار شبیه به سطح ماه است. جیائو و تیمش برای یافتن منشأ این سیارک، تحلیل را یک گام فراتر بردند. آن‌ها از ویژگی‌های فیزیکی و مداری سیارک و همچنین مدل‌های کامپیوتری برخورد با ماه استفاده کردند.
بیشتر بخوانید:
محققان دریافتند که کامو اولوا باید کمتر از 100 میلیون سال قدمت داشته باشد. دلیل این امر آن است که سیارک‌های نزدیک زمین معمولاً بیش از این مدت در نزدیکی زمین باقی نمی‌مانند. علاوه بر این، تعداد دهانه‌های ماه که با اندازه این سیارک مطابقت داشته و کمتر از 100 میلیون سال قدمت داشته باشند، زیاد نیست. در حالی که چندین گزینه احتمالی وجود دارد، اما دهانه جوردانو برونو تاکنون بیشترین همخوانی را نشان داده است.
محققان می‌گویند: «واضح است که دهانه‌های بزرگ‌تر و جوان‌تر منابع محتمل‌تری هستند، زیرا تعداد بیشتری قطعه فرار تولید می‌کنند که همچنان در فضا یا منطقه هم‌مدار با زمین باقی می‌مانند.» و در واقع، جوردانو برونو تنها دهانه مبدأ احتمالی است که این الزامات را برآورده می‌کند.
اگر چه شواهد قطعی در دست نیست، اما سازمان ملی فضایی چین برنامه‌هایی برای اجرای یک مأموریت نمونه‌گیری سیارک دارد که قرار است کامو اولوا را کاوش کرده، یک نمونه از آن به دست آورده و برای مطالعه به زمین بازگرداند.
این مأموریت می‌تواند یافته‌های دانشمندان در مورد منشأ کامو اولوا را تأیید کند و همچنین درک ما از چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی را بسیار بیشتر کند. مطالعه مواد تشکیل دهنده سیارک می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد مواد موجود در ماه در زمان برخورد اولیه‌ای که منجر به ایجاد دهانه جوردانو برونو و احتمالاً پرتاب قطعاتی از آن به فضا شد، در اختیار ما قرار دهد.
کشف ماهیت کامو اولوا همچنین می‌تواند به درک بهتر ما از جمعیت سیارک‌های نزدیک زمین کمک کند. این سیارک‌ها به دلیل نزدیکی‌شان به زمین، خطرات و فرصت‌هایی را برای ما به همراه دارند. مطالعه‌ی آن‌ها می‌تواند به ما در بهبود توانایی‌مان برای ردیابی و احتمالاً منحرف کردن سیارک‌هایی که تهدیدی برای سیاره ما محسوب می‌شوند، کمک کند.
