چهارشنبه سوری؛ آیین باستانی ایران زمین از گذشته تاکنون

مراسم شب چهارشنبه سوری یکی از جشن‌های باستانی ایرانیان در سراسر جهان است که قدمت آن به درستی معلوم نیست اما واضح است که به قدمت جشن نوروز بوده و حتی از آن قدیمی‌تر است و متعلق به تمامی آریایی‌ها می‌باشد.

در نوشته‌های باستانی از این جشن به عنوان جشن سوری یاد شده که در این جشن ملی مراسم بوته‌سوزی و پایکوبی در اطراف آن انجام می گرفت. علاوه بر بوته‌سوزی و پریدن از روی آن، خوردن آجیل، شادی و آرزوی تندرستی کردن برای یکدیگر از دیگر مراسم این شب بوده که بعد از هزاران سال همچنان به همان شیوه انجام می‌گیرد.

طبق آیین باستان در شب چهارشنبه‌ی آخر سال آتش بزرگی برافروخته می‌شد و تا صبح مردم به جشن و پایکوبی می‌پرداختند و این آتش را تا صبح روشن نگه می ‌اشتند. مردم در هنگام پریدن از روی آتش می‌خواندند:

زردی من از تو، سرخی تو از من

یعنی مردم از آتش می‌خواهند که تمامی رنگ پریدگی، بیماری و مشکلات را از آنها بگیرد و به جای آن سرخی، گرمی  و نیروی زندگی را ببخشد.

ایرانیان در شب چهارشنبه سوری گاه سه کپه آتش به نشانه‌ی سه پند بزرگ ایرانیان باستان بر می‌افروختند؛

اندیشه نیک، کردار نیک و گفتار نیک

از مراسم دیگر این شب می‌توان به قاشق زنی، فال گوشی و گره گشایی و آجیل مشکل گشا اشاره کرد.

در مراسم قاشق زنی دختران و پسران جوان چادری بر روی سر می‌اندازند تا شناخته نشوند و به در خانه‌ی دوستان و همسایه ها رفته و با زدن قاشق به کاسه ها از صاحبخانه آجیل چهارشنبه سوری، شیرینی و شکلات طلب می‌کنند و مردم با ریختن تنقلات در کاسه‌های آنها برایشان خوشبختی و کامروایی آرزو می‌کنند.

در پایان باید به خاطر داشت که این مراسم آیینی وابسته به قوم یا مذهبی نیست و در بین ایرانیان جهان رواج دارد و چه خوب است که این جشن با استفاده از مواد محترقه و ایجاد آلودگی صوتی باعث تلخ‌کامی هموطنان نشود.

ما در دیجی رو برای شما در جشن آخرین شب چهارشنبه سال شادکامی آرزو کرده و امیدواریم از لحظه های پیش رو لذت ببرید و خاطراتی خوش در ذهن و دلتان حک شود.