سال گذشته میلادی شاهد عرضه گسترده گوشی‌های هوشمند مجهز به اسکنر اثر انگشت بودیم که در محصولاتی از همه رده‌های قیمتی قابل مشاهده بود. اما با مجهز شدن گوشی‌ها به اسکنر اثر انگشت، یک کارکرد جدید هم البته در مقیاسی کوچک توسط برخی تولید کنندگان برای این سنسور در نظر گرفته شد که می‌تواند در آینده‌ای نه چندان دور در بین گوشی‌های هوشمند باب شود.
رشد روز افزون اندازه صفحه نمایش گوشی‌ها، وجود یک جایگزین برای روش ورودی فعلی (لمس صفحه نمایش) را ضروری کرده است، تا در چنین صفحات بزرگی کاربران بتوانند به سهولت به بخش‌های مورد نظر خود دسترسی یابند، بدون اینکه نیاز به حرکت دادن زیاد دست خود و یا استفاده از دست دیگر خود داشته باشند.
در سال 2016 شاهد عرضه گوشی‌های هوشمندی بودیم که نسبت به بقیه استفاده بهتری از اسکنر اثر انگشت خود داشته و به کمک حسگرهای بیومتریک خود توانایی انجام کارهایی غیر از احراز هویت کاربران را نیز داشتند. محصولاتی مانند گوگل پیکسل و پیکسل ایکس ال، هواوی پی 9 و آنر 8، همگی دارای ویژگی‌های شسته و رفته‌ای بودند که به کاربران اجازه ارتباط برقرار کردن با قسمت‌های مختلف رابط کاربری گوشی را تنها با کشیدن انگشت خود بر روی اسکنر اثر انگشت، می‌دادند.
ورود جسچرهای اسکنر اثر انگشت
اگر تا به حال دستتان به هیچ یک از گوشی‌های فوق نرسیده، و یا اینکه اصلاً با این مفهوم آشنا نیستید، در این صورت بسیار قابل درک است که هیچ اشتیاقی نسبت به استفاده از ایده جسچرهای اثر انگشت نداشته باشید (جسچر به حرکتی گفته می‌شود که توسط دست یا انگشت در گوشی‌های هوشمند برای دسترسی سریع‌تر به یک بخش و یا اجرای یک برنامه خاص، انجام می‌شود). اما نگران نباشید، چون ما در ادامه سعی خواهیم کرد توضیح دهیم که چرا فکر می‌کنیم این ویژگی می‌تواند به یکی از قابلیت‌های اصلی گوشی‌های هوشمند آینده تبدیل شود.
اول از همه، صفحه نمایش گوشی‌ها به هیچ وجه در حال کوچک‌تر شدن نیستند. در واقع کاملاً برعکس است و آن‌ها مدام بزرگ‌تر می‌شوند. سازندگانی مانند سامسونگ و ال جی، در محصولات جدید خود به جهت استفاده بهینه‌تر از فضای جلوی بدنه گوشی، استفاده از نسبت تصویری استاندارد 16:9 را در صفحه نمایش کنار گذاشته و در نتیجه نمایشگری بلندتر را طراحی نموده‌اند که همین مسئله به نوبه خود باعث می‌شود دسترسی به قسمت‌های بالایی آن در هنگام کار کردن با یک دست، سخت‌تر از پیش شود. استفاده یک دستی از گوشی‌هایی با صفحه نمایش بزرگ‌تر از 5.5 اینچ، حتی در مدل‌های معمولی نیز کار چندان ساده‌ای نیست چه برسد به اینکه صفحه نمایش کمی بلندتر از حالت استاندارد بوده و در کناره‌ها نیز هیچ حاشیه‌ای نداشته باشد.
حالا تصور کنید که چقدر راحت‌تر خواهد بود، اگر به عنوان مثال، برای پایین کشیدن بخش اعلان‌های گوشی 6.2 اینچی خود، به سادگی انگشت خود را بر روی اسکنر اثر انگشت، به سمت پایین بکشید و برای بستن آن نیز برعکس همین کار را انجام دهید. کسانی که از گوشی گوگل پیکسل، نکسوس 6 پی یا نکسوس 5 ایکس (با آخرین به‌روزرسانی عرضه شده) استفاده کرده‌اند، مطمئناً با کارایی خوب این روش آشنا هستند. اگر چه استفاده از جسچرهای اسکنر اثر انگشت در این گوشی‌ها محدود بوده و تمام بخش‌های سیستم عامل را در بر نمی‌گیرد، اما همین کاربرد محدود نیز یک ویژگی جذاب به شمار می‌آید که خیلی زود به آن عادت کرده و حتی ممکن است به طور غریزی در دستگاه‌های دیگر نیز به دنبال استفاده از آن باشید. استفاده از این روش بسیار آسان بوده و هیچ زحمتی برای کاربر ندارد که همین دو فکتور مهم می‌تواند موفقیت یک قابلیت بزرگ جدید را تضمین کند.
دیگر سازندگان تلفن همراه، مانند هواوی (با گوشی‌های پی 9، آنر 8، و میت 9 در سال گذشته، و اخیراً نیز با پی 10)، کمی فراتر رفته و جسچرهای بیشتری را به اسکنر اثر انگشت نسبت داده‌اند. به عنوان مثال، شما می‌توانید برای پیمایش به سمت بالا و پایین در گالری گوشی میت 9 (Mate 9) انگشت خود را به صورت عمودی بر روی اسکنر اثر انگشت بکشید، و یا اینکه در هواوی پی 9 برای مشاهده لیست برنامه‌های اخیر خود تنها کافیست تا انگشت خود را بر روی این سنسور به سمت چپ بکشید.
یکی از مزایای اصلی این روش ورودی این است که، هیچ اهمیتی ندارد که اسکنر اثر انگشت در جلوی بدنه تعبیه شده است یا در پشت آن، تنها کافیست طوری طراحی شده باشد که هنگام گرفتن گوشی در یک دست، به خوبی در دسترس باشد. این بدان معنی است که به راحتی می‌توانید جسچرهای مورد نظر خود را انجام دهید، صرف‌نظر از اینکه صفحه نمایش گوشی چقدر بزرگ است.
آنچه ما در حال حاضر نیاز داریم، گوشی‌های هوشمند بیشتر با پشتیبانی از انواع گسترده‌تری از جسچرهای اسکنر اثر انگشت است. اگر چه دستگاه‌های فعلی در تعداد حرکات قابل انجام در این روش تا حدودی دارای محدودیت هستند است، اما مطمئناً مهندسین نرم افزار با صرف وقت و انرژی مناسب به راحتی می‌توانند راه‌های جدیدی را برای تعامل با رابط کاربری از طریق اسکنر اثر انگشت ابداع کنند. به عنوان مثال، می‌توان برای پیمایش به بالا و پایین در صفحات وب، از کشیدن انگشت بر روی اسکنر، و یا برای رفتن به عقب و جلو، از کشیدن انگشت به چپ و راست، استفاده کرد. قطعاً ترکیب زیادی از حرکات در این روش وجود دارد و ما نیز بسیار مشتاق هستیم تا ببینیم توسعه دهندگان در آینده چه جسچرهای جدیدی را برای اسکنر اثر انگشت معرفی خواهند کرد.
و علاوه بر این، حتی اگر شما با بعضی از نقطه نظرهای ما که در بالا اشاره کردیم موافق نباشید، باز هم در این بین چیزی برای از دست دادن وجود ندارد، اما در مقابل اضافه شدن جسچرهای بیشتر و بیشتر برای اسکنر اثر انگشت می‌تواند فواید زیادی برای کاربران داشته باشد. ما به هیچ وجه نمی‌گوییم که کاربران باید مجبور به استفاده از جسچرهای اثر انگشت برای کنترل بخش‌های خاصی از رابط کاربری گوشی شوند، اما فکر می‌کنیم که بهره‌گیری از آن‌ها به خصوص در دستگاه‌های بزرگ‌تر، می‌تواند واقعاً مفید باشد. در مجموع باید گفت تا زمانی که اسکنر اثر انگشت در گوشی‌های هوشمند وجود دارد، همه این محصولات باید قادر به ارائه این نوع جسچرها به عنوان یک گزینه برای کنترل بخش‌های مختلف رابط کاربری نیز باشند.
