بر اساس دوری از خورشید، نپتون هشتمین و یا به عبارت دیگر آخرین سیاره منظومه شمسی است. احتمالاً این غول گازی در ابتدا، در جایگاهی نزدیک‌تر به خورشید تشکیل شده و سپس با طی مراحلی، به مکان کنونی خود انتقال پیدا کرده است. در ادامه این مقاله از دیجی رو با ما همراه باشید تا نگاهی به نکات و دانستنی‌های جالب نپتون بیندازیم.
حقایقی جالب در مورد نپتون
نکات کوتاه:
- نپتون دورترین سیاره منظومه شمسی نسبت به خورشید است.
- نپتون کوچک‌ترین غول گازی است.
- مطابق زمان زمین، 165 سال طول می‌کشد تا نپتون یک بار به دور خورشید بچرخد!
- نام نپتون از خدای دریای رومیان گرفته شده است.
- تعداد حلقه‌های نپتون 6 عدد است.
سیاره نپتون برای پیشینیان شناخته شده نبوده است
همانطور که انتظار می‌رود، نپتون با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود. این سیاره برای اولین بار در سال 1846 مشاهده و موقعیت آن نیز با استفاده از محاسبات ریاضی تخمین زده شد.
نپتون با سرعت بالایی به دور محور خودش می‌چرخد
در هر 16 ساعت، ابرهای استوایی این سیاره یکبار به دور محور خود گردش می‌کنند.
عنوان کوچک‌ترین غول یخی به نپتون اختصاص یافته است
اورانوس نسبت به نپتون از نظر حجم، بزرگ‌تر و از جهت جرم، کوچک‌تر است. ساختار اورانوس بدین شکل است که در زیر اتمسفر سنگین این سیاره، لایه‌های گازی هیدروژن، هلیوم و متان قرار دارند و پس از آن، لایه‌های یخی آب، آمونیاک، و متان وجود دارد. هسته مرکزی سیاره نیز از سنگ تشکیل شده است.
جو نپتون از هیدروژن، هلیوم و مقداری متان تشکیل شده است
نور قرمز توسط متان جذب می‌شود و این موضوع باعث به وجود آمدن رنگ آبی در این سیاره شده است.
آب و هوای نپتون بسیار فعال است
در اتمسفر بالایی این سیاره، طوفان‌های بزرگی دیده شده و سرعت بادهای اطراف آن به بیش از 600 متر بر ثانیه هم می‌رسد. یکی از بزرگترین طوفان‌های دیده شده در سال 1989 ثبت گردیده و آن را نقطه تاریک بزرگ (Great Dark Spot) نامیده‌اند. این طوفان به مدت 5 سال در جریان بوده است.
مجموعه حلقه‌های نپتون بسیار نازک است
به احتمال زیاد این حلقه‌ها از ذرات یخ به همراه گرد و غبار تشکیل شده‌اند و همچنین امکان حضور مواد کربنی نیز در آن وجود دارد.
نپتون 14 قمر دارد
تریتون جذاب‌ترین قمر نپتون است. این قمر، مملو از یخ می‌باشد و در آن، نیتروژن یخ‌زده به همراه ذرات غبار، از زیر سطح به فضای آزاد فوران می‌کند. به احتمال زیاد، نیروی گرانش نپتون، دلیل این رخداد باشد. تخمین زده‌اند که این قمر، سردترین جای منظومه شمسی باشد!
تا به حال فقط یک فضاپیما از کنار نپتون عبور کرده است
وویجر 2 در سال 1989 از کنار این سیاره عبور کرده و اولین تصویر نزدیک نپتون توسط این فضاپیما ثبت شده است. تلسکوپ فضایی هابل (NASA/ESA) و تعدادی تلسکوپ زمینی نیز در مورد این سیاره مطالعاتی را انجام داده‌اند.
مقایسه زمین و نپتون
مقایسه میان زمین و نپتون در شکل بالا انجام شده است. در ابتدای تصویر، اندازه زمین در برابر نپتون به نمایش گذاشته شده و در ادامه نیز به ترتیب فاکتورهای قطر، جرم، تعداد قمر، فاصله از خورشید، طول سال و دمای هر دو سیاره آورده شده است.
نقطه تاریک بزرگ نپتون (Great Dark Spot)
این نقطه تاریک بزرگ، اولین بار توسط فضاپیمای وویجر 2 و در اتمسفر جنوبی سیاره کشف شد. همانطور که قبلاً نیز ذکر شد، نقطه مذکور مربوط به یک طوفان بزرگ بوده است. با توجه به اطلاعات دریافتی، این طوفان شامل یک سیستم چرخشی بوده که بادهایی با سرعت 2400 کیلومتر بر ساعت ایجاد می‌کرد. تا به حال هیچ بادی با این سرعت بالا در هیچ جای منظومه شمسی ثبت نشده است. هنوز هم برای توجیه این پدیده و چگونگی تشکیل آن، جواب مشخصی وجود ندارد.
فضا پیمای وویجر 2 با وجود اینکه گذر کوتاهی از کنار نپتون داشته، ولی داده‌هایش نشان از این موضوع دارد که اندازه نقطه تاریک بزرگ، به صورت قابل توجهی متغیر است.
اتمسفر نپتون
اتمسفر نپتون بسیار ضخیم است و ترکیبات آن عمدتاً از هیدروژن (74 درصد)، هلیوم (25 درصد) و متان (1 درصد) تشکیل شده است. همچنین حضور ابرهای یخی و پرسرعت‌ترین بادهای منظومه شمسی نیز از جمله ویژگی‌های اتمسفر این سیاره است. همانطور که قبلاً هم ذکر شد، دلیل رنگ آبی نپتون نیز به سبب حضور ذرات یخی متان و گازهای نادری است که در انتهای اتمسفر آن وجود دارند. همین رنگ منحصر به فرد نپتون باعث می‌شود که به براحتی از اورانوس تفکیک گردد.
جو نپتون به دو بخش تروپوسفر و استراتوسفر تقسیم شده و مرز بین آنها نیز تروپوپوز نامیده می‌شود. دما در تروپوسفر با افزایش ارتفاع، کاهش می‌یابد. این درحالیست که در استراتوسفر، تغییرات دما برعکس تروپوسفر است. یعنی در استراتوسفر با افزایش ارتفاع دما نیز زیاد می‌شود.
