اگر بشر بتواند در چند دهه‌ی آینده به کره‌ی مریخ سفر کند، زمان رفت این سفر چندین ماهه که به اندازه‌ی یک مسافرت طولانی مدت به یک مکان دور دست با پروازهای بین المللی است، بسیار لذت بخش خواهد بود.
خوشبختانه یک کمپانی هم اکنون در حال تحقیق و بررسی این است که چگونه نه تنها خواب را برای افراد در سفرهای بین سیارات آسان‌‌تر کند، بلکه این اشخاص بتوانند در طول اینگونه سفرها، به خواب طولانی مدت فرو روند.
SpaceWorks واقع در آتلانتا تا به حال دو بار از ناسا برای بررسی امکان ساخت یک عنصر علمی تخیلی که دارای استاندارهای لازم برای سفر و کاوش‌های فضایی باشد، بودجه دریافت کرده است. ناسا، که به تازگی 60ایمن سالگرد خود را جشن گرفته است، برنامه دارد تا در چند دهه‌ی آتی امکان سفر به سیاره‌ی سرخ یا همان مریخ را برای ما امکان پذیر سازد.
John Bradford، رئیس SpaceWorks و مهندس اسبق ناسا می‌گوید:
ما بسیار اطمینان داریم که در عرض 14 روز می‌توانیم به مریخ سفر کنیم.
در این دو هفته دمای داخل بدن انسان مستقیما تا 9 درجه‌ی فارنهایت یا همان 5 درجه‌ی سلسیوس کاهش می‌یابد. نکته‌ی مثبت این کاهش دما این است که بدن را وادار به یک نوعی از حالت خواب به نام مرگ کاذب می‌کند. این موضوع باعث می‌شود تا سرعت سوخت و ساز و متابولیسم بین 50 تا 70 درصد کاهش پیدا کند که این بدین معناست که بدن اکسیژن و انرژی کمتری مصرف می کند. این حالت دقیقا هنگامی که خرس‌ها به خواب زمستانی فرو می‌روند، اتفاق می‌افتد.
Bradford می‌گوید:
هدف ما به حداقل رساندن نیرو و کاهش مقدار مصرفی آن است. علاوه بر آن ما قصد داریم تا تجهیزات مورد نیاز برای انجام این عملیات برای سفر به مریخ و یا هر سیاره‌ای که در کهکشان وجود دارد را فراهم آوریم.
به عبارت دیگر برای تحقق این سفر، شخصی که به خواب طولانی مدت رفته است انرژی مصرفی، غذا و هوای کمتری مصرف می‌کند. همه‌ی این کارها برای این است که فضاپیمای سفر به مریخ بتواند کوچک‌تر و سبک‌تر باشد و بتواند در هر سفر مسافران بیشتری را در خود جای دهد. تمام این ویژگی‌ها در کنارهم باعث می‌شود تا این سفر بین سیاره‌ای موثرتر و با هزینه‌ی کمتری انجام شود.
Bradford اظهار دارد که پس از 14 روز، دمای بدن مسافران فضایی افزایش یافته و بیدار خواهند شد. سپس چند روز بعد دوباره دمای بدن آن‌ها کاهش یافته و تا زمانی که به مقصد برسند این چرخه تکرار می‌شود.
Bradford با افراد مشتاق به زیستگاه سازی مریخ، مانند Elon Musk بسیار هم عقیده است و از نظر وی این تئوری برای عملی شدن به چندین هزار فرد نیرومند نیاز دارد. وی می‌گوید:
ما به چندین سفینه برای ارسال صدها نفر به طور همزمان نیاز خواهیم داشت و در حال حاضر هیچ تکنولوژی پیشرفته‌ای برای انجام آن نداریم. اما این ایده و فن‌آوری، تحقق این تئوری را امکان پذیر می‌کند.
ناسا به درخواست برای توضیح در مورد امکان استفاده از محفظه‌های مرگ کاذب (خواب‌های طولانی مدت) در طرح عملیات مریخ پاسخی نداده است.
این منجمد کردن با مزایایی نیز همراه است!
قرار دادن داوطلبان سفر به سیاره‌ی سرخ (کره‌ی مریخ) در خواب طولانی مدت، باعث می‌شود تا تعداد افراد بیشتری را به فضا فرستاد، اما این عمل مزایای دیگری را نیز به همراه خود دارد. Bradford می‌گوید که تحقیقاتی که انجام شده نشان می‌دهد که کاهش متابولیسم و سوخت و ساز بدن، می تواند به عدم تحلیل ماهیچه‌ها (البته باید بدانید که خرس‌ها در طول خواب زمستانی خود ماهیچه از دست نمی‌دهند)، کاهش توده و نرمی استخوان و فشار بین جمجمه‌ای که فضانوردان در گرانش بسیار ضعیف به آن دچار می‌شوند کمک کند. حتی شواهدی مبنی بر اینکه می‌تواند در برابر تابش و تشعشعات نیز از افراد محافظت کند نیز وجود دارد.
این مفهوم ممکن است شما را به یاد فیلم‌هایی نظیر Interstellar و Passengers بیاندازد، اما جالب است بدانید که در واقع بر پایه‌ی روشی به نام هایپوترمیا درمانی است که امروزه در بیمارستان‌ها نیز از آن استفاده می‌کنند. سرد کردن بدن برای کاهش سوخت و ساز آن می‌تواند به نوزادانی که دچار آسیب‌های جراحتی در حین تولد شده‌اند کمک کند. همچنین این کار برای بهبود حملات قلبی و آسیب‌هایی خاص نظیر تلفات جنگی نیز استفاده می‌شود.
تا به حال اینکه فردی را بیش از یک تا سه روز در وضعیت مرگ کاذب قرار دهند، خیلی رایج نبوده است. البته موارد نادری از وضعیت برخی از بیماران گزارش شده است که به مدت یک هفته بدون داشتن هیچ گونه عوارض جانبی منجمد شده بودند. در سال 2009 نیز موردی درباره‌ی یک بیمار در Mayo Clinic واقع در Jacksonville, Florida گزارش شد که حاکی از وضعیت مرگ کاذب این شخص به مدت دو هفته بوده است. البته Bradford معتقد است که بشر می تواند محدودیت خواب طولانی مدت را حتی بیشتر از این پیش ببرد.
وی اظهار دارد مدت زمان ایده‌آل در صورتی که نتوان در تمام مدت از این شیوه استفاده کرد، حداقل 30 روز است.
در حال حاضر SpaceWorks تمام تمرکز خود را برای محقق کردن این عملیات طی دو هفته در فضا گذاشته است. کمپانی‌های دیگری نیز وجود دارند که افراد را بعد از مرگ منجمد می‌کنند به امید اینکه در آینده با پیشرفت تکنولوژی قادر باشند دوباره به دنیا بازگردند، اما این موضوع کاملا متفاوت است.
تا به اینجا می‌توان گفت که SpaceWorks تنها کمپانی‌ای است که بیشترین تاثیر را در پیشرفت خواب طولانی مدت انسان برای سفر به فضا داشته است. SpaceWorks باعث توسعه و پیشرفت این ایده و با طراحی یک ایده به نام “مرگ کاذب شما را وادار به تغییر محل سکونتتان می‌کند” با بودجه‌ای که ناسا در اختیار آن قرار داده بود، توانست ایده‌ی خود را در عملیات پروژه‌ی مریخ پیاده سازی کند.
با این تعاریف، در حال حاضر تمرکز اصلی روی درک بهتر آنچه در بدن در زمان حالت خواب طولانی مدت بیش از چند روز اتفاق می‌افتد، می‌باشد. برای مثال می‌توان به نحوه‌ی تاثیر این پروسه به روی عملکرد مغز اشاره داشت و البته چالش‌های دیگری نیز در مورد این پروژه، به ویژه در طول سفر طولانی مدت به فضا، وجود دارد که نیاز به بررسی دارند.
دکتر Doug از تیم پزشکی کمپانی SpaceWorks که در همکاری روی این پروژه نقش دارد، می‌گوید: بدن انسان در فضا فعالیت چندان مطلوبی ندارد. ما باید راهی برای انطباق بدن انسان با شرایط محیطی با گرانش بسیار ناچیز پیدا کنیم. شرایطی در پزشکی وجود دارد که به آن “معقولیت بیولوژیکی” می‌گوییم. این شرایط بدین معناست که اگر شما به کاری که ما انجام میدهیم و بدن انسان و نحوه‌ی عملکرد آن توجه داشته باشید، متوجه می‌شوید که این کار امکان پذیر است. یعنی این فن آوری از “معقولیت بیولوژیکی” برخوردار می‌باشد و حتی می‌تواند در فضا برای انسان سودمند نیز واقع شود. اگر این تئوری به حقیقت بپیوندد، سفر به مریخ می‌تواند از 8 ماه به تنها چند هفته در بیداری و حدود 15 چرت طولانی مدت تبدیل شود.
نميشه از اين استفاده كرد به طوري كه تا بيماري آدم پيشرفت نكرده و به سرفه هاي مرگ آور نرسيده و ريه اش كلا از كار نيافتاده خودشو فيريز كنه مثلا صد سال ديگه كه درمانش پيدا شد يا واكسنش اومد از خواب بيدار بشه و اون موقع دكترا با امكانات اون زمان درمانش كنن
اوهههه