به آخرین باری که چیزی که مدت‌ها می‌خواستید را خریدید، فکر کنید. پس از آن چه حسی داشتید؟ حس خوبی بود نه؟ حال چیز دیگری هست که دوست دارید بخرید؟ مثلا یک لپ‌تاپ جدید، یک گوشی جدید و یا چند دست لباس خوشگل؟ خریدن آن چیزها، هرچه که هستند برایتان شادی به ارمغان خواهند آورد. وقتی که بالاخره آن چیزها را داشتید، استفاده ازشان عملی لذت‌بخش خواهد بود. ولی جمله‌ی کلیشه‌ای وجود دارد که می‌گوید: با پول نمی‌توان شادی و خوشبختی را خرید و این در حالی است که ما وقتی چیزهایی که دوست داریم را می‌خریم احساس شادی می‌کنیم.
دلیل اصلی اینکه چرا وقتی چیزهای مختلف می‌خرید احساس شادی می‌کنید
انسان‌ها طوری طراحی شده‌اند که به دنبال رضایت و خشنودی آنی هستند. شاید عبارت رضایت و خشنودی آنی را چندین بار شنیده باشید. تمایل به رضایت آنی به منزله‌ی مکانیسم دفاعی‌ای برای ماست. اما در حالیکه رضایت آنی در ذات انسان است، ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که بر پایه‌ی رضایت‌های با تأخیر است. این یعنی شما یک چیزی را می‌خواهید، اما توان بدست آوردن آن را در همان لحظه‌ای که می‌خواهید ندارید و درنهایت هم وقتی زمان آن چیزها سر می‌رسد هیجان‌زده می‌شوید.
وقتی به رضایت با تأخیر دست بیابید اغلب پاسخ احساسی قوی‌تری از خود بروز می‌دهید. این احساس از دوپامین مغز می‌آید که درواقع ماده‌ای شیمیایی است که برمراکز لذت در مغز ما تأثیر می‌گذارد. وقتی از چیزی هیجان‌زده می‌شوید درواقع دارید از آزادسازی دوپامین در سیستم بدن‌تان لذت می‌برید و در اصل چیزی که از آن لذت می‌برید در جایگاه دوم قرار دارد.
فکر کنید، چند ساعت بعد از اینکه چیزی که می‌خواستید را خریدید چه حسی داشتید؟ احتمالاً احساستان به اوج آن دقایق اولیه نبود؛ این خیلی عادی است و جزئی از ذات انسان است.
به این طریق، شادی‌ای که حس می‌کنید شادی واقعی نیست و درواقع از لحاظ بیولوژیکی، شما فقط دارید از حس خوشی‌ای که دوپامین بوجود آورده لذت می‌برید و وقتی دوپامین ازبین برود شما از نو، یک چیز جدید دیگر می‌خواهید و این معنای همان جمله‌ی کلیشه‌ای با پول نمی‌توان شادی و خوشبختی خرید است. البته راهی وجود دارد که با پول نتوان شادی خرید، اما آنطوری که شما فکر می‌کنید نیست.
چاره‌ای برای خریدن شادی
اخیراً آزمایشی در آمریکا انجام شد که در آن به 2 گروه از افراد، هرکدام 40دلار داده شد. به یک گروه گفته شد که اشیاء و لوازمی که دوست دارند و می‌خواهند را بخرند و به گروه دیگر گفته شد پول را طوری خرج کنند که وقت آزاد بیشتری برایشان به ارمغان بیاورد؛ مثلاً غذا را از بیرون سفارش بدهند به جای اینکه آشپزی کنند. وقتی در انتها می‌خواستند شادی افراد را از 10 نمره امتیاز بدهند، کسانی که پولشان را صرف خریدن وقت آزاد بیشتر کرده بودند تقریبا یک نمره کامل از کسانی که پولشان را صرف خرید وسایل کرده بودند، جلوتر بودند. درواقع گروه اول خوشحال بود که با پولش از شر انجام کاری که نمی‌خواهد انجام دهد خلاص شده بود و گروهی که پولش را صرف وسایل کرده بود متوجه شد که خرید کردن این چنینی در طولانی مدت تأثیری بر شادی ندارد و کسانی که پولشان را صرف زمان کرده بودند میزان رضایت بالاتری داشتند.
نهایتاً پول خیلی چیز ضروری‌ای نیست و درنهایت چیزی که لازم است باز تنظیم نحوهٔ اندازه‌گیری زمان توسط شماست. هر شبانه‌روز 24ساعت است، طول متوسط عمر زنان حدود 80سال و مردان 70 و خرده‌ای سال است. اکثر افراد کم و بیش زمان مشابهی برای زندگی دارند. راه ایجاد زمان‌های شاد این است که حساب هر ساعت و دقیقه‌تان را داشته باشید. اگر همیشه سرتان شلوغ است و وقت کافی برای چیزهایی که می‌خواهید ندارید، شاید وقت آن است که تغییری بوجود بیاورید.
عالییییییییییییی هستین خانواده دیجی رو