از بین تکنیک‌ها و سیستم‌های تشخیص هویت بیومتریک مانند اثر انگشت یا تشخیص چهره گرفته تا تکنیک‌های آزمایشی عجیبتر مانند “پرینت قلب” منحصر به فرد کاربران، روش های بسیار پیشرفته ای وجود دارد که فناوری می‌تواند برای تایید هویت شخص استفاده کند. در حال حاضر، محققان کره جنوبی یک تکنیک معرکه دیگر را به این ترکیب اضافه کرده اند. با دیجی رو همراه باشید.
در مطالعه جدیدی که در روزنامه IEEE Transactions on Cybernetics منتشر شده، محققان موسسه تحقیقاتی الکترونیک و ارتباطات از راه دور (ETRI) توضیح می‌دهند که چگونه می‌توان از امواج صوتی که از بدن شخص عبور می کند برای تایید هویت فرد استفاده کرد. با استفاده از مدلسازی بیواکوستیک (زیست صوت شناسی)، می‌توان هویت فرد را براساس معیارهایی مانند سفتی مفاصل، پوست آنها یا وزن استخوان های آنها شناسایی کرد. جعل کردن هویت فرد در این روش بسیار سخت است. جو یونگ، یکی از محققان ETRI درباره‌ی این پروژه می‌گوید:
می‌توان بدن فرد را یک ابزار موسیقی تصور کرد که شکل و آهنگ منحصر به فردی دارد. این فناوری با استفاده از لرزش قسمت خاصی از بدن – مثلاً دست – ویژگیهای بدن را ارزیابی می کند و هربار که فرکانس ارتعاش را تغییر دهیم، صدای ساطع شده را می شنویم. سیستم ما آنقدر پیشرفته است که می تواند ویژگی های بدن را به عنوان شاخصی از خصوصیات آناتومی و بیومتری کاربر استخراج کند و هویت یک فرد را با دقت بالایی از دیگری متمایز نماید.
این فناوری در حال حاضر روی بیش از 50 نفر مورد آزمایش قرار گرفته است. یونگ در ادامه گفت که اگرچه نمی‌توان درباره‌ی نتایج این فناوری در مقیاس بزرگ نظری قطعی داد اما عملکرد این تکنیک تاکنون به سیستم‌های تشخیص هویت بیومتریک اثر انگشت و عنبیه چشم شبیه بوده است.
در بیومتریک‌های فعلی مانند تشخیص هویت بر اساس اثر انگشت، عنبیه چشم یا چهره می توان از کپی کردن اثر انگشت یا تصویر فرد برای جعل هویت افراد استفاده کرد زیرا این روش‌ها بر ویژگیهای ساختاری تصویر بدست آمده متکی هستند و بنابراین اگر یک تصویر یا قالب از چهره فرد به سرقت برود می‌تواند به تهدیدی دائمی برای جعل هویت فرد تبدیل شود. یونگ می‌گوید:
روش ما از خصوصیات اجزای داخلی بدن استفاده می کند. در این روش، اطلاعات حاصل از فرکانس‌های صوتی استخوان ها و سایر اجزای بدن استخراج شده و سطح امنیتی جدیدی ایجاد می‌کند. از روش نوآورانه ما می توان برای برنامه‌هایی که به سطح بالایی از امنیت نیاز دارند، استفاده کرد.
یونگ در ادامه اضافه کرد که این رویکرد می تواند برای ارائه شناسایی هویت یکپارچه مفید باشد. این روش به جای اینکه از کاربر بخواهد قسمتی از بدن را روی حسگر بیومتریک یا جلوی آن قرار دهد می‌تواند به ارزیابی مداوم بدن کاربران بپردازد. مطمئناً با افزایش دستگاه های اینترنت اشیاء، امکان دسترسی به خدمات شخصی و چنین فناوری های نوینی، برای کاربران بیش از پیش فراهم خواهد شد.
فکر نکنم واسه اعتبار سنجی های طولانی مدت مناسب باشه و به درد کودکان بخوره اونا در حال رشد و تغییر هستن!؟ حتی کسانی که به مرور دارن پوکی استخوان میگیرن و یا دچار شکستگی هایی میشن و از چیزایی مثل پروتز استفاده می کنن
احتمالا واسه مراکز حساسی استفاده بشه که به طور منظم افراد باید با این سیستم هماهنگ باشن