متخصصان به کمک مومیایی یک بابون، موفق به کشف شهر افسانه‌ای گم‌شده‌ای در مصر شدند! مصریان باستان به دلیل ارتباطی که بین بابون‌ها و خدای بابی (Babi) قائل بودند، علاقه زیادی به این حیوانات داشتند. متخصصان می‌دانند که بابون‌ها در آن دوران به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شدند و دندان‌های تیزشان برداشته می‌شد تا خطری برای صاحب‌شان نداشته باشند.
نگهداری بابون‌ها توسط مصریان باستان باعث شده تا متخصصان به کمک DNA آن‌ها بتوانند محل شهر مرموز مصری پانت (Punt) را پیدا کنند.
گیزلا کاپ، ژنتیک‌دان دانشگاه کنستانتس آلمان که DNA بابون را مطالعه می‌کند، به لایو ساینس گفت:
داستان‌هایی وجود داشت که مصریان باستان این حیوانات را از سرزمینی افسانه‌ای و اسرارآمیز به نام پانت به دست آورده‌اند.
نام پانت در مدارک و مستندات باستانی مصر نیز ذکر شده است، اما متخصصان هرگز نتوانسته بودند محل دقیق آن را روی نقشه مشخص کنند. اما در سال‌های اخیر، متخصصان با بررسی DNA مومیایی‌های بابون کشف شده از آن دوران، توانسته‌اند محل دقیق آن را مشخص کنند.
کاپ و گروهی از همکارانش توانستند DNA قابل استفاده‌ای از بقایای یک مومیایی بابون استخراج کنند که به احتمال زیاد متعلق به بین 800 تا 540 قبل از میلاد بوده است. در این مطالعه که نتیجه آن در مجله eLife منتشر شده است، آن‌ها این DNA را با اطلاعات ژنتیکی 14 بابون با مبدأ شناخته شده مقایسه کردند تا از این طریق بتوانند اطلاعات خاص مربوط به مکان جغرافیایی را مقایسه کنند.
این مطالعه نشان داد که DNA بابون مومیایی شده بیشترین شباهت را به جمعیت‌های مناطق ساحلی اریتره امروزی دارد. به گفته کاپ، این منطقه نزدیک به بندر باستانی آدولیس است. نام آدولیس همچنین در برخی یافته‌های مربوط به بعد از سال 300 قبل از میلاد نیز ذکر شده و به عنوان مکانی شناخته می‌شود که تاجران مصر باستان برای خرید و فروش حیوانات وحشی به آنجا سفر می‌کردند.
کاپ توضیح می‌دهد که اکنون نظریه‌ای که مطرح شده این است که آدولیس و پانت اساساً یک مکان واحد بوده‌اند. او می‌گوید:
شاید پانت قدیمی در مکانی مشابه با جایی که بعدها آدولیس بنا شد، قرار داشته است.
این مطالعه بر اساس DNA یک مومیایی بابون انجام شده است، زیرا تلاش برای استخراج DNA باستانی شکننده از 9 مومیایی بابون دیگر، منجر به به دست آوردن نمونه‌های قابل استفاده نشد و با شکست مواجه گردید. متخصصان امیدوارند با به دست آوردن نمونه‌های DNA بیشتر، بتوانند مطالعه خود را با اطلاعات بیشتری از دوره‌های زمانی مختلف تکرار کرده و به نتایج بهتر و دقیق‌تری دست پیدا کنند.
