ویندوز 11 با معرفی بهروزرسانی 24H2 که به نام “آپدیت 2024” نیز شناخته میشود، در آستانه دریافت بزرگترین بهروزرسانی خود قرار دارد. این نسخه جدید از ویندوز 11 تمرکز بیشتری بر هوش مصنوعی دارد و با معرفی کوپایلت پلاس در کامپیوترهایی که دارای واحدهای پردازش عصبی (NPU) با عملکرد بیش از 40 تاپس هستند، وارد عرصه جدیدی میشود. یکی از ویژگیهای برجسته این بهروزرسانی، ریکال (Recall) است که به ویندوز امکان میدهد تا تقریباً همه فعالیتهای شما را به خاطر بسپارد و به راحتی آنچه را که روی آن کار میکردید پیدا کند، تا بتوانید از همان جایی که مانده بودید، ادامه دهید.
این بهروزرسانی به قدری بزرگ است که ویندوز 11 نسخه 24H2 بر اساس پلتفرم جدیدی به نام «ژرمانیوم» (Germanium) ساخته شده است. این اتفاق معمولاً فقط با نسخه کاملاً جدیدی از ویندوز رخ میدهد (مانند ویندوز 11 پس از ویندوز 10). این موضوع نشان میدهد که این نسخه جدید از ویندوز کاملاً پتانسیل این را دارد که به نام ویندوز 12 شناخته شود، اما بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاده است.
جلوگیری از پراکندگی پایگاه کاربران
یکی از بزرگترین دلایل عدم معرفی ویندوز 12 در حال حاضر از دیدگاه مایکروسافت، دوره پشتیبانی از نسخههای ویندوز است. در حال حاضر، مایکروسافت باید هر دو ویندوز 11 و ویندوز 10 را پشتیبانی کند، زیرا ویندوز 10 باید حداقل 10 سال بهروزرسانی دریافت کند. این دوره در سال 2025 به پایان میرسد، با وجود این که ویندوز 11 از سال 2021 در دسترس است، بنابراین ویندوز 10 باید همچنان پشتیبانی شود.
معرفی ویندوز 12 در حال حاضر، یک وضعیت مشابه ایجاد میکند. ویندوز 12 نیاز به دوره پشتیبانی خاص خود را خواهد داشت، اما ویندوز 11 همچنان باید برای چندین سال دیگر پشتیبانی شود، حتی اگر مایکروسافت به طور فعال آن را توسعه ندهد. این به معنای کار بر روی بهروزرسانیها، ارائه مستندات پشتیبانی و غیره در کنار توسعه ویژگیهای جدید برای ویندوز 12 است.
با تبدیل ویندوز 11 به نسخه 24H2، مایکروسافت دو منفعت کسب میکند. اول اینکه مجبور نیست کانال پشتیبانی دیگری ایجاد کند. دوم، با توجه به سیاست مدرن چرخه عمر مایکروسافت که کاربران را ملزم به اجرای آخرین نسخههای ویندوز میکند، این حرکت به معنای آن است که کاربران ویندوز 11 همواره به آخرین نسخه منتقل میشوند. این تضمین میکند که همه کاربران یک نسخه مشابه از ویندوز را اجرا کنند که به نوبه خود پشتیبانی از آن را برای مایکروسافت آسانتر میکند. در واقع، شاید زمانی که ویندوز 10 از صحنه خارج شود، معرفی ویندوز 12 منطقیتر شود.
واکنشهای منفی احتمالی به ویندوز 12
با معرفی ویژگیهایی به بزرگی کوپایلت پلاس و ریکال در ویندوز 11 نسخه 24H2، به نظر میرسد زمان مناسبی برای معرفی ویندوز 12 با تمرکز بیشتر بر هوش مصنوعی باشد. در ضمن، وقتی به این نکته توجه کنیم که این ویژگیهای هوش مصنوعی نیازمند سخت افزارهای قدرتمندی هستند، این تغییر حتی منطقیتر به نظر میرسد.
اما در واقعیت، اجتناب از این تغییر احتمالاً از نقطه نظر ملاحظه کاربران بهترین اقدام است. ویندوز 11 در زمان انتشار، به دلیل نیازمندیهای سخت افزاری جدید خود برای برخی از کاربران بحثبرانگیز بود. این سیستم عامل نیاز به 4 گیگابایت رم، 64 گیگابایت حافظه ذخیرهسازی، مجموعه بسیار خاصی از پردازندهها و حتی TPM 2.0 داشت، که بسیاری از کامپیوترهای آن زمان هنوز چنین ویژگیهایی نداشتند. کاربران احساس کردند که حتی با وجود اینکه کامپیوترشان سریع و قابل استفاده است، توسط جدیدترین سیستم عامل مایکروسافت پشتیبانی نمیشود و همین موضوع آنها را آزرده خاطر میکرد.
در حال حاضر، کامپیوترهای کوپایلت پلاس نیاز به یک واحد پردازش عصبی قدرتمند (که در هیچ یک از کامپیوترهای موجود در بازار نیست)، 16 گیگابایت حافظه رم و 256 گیگابایت فضای ذخیرهسازی دارند. اگر مایکروسافت این نیازمندیها را برای ویندوز 12 تعیین میکرد، تعداد زیادی از کامپیوترها دیگر توسط این سیستم عامل پشتیبانی نمیشدند، که برای بسیاری از مصرفکنندگان قابل درک نبود. در واقع، در چنین شرایطی حتی کامپیوترهایی که دو ماه پیش عرضه شدهاند، قادر به اجرای ویندوز 12 نبودند! این مسئله به هیچ وجه مورد پذیرش قرار نمیگرفت، به ویژه با توجه به اینکه تنها سه سال از معرفی ویندوز 11 گذشته است.
تغییرات محدود در ظاهر و عملکرد
نهایتاً، باید توجه داشت که به جز کوپایلت پلاس، تغییرات زیادی در ویندوز 11 نسخه 24H2 رخ نداده است، به خصوص از نظر ظاهری. البته، برخی تغییرات در بخشهایی مانند Windows Preinstallation Environment و Windows Recovery Environment وجود دارد، اما سیستم عامل به طور کلی همانطور که بود باقی مانده است. در سالهای اخیر، هر نسخه اصلی از ویندوز یک بازنگری بزرگ در بخشی از رابط کاربری را معرفی کرده است که اغلب شامل نوار وظیفه، منوی استارت و حتی فایل اکسپلورر میشود. در حقیقت، این تغییرات ظاهری هستند که برای بسیاری از افراد نسخه جدید ویندوز را تعریف میکنند.
در حالی که مایکروسافت اگر میخواست قطعاً میتوانست یک رابط کاربری جدید معرفی کند، اما هیچ نشانهای از این امر به جز یک تصویر که ساتیا نادلا در سال 2022 نشان داد، وجود نداشته است. در آن تصویر ما یک نوار وضعیت را در بالای صفحه میدیدیم که اطلاعاتی مانند زمان و شارژ باتری را نشان میداد. این نوع تغییرات میتواند قطعاً یک نسخه جدید از ویندوز را توجیه کند، اما هیچ نشانهای وجود نداشته که حداقل برای نسخه پیش رو از ویندوز در حال آزمایش باشد.
علاوه بر همه اینها، ویندوز 11 هنوز هم به نظر عالی میرسد. ویندوز در حال حاضر نیاز به یک بازنگری بزرگ ظاهری ندارد، به خصوص زمانی که مایکروسافت به سختی میتواند با تغییرات خود همگام باشد! بسیاری از بخشهای ویندوز 11 هنوز هم ناهمگن به نظر میرسند، بنابراین معرفی یک رابط کاربری جدید فقط به معنای انجام مجدد بسیاری از کارها خواهد بود، در حالی که بخشهایی که دهههاست بدون تغییر ماندهاند، همچنان بیتوجه باقی خواهند ماند. احتمالاً بهترین اقدام این است که مایکروسافت به مدرنسازی این بخشها ادامه دهد و امیدوار باشد که در آینده، بهروزرسانی ظاهری آنها آسانتر شود.
انتظار برای ویندوز 12
البته، میتوان با اطمینان فرض کرد که ویندوز 12 احتمالاً در آیندهای نزدیک معرفی خواهد شد. اکنون زود است، اما نسخههای جدید ویندوز هیجان زیادی در صنعت رایانههای شخصی ایجاد میکنند و این چیزی است که سازندگان به عنوان یک نقطه قوت و عامل فروش دستگاههای جدید خود، از آن استقبال میکنند. بنابراین، مایکروسافت فعلاً فقط باید صبر کند تا دلیل بهتری برای ایجاد یک نسخه کاملاً جدید از ویندوز داشته باشد.
اگر بخواهم حدس بزنم، میگویم شاید مایکروسافت منتظر نسخه مدولار ویندوز است که قبلاً در مورد آن شنیدهایم. بارها و بارها، این شرکت پروژههایی داخلی را با هدف تبدیل ویندوز به یک سیستم عامل مدولار آغاز کرده که میتواند به راحتی با انواع فرمها سازگار شده و در دستگاههای مختلف به کار گرفته شود. اگر چنین پروژهای هنوز هم وجود داشته باشد، این فرصتی عالی برای معرفی یک نسخه کاملاً جدید از ویندوز خواهد بود. در هر صورت، ویندوز 11 همچنان بهروزرسانیهای عمده دریافت خواهد کرد و کاربران مشکی از بابت بهروز کردن سیستم عامل دستگاههای خود و دریافت ویژگیهای جدید نخواهند داشت.