تایوان یکی از کشورهایی است که نام آن را به خصوص در حوزه فناوری زیاد می‌شنویم، اما با این حال بسیاری از مردم اطلاعات زیادی در مورد این کشور ندارند. این موضوع تا حدودی به دلیل دور ماندن تایوان از حواشی در سطح جهانی است و هر چند که این کشور ارتباط زیادی با چین دارد اما در اخبار زیاد در مورد آن نمی‌شنویم. اما با تمام این اوصاف بهتر است بدانید که تایوان از لحاظ تاریخی، کشوری جذاب و غنی است و به همین واسطه در ادامه قصد داریم شما را با 10 حقیقت جذاب در مورد این کشور که احتمالاً تاکنون نمی‌دانستید، آشنا کنیم. با دیجی رو همراه باشید.
بابل‌تی در تایوان اختراع شد
اگر تا به حال بابل‌تی نوشیده و از آن لذت برده‌اید باید از تایوانی‌ها برای اختراع این نوشیدنی تشکر کنید! این نوشیدنی خوشمزه در دهه 1980 اختراع شد و قدیمی‌ترین نسخه شناخته شده این نوشیدنی شامل مخلوطی از چای سیاه گرم تایوانی، شیر غلیظ شده، شیره قند و دانه‌های کوچک تاپیوکا می‌باشد. هیچ کس دقیقا نمی‌داند مخترع اصلی این نوشیدنی خوشمزه کیست و داستان‌های ضد و نقیض زیادی در این رابطه وجود دارد. دو مدعی اصلی اخراع این نوشیدنی چون شوی تانگ (Chun Shui Tang) از شهر تیاچونگ (Taichung) و یک قهوه خانه در شهر تیانان (Tainan) هستند، اما کسی از صحت ادعای آن‌ها خبر ندارد.
صرف نظر از این مورد، بابل‌تی در دهه 1980 در تایوان بسیار محبوب شد اما گسترش این نوشیدنی به خارج از مرزها مدتی طول کشید. مدل‌ها و تغییرات زیادی در مدت زمانی کوتاه پس از معرفی این نوشیدنی به وجود آمد و تا دهه 1990 در مکان‌هایی مانند ویتنام، چین و مالزی محبوبیت بالایی پیدا کرد. همچنین این نوشیدنی از دهه 1990 میلادی در آمریکا رواج یافت، هر چند که در ابتدا بیشتر در بین جوامع مهاجر چینی و تایوانی استفاده می‌شد. امروزه این نوشیدنی در غرب با نام “بوبا” و در شرق با نام “بابل‌تی” شناخته می‌شود.
تایوان همان چین است اما نه آنگونه که فکر می‌کنید!
مانند بسیاری از کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام، تایوان دارای سابقه‌ای طولانی در زمینه مداخلات بین المللی است و از زمان استعمار هلندی‌ها در سال 1624 با این مسئله درگیر است. در سال 1662 هلندی‌ها خاک این کشور را ترک کردند و در سال 1682 این جزیره تحت سلسله چینگ به کشور چین پیوست. در سال 1895 کنترل این جزیره در دستان امپراطوری ژاپن بود اما آن‌ها در پایان جنگ جهانی دوم این جزیره را از دست دادند و آن را به جمهوری چین واگذار کردند.
رابطه میان جمهوری چین و تایوان در سال 1949 هنگامی که کمونیست‌ها چین را به دست گرفتند به مشکل برخورد. در آن زمان اعضای دولت مشروع جمهوری چین به تایوان گریختند و همچنان به عنوان نمایندگان چین به حکومت ادامه دادند. اما در حقیقت آن‌ها تایوان و تعداد کمی از جزایر را اداره می‌کردند. به همین دلیل تایوان اظهار می‌دارد که آن‌ها “چین واقعی” هستند و قبل از تأسیس جمهوری خلق چین حاکمان اصلی این سرزمین بوده‌اند.
تایوان به داشتن بدبوترین پنیر سویا مشهور است
هر کشوری غذای خاصی دارد که مردم آن بیش از هر چیز از آن لذت می‌برند و درمورد تایوان این غذا نوعی پنیر سویا (توفو) می‌باشد. این میان وعده به معنای واقعی کلمه بدبو است، تا جایی که بسیاری از افراد بوی آن را به بوی جوراب کثیف و نم‌دار تشبیه کرده‌اند! برای درست کردن آن، پنیرسویای معمولی برای هفته‌ها یا ماه‌ها درون آب نمک مخصوصی قرار می‌گیرد و تخمیر می‌شود. پس از بیرون آوردن آن بوی بدی پیدا می‌کند که بیشتر به دلیل موادی است که درون آب نمک مخصوص آن قرار دارد.
بیشتر دستور العمل‌های آب نمک مخصوص شامل شیر تخمیر شده، گوشت‌های مختلف ماهی و سبزیجات است. بوی بد این ماده غذایی تنها در مکان‌های نزدیک به آن استشمام نمی‌شود بلکه تا 300 متری هم به مشام می‌رسد! اما با این حال باید بدانید که بیشتر افراد تایوانی این بو را دوست دارند. این پنیر سویا معمولاً در رستوران‌های مجلل تایوان فروخته نمی‌شود و برای یافتن آن باید به بازارهای سنتی سر بزنید.
مشارکت تایوان با سازمان ملل
سازمان ملل در اواخر جنگ جهانی دوم تأسیس شد و در آن زمان تایوان (به عنوان جمهوری چین) یکی از اولین کشورهای عضو شده و موسس این سازمان و همچنین عضو دائم شورای امنیت بود. اما امروزه تایوان حتی عضو معمولی سازمان ملل هم نیست! دلیل این امر نیز ارتباط زیادی با حزب کمونیست چین دارد. در بین سال‌های 1945 و 1971 جمهوری چین عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود اما آن‌ها در سال 1971 هنگامی که چیانگ کای-سیک (Chiang Kai-shek) رهبر جمهوری چین از به رسمیت شناختن اعتبارنامه جمهوری خلق چین به عنوان نمایندگان کشور چین امتناع ورزید، اخراج شدند.
هر دو دولت برای حق نمایندگی کشور چین به مبارزه دیپلماتیک خود ادامه دادند اما در پایان جمهوری خلق چین که پیش از دهه 1970 به ندرت به رسمیت شناخته شده بود، پیروز شد. نتیجه این استدلال مبنی بر این بود که جمهوری خلق چین نماینده کشور چین خواهد بود. اما با این وجود، هیچ کدام از این دو کشو‌ها حاکمیت دیگری را به رسمیت نمی‌شناسد که همین مسئله منجر به ایجاد شرایط موسوم به “دو چین” شده و عضویت تایوان در سازمان ملل را با مشکل مواجه کرده است. در حال حاضر، جمهوری خلق چین دارای یک کرسی دائم در شورای امنیت است و مسلماً هرگز از به رسمیت شناخته شدن تایوان حمایت نخواهد کرد.
تایوانی‌ها زباله‌های خود را به شکلی متفاوت مدیریت می‌کنند
در بیشتر کشورهای توسعه یافته مردم زباله‌های خود را در سطل آشغال پرتاب می‌کنند و پس از پر شدن آن، آن را بیرون می‌گذارند تا ماشین‌های جمع‌آوری این پسماندها را جمع آوری کنند. اکثر مردم در سراسر جهان پس از بیرون گذاشتن زباله‌ها دیگر درمورد ادامه کار فکر نمی‌کنند. در تایوان مردم زباله‌های خود را بیرون از خانه نمی‌برند، مگر اینکه کامیون زباله در آن لحظه در حال گذر از خیابان باشد. حال این سؤال مطرح می‌شود که چگونه می‌دانند که چه موقع زباله‌های خود را بیرون بیاورند؟
در واقع کامیون‌های زباله در تایوان موسیقی به شدت بلندی را پخش می‌کنند، دقیقا به همان روشی که در کشورهای غربی کامیون‌های بستنی برای جذب کودکان از موسیقی استفاده می‌کنند. کامیون‌ها معمولا شب‌ها می‌آیند و موسیقی بسیار بلندی نیز دارند و این موسیقی بلند باعث می‌شود که مردم از فاصله زیاد صدای آن را بشنوند و اگر کسی زباله‌های خود را به موقع برای تحویل به کامیون‌های زباله بیرون نیاورد باید تا شب بعد صبر کند. موسیقی که این کامیون‌ها پخش می‌کنند از آثار بتهوون تا جدیدترین آهنگ‌های مشهور پاپ را شامل می‌شود!
دونالد ترامپ پس از پیروزی در انتخابات، روابط جدیدی را با تایوان آغاز کرد
دونالد ترامپ پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تغییرات متنوعی را در نظام این کشور ایجاد کرده و برخی خط قرمزها را که هیچ کدام از دولت‌های قبلی از آن عبور نکردند، نادیده گرفته است. یکی از این خط قرمزها، نوع رابطه ایالات متحده و تایوان است. از سال 1979 تاکنون ایالات متحده و تایوان روابط سیاسی رسمی ندارند و همانند سایر کشورهای جهان ایالات متحده نیز تایوان را به عنوان یک کشور مستقل نمی‌شناسد. این موضوع عمدتا به دلیل ترس از کشور کمونیستی چین است زیرا این کشور اعلام کرده که تمام روابط دیپلماتیک خود را با هر کشوری که تایوان را به عنوان یک کشور به رسمیت بشناسد، متوقف خواهد کرد.
در نتیجه تا سال 2016 و انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور، هیچ رئیس جمهوری از ایالات متحده ارتباطی بیش از یک تماس تلفنی ساده با رهبران تایوان برقرار نکرده بود. اما اندکی پس از انتخابات 2016 ایالات متحده، تسگی اینگ ون (Tsai Ing-wen) رئیس جمهور و رهبر حزب پیشرو دموکراتیک تایوان، با رئیس جمهور منتخب آمریکا یعنی ترامپ یک تماس تلفنی متفاوت نسبت به گذشته و خارج از سیاست‌های وضع شده برقرار کرد. این موضوع به اندازه‌ای مهم بود که حتی یک صفحه ویکی پدیا نیز برای آن ساخته شد اما به هر حال هیچ نتیجه خاص سیاسی از گفتگوی آن‌ها حاصل نشد.
زنان تایوانی از نور مستقیم خورشید دوری می‌کنند!
البته که زنان تایوانی خون آشام نیستند! اما در هر صورت اکثر آنان تا هنگام غروب آفتاب بیرون نمی‌آیند و این موضوع کاملاً به دلیل مسائل فرهنگی است. بیشتر زنان تایوانی ترجیح می‌دهند تا رنگ اصلی پوست خود را داشته باشند و مشتاق تغییر آن نیستند، بنابراین در این کشور نمی‌توانید سالن‌های برنزه کردن زیادی مشاهده کنید. دقیقاً به همین دلیل، به همراه داشتن چتر برای زنان تایوانی که در معرض نور خورشید هستند، امری کاملا عادی است. ظاهر ایده آل زنان تایوانی پوستی با رنگ روشن است، بنابراین آن‌ها برای داشتن چنین پوستی هر زمان که خانه را ترک می‌کنند چتر نیز به همراه دارند، مخصوصاً در هوای آفتابی!
داشتن چتر در بین تمام زنان تایوانی امری مشترک است اما مبارزه با اشعه‌های خورشید در همین جا پایان نمی‌یابد. بسیاری از زنان حتی در گرم‌ترین زمان سال نیز تمام بدن خود را می‌پوشانند و غالبا با عینک آفتابی، کلاه، شلوار، پیراهن آستین بلند و دستکش بیرون می‌روند و در آخر، ظهر آفتابی آن‌ها با داشتن یک چتر تکمیل می‌شود. البته باید بدانید که این عمل تنها مربوط به کشور تایوان نیست و در سرزمین‌های چین، ویتنام و سایر کشورها نیز می‌توان این رسم را بین زنان مشاهده کرد اما در تایوان این امر کاملاً رایج‌تر است؛ کشوری که 30 درصد از چترهای جهان را تولید می‌کند!
ترامپ برای بهبود روابط تایوان و آمریکا گام‌هایی برداشته است
از زمان ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید، وی اقدامات مختلفی را در حمایت از تایوان از طریق تصویب قوانین مختلف و منع معاملات تجاری با پکن انجام داده است. اولین اقدام صورت گرفته تماس تلفنی از رئیس جمهور تایوان بود که در بالا اشاره کردیم. اما اولین حرکت مهم در سال 2018 و با تصویب قانون سفر به تایوان صورت گرفت. این قانون جدید امکان بازدید نمایندگان دولت ایالات متحده از تایوان و برعکس را فراهم کرده است. این اولین قانون در نوع خود از سال 1979 تاکنون به شمار می‌رود که برقراری روابط دیپلماتیک بین دو کشور را تسهیل می‌کند.
در ماه مارس سال 2020 دونالد ترامپ طرح حمایت بین المللی و ارتقاء متحدین تایوان (TAIPEI) را امضا کرد و گام بلندی را در جهت به رسمیت شناختن این کشور برداشت. قانون TAIPEI روابط رسمی و غیر رسمی را با این کشور تقویت کرده و مفادی را فراهم می‌کند که ایالات متحده را قادر می‌سازد به عنوان یک مدافع در سازمان‌های بین المللی از حق تایوان دفاع کند. ترامپ همچنین پا را فراتر گذاشته و در مارس 2020 اجازه فروش 180 میلیون دلار سلاح و تجهیزات مربوطه به تایوان را صادر کرده است.
تایوان یکی از چهار ببر آسیایی است
هنگامی که دولت جمهوری چین به تایوان گریخت مدتی طول کشید تا این جزیره به کشور توسعه یافته‌ای که امروزه آن را می‌شناسیم تبدیل شود. در نیمه دوم قرن بیستم تایوان یک دوره سریع رشد و توسعه اقتصادی را در کنار سنگاپور، کره جنوبی و هنگ کنگ به عنوان بخشی از یک قرارداد موسوم به “چهار ببر آسیایی” تجربه کرد. در مورد تایوان، رشد آن‌ها پس از آن صورت گرفت که ایالات متحده به این کشور 4 میلیارد دلار کمک اقتصادی کرد و این امکان را برای تایوان فراهم آورد تا اقتصاد خود مجدداً سرپا کند.
بین سال‌های 1945 و 1965 تایوان توجه خود را به بهبود اقتصاد داخلی از طریق تصویب قوانین و گسترش سریع محصولات کشاورزی مورد استفاده برای تجارت بین المللی متمرکز کرد. علاوه بر این، تایوان بر صنعتی سازی کشور تمرکز خاصی داشت تا اقتصاد تایوان بتواند جایگاه ویژه‌ای در بازار جهانی پیدا کند. هنگامی که تایوان از اوایل دهه 70 از مجمع عمومی سازمان ملل متحد اخراج شد، این کشور بر فناوری‌های نو متمرکز شد و به یکی از تامین کننده‌های اصلی برای شرکت‌های بزرگی مثل DEC و IBM تبدیل شد و به آغاز کار سیلیکون ولی کمک شایانی کرد. با این اوصاف این کشور در دهه 1980 به یک قدرت اقتصادی تبدیل شد و این رشد تا به امروز همچنان ادامه داشته است.
بازارهای شبانه تایوان غذاهای عجیبی سرو می‌کنند
یکی از موارد جالب در مورد کشور تایوان بازارهای شبانه‌ای هستند که بین غروب خورشید و طلوع آفتاب فعالیت می‌کنند. در بیشتر بازارهای شبانه، غذای خیابانی عضو جدا نشدنی بازار هستند و در برخی از قسمت‌ها نیز مکان‌های کاملاً مخصوصی برای آن‌ها در نظر گرفته شده است. روزگاری این بازارها به دلیل غذاهای مختلفی که با استفاده از گوشت مار درست می‌کردند، معروف شده بودند اما از آن زمان تا به حال این بازارها با عرضه خون مار، خون لاک پشت، گوشت لاک پشت و شرابی از آلت گوزن، محصولات خود را متنوع‌تر کرده‌اند! اقلامی که در هیچ جای دیگری از جهان یافت نمی‌شوند.
همچنین بازارهای شبانه یکی از معدود مکان‌هایی است که می‌توانید پنیرهای سویای بد بو را که اشاره کردیم، در اشکال مختلف پیدا کنید. بازارهای تایوان در سراسر جهان شناخته شده هستند. آن‌ها در دهه 1950 بازارهای كوچك و متنوعی را برای مشتریان عمدتاً شهری خود به وجود آوردند اما با گذشت زمان این بازارها گسترش یافته و به عنوان مشاغلی پایدار در خدمت گردشگران و افراد محلی قرار گرفتند.
