قدیمیترین سلاحهایی که انسانها به وجود آوردهاند به عصر برنز بازمیگردد. پیش از آن نیز بشر از ابزارهایی استفاده میکرد که نمیتوان آن را یک سلاح مرگبار نامید چون چیزی بیش از یک سنگ تیز بسته شده به یک شاخه چوبی نبودند و بیشتر برای شکار مورد استفاده قرار میگرفتند. اما از عصر برنز اولین شمشیرها به وجود آمدند و از آن زمان با رشد و پیشرفت بشر، سلاحها نیز پیچیدهتر و مرگبارتر شدند. رسیدن از یک شمشیر برنزی به موشکها و سلاح مرگبار کشتار جمعی، هزاران سال طول کشید و در این میان انسانهای بیشماری کشته شدند. اما آیا مرگبارترین سلاحهای ساخته شده به دست بشر را میشناسید؟ در این مقاله از دیجی رو هفت سلاح مرگبار را که باعث کشتارهای وسیعی در طول تاریخ شدهاند به شما معرفی خواهیم کرد.
مسلسل ماکسیم
در قرن نوزدهم میلادی تحولات مهمی در ساخت اسلحه گرم پدید آمد. ساخت دستگاههای ماشینی به تولید کنندگان این اجازه را میداد که سلاحهایی دقیقتر و کاراتر بسازند که خطای کمتری داشت. با ساخت کلاهک ضربتی و فشنگ دیگر نیازی به باروت پودری خطرناک و دودزا نبود و شلیک گلوله به کاری ساده تبدیل شد. سازندگان سلاح دریافتند که با افزیش تعداد شلیکها در واحد زمان میتوانند کارایی سلاحها را افزایش دهند، هیرام ماکسیم نخستین کسی بود که این سیستم را در سلاحها به کار برد و اسلحه ماکسیم در سال 1884 ساخته شد. این سلاح مرگبار میتوانست تا برد 1830 متری شلیک کند و در هر دقیقه 500 دور میچرخید. ماکسیم برای معرفی و تبلیغ این سلاح در اروپا سفر کرد و نسخههای بهروزتری از آن را برای استفاده در جنگ جهانی اول به فروش رسانید. قدرت کشتار این سلاحها بسیار زیاد بود و از آنها در خط مقدم جبهه استفاده میشد، در نبرد سم (Somme) بیش از 20 هزار سرباز بریتانیایی توسط آلمانیهایی که به مسلسل ماکسیم مدل MG 08s مجهز شده بودند کشته شدند.
سلاح هستهای
وقتی صحبت از سلاحهای مرگبار میشود همه به یاد بمب اتم و سلاحهای هستهای میافتند. وحشت از سلاحهای هستهای در حدی است که برخی افراد پیش بینی میکنند نسل بشر توسط این سلاحها از بین خواهد رفت. اولین بمب اتم در سال 1945 بر سر مردم هیروشیما فرود آمد که در همان لحظه 70 هزار نفر را به کام مرگ فرستاد و دهها هزار نفر نیز بر اثر عوارض ناشی از رادیواکتیویته از بین رفتند. این بمب که پسر کوچک نام داشت معادل 15 هزار تن TNT قدرت داشت. در حال حاضر قویترین بمب هستهای در اختیار کشور روسیه است که شیطان 2 نام دارد و 2000 برابر قویتر از پسر کوچک است و میتواند در یک لحظه یک منطقه به بزرگی تگزاس یا فرانسه را به طور کلی نابود کند. با وجود محدودیتهای قانونی برخی از کشورها روز به روز به انبار سلاحهای هستهای خود میافزایند و در حال حاضر پانزده هزار سلاح هسته در جهان وجود دارد که 90 درصد آنها متعلق به آمریکا و روسیه است.
سواره نظام سنگین
هیچ پیشرفت نظامی به اندازه پیدایش سواره نظام سنگین نتوانسته است جامعه اروپا را تغییر دهد. سلطه شوالیههای مسلح نتیجه این نوآوری تکنولوژی بود که در طول چند قرن رخ داد و جنگهای آن را دوران را دستخوش تحول کرد. زینهای جنگی از قرن ششم میلادی ابداع شد و از قرن هفتم رکاب جنگی نیز به سواره نظام اضافه شد. افسار جنگی نیز برای کنترل اسبها در جنگ بسیار ضروری بود و تقریبا از همان زمان باب شد. نعل جنگی از قرن نهم و مهمیز نیز از قرن یازدهم به تجهیزات سواره نظام اضافه شد. فئودالیسم اروپا با حضور شوالیههای مسلح و دلیر توسعه یافت و جامعه اقتصادی آن زمان نیز به شدت وابسته به مهارتهای نظامی و جنگاوری بود. این شوالیههای زره پوش برای قرنها بیرقیب بودند اما با تکامل کمان توسط ولزیها و نیزه توسط سوئیسیها این موقعیت به چالش کشیده شد.
ناپالم یا آتش یونانی
اولین مردمی که از ناپالم استفاده کردند یونانیها در امپراطوری بیزانس بودند و به همین دلیل این ترکیب به آتش یونانی شهرت یافت. فرمول دقیق آتش یونانی تا قرنها سر به مهر باقی مانده بود اما تاثیر آن در حدی بود که امپراطوری بیزانس را به قدرتی غیرقابل نفوذ تبدیل کرده بود. تا این که نمونه مدرن آتش یونانی در قرن بیستم در دوران جنگ جهانی دوم ساخته شد و به ناپالم معروف شد. بمبهای حاوی ناپالم توسط متفقین در بمباران درسدن (سیزدهم تا پانزدهم فوریه 1945) و توکیو (نهم تا دهم مارس 1945) مورد استفاده قرار گرفت که بمب اول 25 هزار و بمب دوم 100 هزار غیرنظامی (نیمی از جمعیت پایتخت ژاپن) را به کام مرگ فرستاد. امروزه استفاده از این سلاح مرگبار به عنوان جنایت جنگی به شمار میرود اما متفقین معتقد بودند این کار برای پایان دادن به جنگ ضروری است.
تفنگ
تا قرن نوزدهم میلادی سلاحهای دوشپرتاب محدود به تفنگهای فتیلهای سبک با کالیبر 19 بود که تا 200 یارد برد داشتند و دقت آنها پایین بود. این مشکل توسط افسر ارتش فرانسه کلود اتین مینی حل شد. مینی یک فشنگ مخروطی طراحی کرد که بعدها با نام مینی بال معروف شد و توسط تفنگداران مورد استفاده قرار گرفت. وقتی تفنگدار این گلوله را شلیک میکرد پایه آن از پشت اسلحه خارج میشد و به این ترتیب برای پر کردن مجدد اسلحه وقتی صرف نمیشد. این نوع از سلاح در جنگهای داخلی آمریکا مورد استفاده قرار گرفت و به همین دلیل میزان تلفات این جنگ از جنگهای قبلی بسیار بیشتر شد. پس از آن نیز با توسعه باروت بدون دود و نوآوریهای دیگر دقت و برد سلاحها افزایش یافت و تفنگها به سلاحهایی مرگبار تبدیل شدند. تفنگ تهاجمی نیز سلاحی بود که در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت، کلاشنیکف معروفترین سلاح از این نوع است که با نام AK 47 نیز شناخته میشود و تحول پیاده نظام در قرن بیستم به شدت مدیون این سلاح است.
زیردریایی
زیردریاییهای اولیه وسایلی نقلیه برای حرکت در دریا بودند و با تبدیل شدن به یک سلاح مرگبار فاصله زیادی داشتند اما از اواخر قرن نوزدهم با توسعه موتورهای دیزلی و الکتریکی، طراحی این زیردریاییها نیز متحول شد تا حدی که این وسایل نقلیه به ابزارهایی نظامی در جنگ جهانی اول تبدیل شدند. در این زمان همه ارتشها در نیروی دریایی خود از زیردریایی هم استفاده میکردند اما در این میان یوبوتهای آلمانی بیشترین تاثیر را در روند جنگ جهانی داشتند. یوبوتها ده میلیون تن مواد و سلاح مورد نیاز آلمانیها را از طریق دریا جابجا میکردند و این نقش به جنگ جهانی اول محدود نشد و در جنگ جهانی دوم نیز یوبوتها توسط آلمانیها مورد استفاده قرار گرفت. در حال حاضر تکنولوژی زیردریاییهای نظامی بسیار پیشرفتهتر از دوران جنگ جهانی است و از آنها برای حمل و شلیک موشک استفاده میشود به طور مثال موشک زیردریایی بالستیک اوهایو کلس که متعلق به ایالات متحده آمریکا است یک سلاح مرگبار کامل است، این زیردریایی 24 موشک ترایدنت حمل میکند که هر یک از این موشکها ده کلاهک هستهای در خود دارد و قدرت تخریبی این سلاح هشت هزار برابر بیشتر از بمب اتمی هیروشیما است.
سلاحهای بیولوژیکی
در تاریخ درگیریهای نظامی، بیماری همیشه مرگبارتر از خود نبرد بوده است. انتقال عمدی بیماریهای خطرناک به جبهه دشمن تاکتیکی پلید اما موثر است و سلاحهای بیولوژیکی همیشه خطرناکتر و ترسناکتر از سلاحهای شیمیایی بودهاند. ویروسها و باکتریها تفاوتی بین نظامیها و غیرنظامیها و دوست و دشمن قائل نمیشوند و همین مساله است که به خطرناک بودن و مرگبار بودن سلاحهای بیولوژیکی دامن میزند. این تاکتیک نخستین بار در سال 1346 توسط مدافعان جنوایی در کافا (واقع در اکراین کنونی) مورد استفاده قرار گرفت که سعی داشتند از شهر در مقابل مهاجمان مغول محافظت کنند. کافا بیش از یک سال در محاصره مغولها بود اما زمانی که بیماری طاعون وارد اردوگاه دشمن شد و جان نیروهای محاصره کننده را گرفت مغولها با پرتاب کردن اجساد مردگان به آنسوی دیوارها این بیماری را در شهر شایع کردند. کافا خیلی زود تسلیم شد و طاعون از آنجا به قسمتهای دیگر اروپا منتقل شد. بین سالهای 1347 تا 1351 طاعون یا همان مرگ سیاه جان 25 میلیون اروپایی را گرفت. طبق پروتکل ژنو در سال 1925 استفاده از عامل بیولوژیکی ممنوع شده است اما ژاپن از این سلاحها در حمله به چین استفاده کرد و بیش از سه هزار نفر در جریان آن کشته شدند.