اگر ماه وجود نداشت چه می‌شد و زمین بدون ماه چگونه بود؟ این سؤال پیچیده‌ای است که جواب‌های شگفت‌انگیزی دارد. اگر ماه ناگهان ناپدید شود تغییرات ناگهانی شدیدی اتفاق نمی‌افتد. جزر و مد تغییر می‌کند، آسمان شب تاریک‌تر می‌شود و بسیاری از حیوانات نیز سردرگم می‌شوند. اما در صورت ناپدید شدن ماه انسان‌ها می‌توانند برای مدت‌های بسیار بسیار زیادی بدون هیچ مشکلی به زندگی خود ادامه دهند.
اما اگر ماه منفجر شود چطور؟ چه می‌شود اگر ماه به زمین برخورد کند و نابود شود؟ هر دوی این سناریوهای فرضی نتایج جالبی دارند و یکی از آن‌ها بسیار آشفته‌تر از دیگری است. به خواندن این مقاله ادامه دهید تا به شما بگوییم در صورتی که ماه وجود نداشت واقعاً چه اتفاقاتی رخ می‌داد.
موج‌ها کوچک می‌شدند
از آنجایی که در یک جهان بدون ماه، موج‌ها به جای ماه از خورشید پیروی می‌کردند با موج‌های بسیار کوچک‌تری سر و کار داشتیم. اما به راستی چرا؟
گرچه ماه بسیار کوچک‌تر از خورشید است اما نسبت به خورشید بسیار نزدیک‌تر به زمین قرار گرفته و به همین دلیل نیروی جاذبه بیشتری دارد. به این ترتیب موج‌هایی که فقط بر اثر نیروی جاذبه خورشید باشند در مقایسه با موج‌های فعلی که در اثر جاذبه ماه و خورشید هستند فقط 40 درصد موج‌های کنونی خواهند بود. همچنین در چنین شرایطی الگوهای موج‌ها نیز بسیار ساده‌تر می‌شوند.
ممکن است زمین تکان‌های شدیدی بخورد
شاید میلیون‌ها سال طول بکشد تا چنین اتفاقی بیفتد اما حذف ماه از آسمان شب می‌تواند سبب تکان‌های شدید زمین شود، همان اتفاقی که برای مریخ رخ می‌دهد. در حال حاضر ماه به عنوان یک شوک‌گیر عمل می‌کند و تکان‌های جزئی فعلی را که در اثر نیروی جاذبه خورشید هستند تحت کنترل نگه می‌دارد. اگر ماه را حذف کنید، می‌بینید که در طول میلیون‌ها سال محور چرخش زمین تغییرات چشمگیری خواهد داشت و احتمالاً فصل‌های زمین بیش از اندازه تغییرات شدیدی خواهند کرد و زندگی در زمین غیرممکن خواهد بود (البته برخی از تحقیقات به نتایج برعکسی رسیده‌اند). تکان‌های مریخ باعث ایجاد چرخه‌های طولانی مدت تغییرات آب‌وهوایی در این سیاره می‌شود.
آسمان شب بسیار بسیار تاریک‌تر خواهد بود
عدم وجود ماه به معنی عدم وجود مهتاب است که به معنی آسمان تیره‌تری در شب است. هیچ کدام از اجزای آسمان شب توانایی رقابت با نور ماه را ندارند. برای مثال زهره که درخشان‌ترین جسم آسمان شب پس از ماه است، فقط به اندازه یک چهارده هزارم ماه می‌درخشد. همچنین دلمان واقعاً برای شب‌های ماه کامل تنگ می‌شود که دوازده برابر روشن‌تر از شب‌های یک چهارم اول و آخر ماه هستند.
جزر و مد از خورشید پیروی خواهد کرد
ماهیگیران جهان خوشحال باشید! خلاص شدن از دست ماه به این معنی است که هر روز نزدیک به ظهر در همه جای کره زمین مد خواهیم داشت. دیگر جاذبه ماه روی کره زمین تأثیر نمی‌گذارد و به این معنی است که جزر و مد با توجه به نیروی جاذبه خورشید رخ خواهد داد. (همچنین دیگر نیازی به جدول‌های پیچیده جزر و مد نیست.)
زمین تندتر می‌چرخد
به دلیل عدم وجود «نیروی اصطکاک» یا همان جز و مد، در صورت عدم وجود ماه زمین تندتر می‌چرخد اما این چرخش تندتر آنقدرها هم سرعت زیادی نخواهد داشت. این چرخش هر سال باعث می‌شود هر روز زمین چند میکروثانیه طولانی‌تر شود. اما اگر از ابتدا ماه نمی‌داشتیم زمین میلیون‌ها سال سریع‌تر می‌چرخید و این اتفاق باعث می‌شد روزهایی داشته باشیم که فقط 6 ساعت باشند. اثرات جانبی دیگر شامل بادهای سریع‌تر و طوفان‌های قدرتمندتر است.
منفجر کردن ماه باعث نابودی همه‌مان می‌شود
منفجر کردن ماه ایده افتضاحی است. موضوع افتضاح دیگر چیست؟ این که یک سیاره بی‌ستاره به آن برخورد کند. هر دوی این سناریوها باعث چنین اتفاقی می‌شود: بارانی از تکه‌های ماه که می‌تواند هزاران سال طول بکشد و تقریباً تمام موجودات کره زمین را از میان بردارد.
دیگر خورشیدگرفتگی یا ماه‌گرفتگی نخواهیم داشت
شاید بدیهی باشد اما به سادگی این دو رویداد را از دست می‌دهیم: دیگر خورشیدگرفتگی یا ماه‌گرفتگی نخواهیم داشت. چنین چیزی به این معنی است که باید برای مشاهده رویدادی مشابه به زهره نگاه کنید. تنها مشکل موجود این است که گرفتگی بعدی زهره در سال 2117 رخ می‌دهد. آخرین مورد (تصویر بالا) در 22 ژوئن رخ داد.
موجودات بیشتری با چشم‌های بزرگ خواهیم داشت
اگر ماه نباشد، شب هنگام، آسمان تاریک‌تری خواهیم داشت و این اتفاق باعث به وجود آمدن موجودات بیشتری با چشم‌های درشت‌تر می‌شود. ستاره‌شناس، نیل کامینز، می‌گوید حیوانات شب‌زی در شب‌های بدون ماه به چشمان بزرگ‌تر و حساس‌تری نیاز دارند تا به ناوبری، جستجو و شکار بپردازند. آنطور که کامینز می‌گوید مهتاب همان آفتاب است که در طول شب ضعیف‌تر است و بدون وجود این نور موجودات مختلف باید خود را با این شرایط تطبیق دهند. اگر از اول ماه نداشتیم شاید الان با موجوداتی مواجه بودیم که مجهز به فناوری دید در شب هستند.
ارتفاع اقیانوس‌ها تغییر خواهد کرد
بدون نیروی جاذبه ماه برآمدگی آب‌های زمین در خط استوا پخش شده و به سمت قطب‌ها خواهد رفت. چنین چیزی به این معنی است که ارتفاع اقیانوس‌ها تغییر خواهد کرد. این تغییر در اقیانوس‌ها می‌تواند باعث تغییر در آب‌وهوای کره زمین شود (برای مثال می‌توانید درباره چرخه آب‌وهوایی ال نینو بخوانید)
فراگیری درباره سیارک‌ها سخت‌تر خواهد بود
دانشمندان می‌گویند ماه بهترین مکان برای مطالعه و استخراج سیارک‌ها است و «سنگ روزتای» سیاره‌ای ما از تاریخچه بمباران‌های سیارکی است. بدون وجود این جذب‌کننده سیارک‌ها، ما به چنین آزمایشگاه نزدیکی برای بررسی سنگ‌های فضایی دسترسی نمی‌داشتیم. چنین چیزی به هیچ وجه به این معنی نیست که ماه در حال محافظت از ما در برابر سیارک‌ها است (ماه برای چنین کاری بسیار کوچک است)، بلکه اتمسفر خود زمین در این زمینه بسیار بهتر عمل می‌کند.
ممکن بود عطارد از مدار خود خارج شود
سال 2006 را به یاد دارید؟ سالی که همه عصبانی بودند که چرا پلوتون دیگر یک سیاره نیست؟ خب بدون وجود ماه نیز ممکن بود عطارد از دسته سیاره‌ها خارج شود. احتمالاً تیم زمین و ماه باعث ثابت ماندن عطارد در مدار خود شده‌اند. بدون تأثیر گرانشی ماه و زمین ممکن است عطارد از مدار خود خارج شده و با هر چیز دیگری برخورد کند.
تولید مثل بسیاری از موجودات دریایی تغییر می‌کند
خلاص شدن از دست ماه باعث آشفتگی چرخه تولید مثل بسیاری از حیوانات دریایی می‌شود، حیواناتی که برای تولید مثل به نور ماه و تأثیر آن روی جزر و مد نیاز دارند. مطالعات نشان می‌دهند بسیاری از حیوانات دریایی باید رفتار خود را برای تطابق با جهانی بدون ماه تغییر دهند. برای مثال ماهی‌های سیمین‌پهلو فقط چند روز پس از ماه کامل تولیدمثل می‌کنند. دانشمندان این رفتار این ماهی‌ها را به چرخه جزر و مد ارتباط می‌دهند که در جهانی بدون ماه بسیار متفاوت خواهد بود.
