تیرانوسوروس رکس یا به طور خلاصه تی‌رکس (رکس در زبان لاتین به معنی پادشاه است)، یکی از مشهورترین دایناسورهای تاریخ، همیشه به عنوان نماد قدرت و عظمت در دنیای دایناسورها شناخته می‌شود. اما آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که بزرگ‌ترین تی‌رکس‌ها احتمالاً بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی بودند که ما تا به امروز تصور کرده‌ایم؟! با توجه به تحقیقات جدید، به نظر می‌رسد که اندازه این دایناسور معروف می‌توانسته تا 70 درصد بزرگ‌تر از بزرگ‌ترین فسیل شناخته شده‌اش باشد. در این مقاله به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت و نگاهی عمیق‌تر به ابعاد ناشناخته تی‌رکس و چالش‌های علمی مربوط به اندازه‌گیری دایناسورها خواهیم انداخت. با ما در دیجی رو همراه باشید.
اندازه‌گیری دایناسورها: چالش‌ها و محدودیت‌ها
همان‌طور که در دنیای انسان‌ها، انتخاب یک فرد تصادفی از جمعیت معمولاً به معنای انتخاب بلندترین انسان نیست، در مورد دایناسورها نیز چنین است. از بین تمامی فسیل‌های کشف شده از تی‌رکس، احتمال اینکه هیچ کدام از آن‌ها بزرگ‌ترین نمونه این گونه نباشند، بسیار زیاد است. به عبارت دیگر، ممکن است ما تنها یک تصویر ناقص از اندازه واقعی این دایناسور داشته باشیم.
تحقیقات جدید انجام شده توسط زیست‌شناسانی مانند جوردن مالون (Jordan Mallon) از موزه طبیعی کانادا و دیوید هون (David Hone) از دانشگاه کین ماری لندن به بررسی این مسئله پرداخته‌اند. آن‌ها با استفاده از مدل‌های کامپیوتری، توانسته‌اند تا 140 میلیون تی‌رکس مجازی را شبیه‌سازی کنند و با بررسی پارامترهای مختلفی مانند اندازه جمعیت، نرخ رشد، و طول عمر، برآورد کنند که بزرگ‌ترین تی‌رکس‌ها چه اندازه‌ای ممکن است داشته باشند.
فسیل‌های ناکافی و تخمین‌ها
بر اساس برآوردها، حدود 2.5 میلیارد تی‌رکس در طول مدت 2.4 میلیون سال وجود داشته‌اند، اما تا به امروز تنها 84 اسکلت نسبتاً کامل از این دایناسور به دست آمده است. به همین دلیل، محققان بر این باورند که فسیل‌های موجود نمی‌توانند نمایانگر حداکثر اندازه این گونه باشند. هون اشاره می‌کند که برخی از استخوان‌ها و قطعات جداگانه نشان می‌دهند که تی‌رکس‌های بزرگ‌تری نیز وجود داشته‌اند.
محققان بر این باورند که احتمالاً ما از بین فسیل‌های کشف شده، به تی‌رکس‌هایی دست یافته‌ایم که بزرگ‌تر از 99 درصد از دیگران بوده‌اند. اما هنوز در مورد نحوه توزیع اندازه‌ها در آن یک درصد باقی‌مانده، سؤالاتی وجود دارد.
استفاده از مدل‌های شبیه‌سازی
برای پر کردن این خلأها، مالون و هون با استفاده از داده‌های مختلف، یک مدل شبیه‌سازی ایجاد کرده‌اند. این مدل به آن‌ها اجازه می‌دهد تا ابعاد مختلف تی‌رکس‌ها را تخمین بزنند و آن‌ها را با یکدیگر مقایسه کنند. یافته‌ها نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین تی‌رکس تخمین‌زده شده ممکن است به وزنی نزدیک به 15,000 کیلوگرم برسد که حدود 3 برابر بزرگ‌تر از بزرگ‌ترین فسیل ثبت شده، یعنی اسکاتی، است که وزن آن حدود 8,800 کیلوگرم تخمین زده می‌شود.
یکی از چالش‌های دیگر در تخمین اندازه تی‌رکس، تفاوت‌های جنسیتی این دایناسور است. محققان برای بررسی این تفاوت‌ها به نزدیک‌ترین خویشاوند زنده تی‌رکس، یعنی تمساح آمریکایی، رجوع کردند. این مقایسه می‌تواند به درک بهتر تنوع اندازه در بزرگسالی کمک کند. با این حال، محققان تأکید می‌کنند که این مدل ممکن است کامل نباشد و به تحقیقات بیشتری نیاز است.
نتیجه‌گیری
تحقیقات اخیر در مورد تی‌رکس یادآور این نکته است که تنها بر اساس یک یا چند اسکلت نمی‌توان درباره بزرگ‌ترین دایناسورها قضاوت کرد. اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر و جامع‌تر، می‌تواند تصویری واقعی‌تر از ابعاد این موجودات غول‌پیکر به ما بدهد. در نهایت، در دنیای دایناسورها، مقایسه آمار به مراتب مفیدتر از مقایسه فسیل‌ها خواهد بود.
در حالی که این یافته‌ها ممکن است به ما کمک کند تا به بزرگ‌ترین تی‌رکس‌ها نزدیک‌تر شویم، اما هنوز هم سؤالات زیادی باقی مانده است. بنابراین، آیا واقعاً می‌توانیم به درک کاملی از ابعاد و عظمت تی‌رکس برسیم؟ زمان و تحقیقات بیشتر پاسخ این سؤال را خواهد داد.
