هر ساله فستیوالی از عکس‌های نجومی برگزار می‌شود که در آخر تعدادی از آنها به عنوان عکس نجومی سال در شاخه‌های مختلف انتخاب می‌شوند. این عکس‌ها به دلیل ماهیت، سوژه و زاوریه دید متفاوتی که دارند معمولا علاوه بر جذب مخاطبین، به دلیل معما گونه بودن بسیار زیبا و چشم نواز نیز هستند. تصاویری که به خوبی قسمتی از قدرت پروردگار را به نمایش می‌گذارد و کوچکی ما را در مقابل این جهان با عظمت به رخ‌مان می‌کشاند. امسال نیز به رسم هر سال، تعدادی از تصاویر انتخاب شده‌اند که می‌توانید در این مطلب دیجی رو آنها را مرور کنید.
خورشید ما
عکاس چینی “یو جون” توانسته است با تصویری فوق‌العاده از خورشید به این فستیوال آمده است و توانست علاوه بر کسب مقام بهترین عکس نجومی، جایزه مسابقه خورشد ما را نیز بدست بیاورد.
تصویر مورد نظر دانه‌های بیلی (Baily’s beads) را نمایش می‌دهد که بر اثر کسوف خورشید به دور ماه ایجاد می‌شود. این پدیده اولین بار در قرن 19 کشف شد و حالا یو جوت آن را با هنر عکاسی خود درآمیخته است.
عکس یو جون از نوردهی چندگانه حاصل گشته که در طول یک خورشیدگرفتگی انجام شده و همچنین محل این خورشید گرفتگی کشور اندونزی بوده است.
دکتر مارک کوکولا در توصیف این عکس می‌گوید:
این خورشید گرفتگی است که تا قبل از این هیچ عکسی آن را به صورت کامل بهنمایش نگذاشته است.
دکتر مارک کوکولا عنوان کرد که بیش از 4000 تصویر با سوژه‌های تکراری در این بخش شرکت کرده بودند، با این حال رقابت در این بخش بسیار سخت و نفس گیر بوده است.
اما نفر دوم در این بخش یک عکس ترکیبی را ارائه کرده بود:
این تصاویر توسط Catalin Beldea گرفته شده و سپس توسط Alson Wong با یکدیگر ترکیب شده‌اند تا تصویری فوق العاده زیبا و هیجان انگیز را ایجاد کنند. گل آفتاب کرونا نام این اثر است و با ترکیب 12 تصویر مختلف که در هنگام کسوف گرفته شده‌اند، خلق شده است.
دکتر کوکولا می‌گوید این یک عکس بسیار خلاقانه است که از طریق استفاده هوشمندانه از لنز دوربین ایجاد شده است.
شفق
اما برنده بخش شفق، عکاسی با نام Gyorgy Soponyai است که شفق شمالی را در اسوالبارد کشور نروژ به تصویر کشیده است. داوران دلیل انتخاب این عکس را ترکیب رنگ‌ها، به خصوص رنگ سبز اعلام کرده‌اند که حسی لطیف را به بیننده منتقل می‌کند.
اما نفر دوم عکسی متفاوت ارائه کرده و شفق شمالی را در یک کادر سیاه و سفید تثبیت کرده است، نمایی با شکوه و متفاوت.
کهکشان
همه داوران کهکشان نیکولاس اوتر را دوست داشتند: این تصویر با استفاده از یک تلسکوپ و با 20 دقیقه نور دهی گرفته شده است. کهکشانی مارپیچی و گرفتار در اعماق تاریک فضا که هاله‌ای از تاریکی دور آن را فرا گرفته است.
نیکولاس در مورد گرفتن این عکس می‌گوید:
این کار بسیار طاقت فرسا بود و چالش اصلی من نشان دادن کهکشان‌های کوچک پشتی بوده است.
Ignacio Diaz Bobillo نیز جایزه دوم را برای عکاسی از یک ابر کهکشانی جادویی برده است، اما بهتر است بدانید که برای گرفتن این عکس بیش از 5 ساعت وقت در پشت تلسکوپ صرف شده است.
این تصویر در اصل ار هم در آمیخته شدن چندین عکس تشکیل شده تا در انتها بیننده عکسی واضح و شگفت انگیزی را از دنیای حیرت آور فضا ببیند. در این تصویر می‌توانید بیش از 120 هزار ستاره را بشمارید (این رقم توسط برنامه بدست آمده است).
ماه ما
یک نمایش پر از جزییات از پهنه ماه، اثری از Jordi Delpeix Borrell که برنده جایزه بخش ماه ما شده است، او این تصویر از سطح ماه را با استفاده از یک تلسکوپ 14 اینچی (35 سانتی‌متری) گرفته است.
دکتر کوکولا، تکنیک این تصویر را استفاده بجای دینامیک و روشنایی بیان کرده و همچنین در خصوص این عکس گفت:
عکاس قسمتی از سطح ماه را انتخاب کرده که پر از چاله‌هایی شبیه به دانه‌های آبله است که پس از گذشت میلیاردها سال ایجاد شده‌اند.
در مقابل جایزه دوم به عکسی از طلوع ماه که توسط کاترین یاگ گرفته شده تعلق گرفته است، این تصویر تنها یک شات بوده و هیچ گونه پردازشی نیز بر روی آن صورت نگرفته است.
در این تصویر به خوبی می‌توانید شکست نوری به دلیل برخورد نور به جو زمین را ببینید.
مردم و فضا
وینگ کا هو نمایی بسته از یک مسیر ستاره‌ها را در یک قاب شلوغ به تصویر کشیده، قابی متشکل از ساختمان‌های پر جمعیت که در شهر هنگ کنگ واقع شده‌اند. کادر جذابی که کا هو برای این تصویر در نظر گرفته است بسیار متفاوت و همچنین مدرن است.
گرفتن چنین تصویری با این حجم از آلودگی نوری موجود در شهر هنگ کنگ بسیار شگفت آور است.
اما Dani Caxete از یک مرد در قاب ماه عکس گرفته است، او این عکس را از دوستش که به همراه تلسکوپ خود بر روی قله‌ای در شهر کادالسو د لس ویدریوس اسپانیا مستقر شده بود گرفته است.
سیارات، دنباله دارها و سیارک
Damian Peach گفته که ایده آل‌ترین شرایط برای عکاسی از حلقه زحل، ماه مارس (اسفند) سال جاری بوده است. تصویری بدون عوامل متفرقه که زحل و حلقه‌اش را به زیباترین شکل ممکن به نمایش گذاشته است.
دکتر کوکولا در توصیف این عکس گفت:
شاید در نگاه اول فکر کنید که این تصویر توسط یک تلسکوپ پیشرفته یا یک ایستگاه فضایی گرفته شده است اما واقعیت این است که این عکس توسط یک منجم آماتور و با تجهیزات معمولی گرفته شده است.
Gerald Rhemann نیز با تصویری از ستاره دنباله‌دار کاتالینا به این مسابقه آمده بود، او این تصویر را با یک نور دهی یک ساعت و 20 دقیقه‌ای شکار کرده است.
گستره آسمان
Ainsley Bennett با یک سحر خیزی توانست از گستره آسمان، فضایی رویایی و خیال انگیز را ثبت کند. شاید جالب‌ترین قسمت این عکس حضور دو شی نورانی خورشید مانند در آسمان است که عکس را به تم داستان‌های علمی تخیلی بسیار نزدیک کرده است.
او در خصوص عکسش گفت:
من می‌دانستم که ماه، زهره، مریخ و مشتری در این ساعات بسیار نزدیک به یکدیگر هستند. از تاثیر مه بر روی نورهای این سیارات شگفت زده شدم و در آخر تصویر نهایی چیزی شبیه به حضور دو خورشید در آسمان‌های فیلم‌های علمی تخیلی شده است.
Mikko Silvola از ابرهای خاموش و آرام ایسلند عکس گرفته است.
Yu Jun نیز از بارش شهابی بر فراز یک تلسکوپ در کشور چین عکس گرفته است، نکته جالب در خصوص این عکس این است که مبدا تمامی شهاب سنگ‌ها را یک نقطه نشان می‌دهد.
ستاره‌ها و سحابی‌ها
عکس Steve Brown تمامی رنگ‌های ستاره شباهنگ (Sirius) را به تصویر کشانده است، البته این ستاره با نام ستاره سگ نیز در آسمان ما زمینی‌ها شناخته می‌شود.
نفر دوم در این بخش Pavel Pech است که تصویری از ابرهای فضایی تهیه کرده بود. این تصویر در پارکی ملی جمهوری چک گرفته شده است.
جایزه بخش نوجوانان
Brendan Devine بیش از 60 فریم را بر روی هم انباشته کرده و سپس آنها را به وسیله نرم افزار معکوس کرده است تا در آخر تصویری شگفت انگیز از ماه خلق شود. تصویر به خوبی بافت‌های ماه را نشان می‌دهد و لذت دیدن این عکس را بیشتر می‌کند.
