در نسل بعدی سیستم عامل اندروید، که در حال حاضر اندروید پی نام دارد، از فرمت HEIC استفاده خواهد شد. قسمت مثبت این قضیه این است که حجم عکس‌های گرفته شده بدون کاهش کیفیت به نصف کاهش خواهد یافت؛ قسمت منفی آن این است که هرگوشی‌ای قادر به باز کردن این عکس‌ها نخواهد بود.
این به خاطر این است که سخت‌افزار استفاده شده و مجوز‌های ثبت، محدودیت‌هایی را به وجود می‌آورند. این فناوری که HEIF یا فرمت عکس با کارآیی بالا نام دارد، در حال حاضر در گوشی‌های اپل مورد استفاده قرار می‌گیرد و در بعضی دوربین‌های حرفه‌ای هم به کار می‌رود. برای استفاده از این فرمت، سازندگان تلفن‌های همراه باید هزینه‌هایی را برای استفاده از سخت‌افزار قوی و مجوز‌های استفاده از این فرمت بپردازند.
با توجه به این‌که عکس‌ها در استفاده‌ی روزانه حجم زیادی از اینترنت را مورد استفاده قرار می‌دهند و جای زیادی هم روی تلفن‌های همراه می‌گیرند، نصف کردن حجم آن‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد. با این وجود، هنوز مشخص نیست که HEIF برای گوشی‌های اندرویدی چگونه به کار گرفته می‌شود.
در آیفون‌ها، اپل اطمینان حاصل کرده است که بورد گوشی‌ها توانایی استفاده از HEIF را دارد و بحث‌های مربوط به پروانه‌ی استفاده را حل کرده است؛ اما در دنیای گوشی‌های اندرویدی داستان متفاوت است. صدها سازنده‌ی مختلف تلفن همراه وجود دارند و هزاران مدل مختلف از گوشی‌ها در بازار اندروید وجود دارد.
مشکلات HEIC
خب، HEIC اصلا چه هست؟ HEIF از یک فناوری فشرده‌سازی ویدیو به نام HEVC برخاست که توسط چندین قدرت تکنولوژی همانند سامسونگ، دالبی، کوالکام و تکنی‌کالر طراحی شده بود. HEVC می‌تواند عکس هارا نیز فشرده سازی کند و زمانی که استفاده شود، عکس‌ها فرمت HEIC خواهند داشت.
پشتیبانی از HEIF و HEIC در اندروید 9 پی وجود خواهد داشت. این سیستم عامل چندین ویژگی جدید خواهد داشت که یکی از آن‌ها توانایی گرفتن عکس HEIC، تبدیل JPEG به HEIC و نشان دادن تصاویر HEIC در برنامه‌ها است؛ اما این موضوع یک مشکل اساسی با خود به همراه دارد: شما برای گرفتن آن‌ها نیازمند سخت‌افزاری هستید که بتواند از HEVC پشتیبانی کند.
پشتیبانی از HEVC در حال همه گیر شدن است، اما توانایی فشرده‌سازی عکس‌ها با فناوری HEVC در همه جا در دسترس نیست. پردازنده‌های 810، 820، 835 و 845 اسنپ‌دراگون همگی می‌توانند ویدیوی HEVC را ضبط و اجرا کنند؛ بیشتر پردازنده‌های جدید هلیو ایکس مدیاتک نیز می‌توانند این کار را انجام دهند، اما مدل‌های پایین‌تر X10 و هلیو پی که قدیمی‌تر هستند فقط می‌توانند این ویدیوهارا اجرا کنند. پردازنده‌های اکسینوس 7 و 9 سامسونگ نیز می‌توانند ویدیوی HEVC را ضبط و اجرا کنند. اما حتی اگر از نظر سخت‌افزاری محدودیتی در انکد‌کردن این فرمت وجود نداشته باشد، نیاز به مجوز استفاده از این فناوری هم‌چنان وجود دارد.
شرکت‌های بانی این فناوری، در مورد نحوه‌ی گرفتن هزینه‌ی مجوز به توافقی نرسیدند؛ از این رو، هرکس که قصد استفاده از این فناوری را دارد، باید به هرکدام از آن‌ها هزینه‌ی جداگانه پرداخت کند که به این، هزینه‌ی کارهای حقوقی آن و پرداخت هزینه به وکلا برای خواندن جزئیات این مجوز‌ها نیز اضافه می‌شود.
در حال حاضر چندین شرکت از HEVC می‌توانند استفاده کنند، اما انتظار نداشته باشید که همه‌ی سازندگان تلفن‌های همراه اندرویدی دارای منابع کافی برای گذر از همه‌ی این موانع را داشته باشد.
برتری‌های HEIC
با وجود موانع اشاره شده در بالا، به نظر نمی‌رسد که انتخاب پشتیبانی از این فرمت عکس چندان تصمیم غیرعقلانی‌ای باشد؛ این فرمت علاوه بر کوچک‌تر بودن اندازه‌ی فایل‌ها، چندین برتری دیگر نیز ارائه می‌دهد.
HEIF و HEIC می‌توانند کارهایی را انجام دهند که فرمت JPEG از پس آن‌ها بر نمی‌آید. به طور مثال، اپل از این فرمت برای ذخیره‌ی داده‌های سه بعدی مکان که در دوربین آیفون‌های جدیدتر به کار برده می‌شود، استفاده می‌کند؛ این ویژگی کاربردهایی همانند حالت نورپردازی پرتره دارد.
HEIF و HEIC هم‌چنین می‌توانند گروهی از عکس‌ها را با روشنایی‌هایی مختلف در خود جای دهند، چیزی که برای گرفتن عکس‌های HDR با یک بازه‌ی عالی از جزئیات نورپردازی و سایه روشن بسیار کارآمد است.
با همه‌ی این اوصاف استفاده‌ی گوگل از این فرمت محدود‌تر خواهد بود. HEIC یک فرمت انتخابی خواهد بود که فقط برای عکس‌های ثابت استفاده می‌شود (حداقل برای شروع). البته یک مشکل دیگر، این است که بیشتر نرم‌افزار‌ها نمی‌توانند عکس‌های HEIC را نمایش دهند؛ اما طراحان می‌توانند HEIC را، همان‌طور که طراحان برنامه‌های iOS این کار را می‌کنند، به JPEG تبدیل کنند.
هم‌اکنون، 25 سال از تولد فرمت JPEG می‌گذرد و این فرمت در طی این سالیان بسیار قدرتمند عمل کرده است؛ زیرا سریع و کارآمد است و علاوه بر پشتیبانی همگانی، دارای موانع مربوط به مجوز ثبت نیست. اما HEIC آسیب‌پذیری‌های خود را نشان داده است. شما احتمالا فرمت HEIC را در گوشی اندرویدی بعدی خود نبینید، اما دیر یا زود، فرمتی خواهیم داشت که جای JPEG را بگیرد و بتواند عکس‌های زنده و صحنه‌های سه بعدی را در خود جای دهد.
