فضاپیمای کاسینی_هویگنس آژانس فضایی ناسا در سال ۲۰۱۷، سقوطی مهلک در جو زحل داشت و از کار افتاد اما دانشمندان هنوز هم از دادههایی که این کاوشگر به زمین فرستاد استفاده میکنند و چیزهای شگفتانگیزی کشف کردهاند.
به تازگی، دو مقالهی منشتر شده در مجله NatureAstronomy اطلاعات جدیدی دربارهی دریاچههای تیتان، بزرگترین قمر سیاره زحل فاش کردهاند. دریاچههای کوچک در نیمکره جنوبی قمر تیتان بیش از 100 متر عمق دارند و با متان پر شدهاند. آن طور که به نظر میرسد این دریاچهها فصلی هستند و اجسام مایع در سمت نیمکره جنوبی با اجسام و مواد سمت دیگر نیمکره کاملا تفاوت دارند.
پیش از این، دانشمندان میدانستند که دریاهای بزرگتر جنوب قمر تیتان با متان پر شدهاند اما پیدا کردن دریاچههای کوچکی که از متان تشکیل شدهاند موجب شگفتی آنها شده است. اندازهگیریها و سنجشهای جدید رادار نیز تایید میکند که دریاچهها دهها مایل عرض دارند اما عمق آنها به بیش از 100 متر میرسد و آنها روی یک زمین مسطح صدها مایل بالای زمین اطراف قرار میگیرند. همچنین دریاچههای فصلی سطحی و کمعمقی نیز وجود دارند که با شروع فصل، پیدا و با پایان فصل نیز محو میشوند. با توجه به اینکه تقریبا 30 سال طول میکشد تا قمر تیتان به دور خورشید بچرخد فصول سال نیز بسیار طولانیتر هستند و دریاچههای سمت شرق تیتان بسیار متفاوتتر از دریاهای بزرگ با عمق کم، تنگهها و جزایر در سمت غرب تیتان هستند.
دانشمند کاسینی جاناتان لونین میگوید:
دادهها در طول آخرین پرواز کاسینی در تیتان در 22 آوریل سال 2017 گردآوری شد. در آن روز، ماموریت کاوشگر کاسینی بررسی دریاچههای کوچکتر این قمر بود و این کار تاحدودی با جمعآوری فرکانسهایی از سطح آنها انجام شد. این آخرین صدای دریافتی کاسینی از قمر تیتان بود و واقعا کار بزرگی انجام شد.
این کاوشگر 20 سال در فضا به کاوش پرداخت و 13 سال بررسی و مطالعه روی زحل و قمرهای آن انجام شد و این قطعا آخرین اطلاعاتی نیست که از این کاوشگر به دست میآید.