تلاش برای کشف راز طول عمر و یافتن راهکارهایی برای افزایش عمر یکی از مسائل مهمی است که از دیرباز مورد توجه انسان‌ها و پژوهشگران قرار گرفته است. در حال حاضر، بسیاری از راهکارها و پیشنهادهایی که در رابطه با افزایش طول عمر ارائه شده است مبتنی بر رعایت بهداشت جسمی و روانی است؛ از خواب مناسب و رژیم غذایی سالم گرفته تا ورزش منظم و روابط اجتماعی مثبت. با این حال، پژوهش‌های علمی مدرن همواره به دنبال یافتن عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی هستند که می‌توانند بر طول عمر تاثیرگذار باشند. در این راستا، مطالعه‌ای جدید از دانشگاه کپنهاگ به کشف پروتئینی به نام OSER1 انجامیده است که گفته می‌شود نقش مهمی در تعیین طول عمر ما انسان‌ها دارد. با دیجی رو همراه باشید.
کشف پروتئین OSER1 و نقش آن در طول عمر
مطالعات اخیر نشان داده است که پروتئین OSER1 می‌تواند نقشی حیاتی در افزایش طول عمر ایفا کند. این پروتئین در مدل‌های مختلف حیوانی مانند مگس میوه، کرم‌های نماتود، کرم‌های ابریشم و حتی در انسان‌ها وجود دارد. بر اساس این پژوهش، پروتئین OSER1 به عنوان یک فاکتور جدید برای طول عمر شناخته شده است که می‌تواند به ما کمک کند تا بهتر درک کنیم چگونه می‌توانیم طول عمر خود را افزایش دهیم.
پروفسور لین جول راسموسن (Lene Juel Rasmussen)، نویسنده ارشد این تحقیق، درباره این کشف جدید می‌گوید:
ما پروتئینی را شناسایی کرده‌ایم که می‌تواند طول عمر را افزایش دهد. این پروتئین در حیوانات مختلف و انسان‌ها وجود دارد و ما توانستیم داده‌های مربوط به حیوانات را به انسان‌ها مرتبط کنیم. این موضوع به ما کمک می‌کند تا بفهمیم آیا این نتایج به انسان‌ها نیز قابل انتقال است یا خیر.
تاثیرات ژن OSER1 بر فرآیند پیری
مطالعه اخیر نشان داده است که ژن OSER1 با کاهش استرس اکسیداتیو در سلول‌ها می‌تواند طول عمر را افزایش دهد. استرس اکسیداتیو یکی از عوامل اصلی مرتبط با پیری و بسیاری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و بیماری‌های عصبی تخریبی است. بنابراین، شناسایی ژن OSER1 و نقش آن در کاهش استرس اکسیداتیو می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید برای بیماری‌های مرتبط با پیری منجر شود.
بیشتر بخوانید:
ژی‌چوان لی (Zhiquan Li)، نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح می‌دهد که این ژن از طریق تنظیم پروتئین‌های خاص تحت کنترل فاکتور اصلی FOXO کار می‌کند. فاکتور FOXO به عنوان یکی از مهم‌ترین تنظیم کننده‌های طول عمر شناخته شده است و نقش مهمی در کنترل فرآیندهای سلولی مرتبط با پیری ایفا می‌کند.
در این مطالعه، محققان توانستند 10 ژن مختلف را شناسایی کنند که وقتی بیان آن‌ها تغییر داده شد، طول عمر تغییر کرد (منظور از «تغییر بیان ژن» به فرایندی اشاره دارد که طی آن سطح فعالیت یک ژن در سلول‌ها تغییر می‌کند). از میان این ژن‌ها، ژن OSER1 بیشترین تاثیر را بر طول عمر داشت، به همین دلیل محققان بر روی این ژن متمرکز شدند.
پتانسیل درمانی کشف OSER1
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این تحقیق، پتانسیل درمانی پروتئین OSER1 برای مقابله با بیماری‌های مرتبط با افزایش سن است. با توجه به اینکه این ژن در مدل‌های حیوانی مختلف و در انسان‌ها وجود دارد، محققان امیدوارند که با شناسایی دقیق‌تر نقش OSER1 در فرآیندهای پیری، بتوانند درمان‌های جدیدی برای بیماری‌های متابولیکی، قلبی عروقی و عصبی تخریبی ارائه دهند.
ژی‌چوان لی در این رابطه می‌گوید:
درک عملکرد ژن OSER1 در سلول‌ها و مدل‌های حیوانی پیش‌بالینی برای بهبود درک کلی ما از پیری انسانی و سلامت انسان بسیار حیاتی است. این مطالعه اولین تحقیقاتی است که نشان می‌دهد OSER1 به عنوان تنظیم کننده‌ای مهم برای پیری و طول عمر عمل می‌کند.
محققان امیدوارند که در آینده بتوانند نقش OSER1 در بیماری‌های مرتبط با پیری و فرآیندهای پیری خاصی که این پروتئین تحت تاثیر قرار می‌دهد را به طور دقیق‌تر شناسایی کنند. این دانش می‌تواند به شناسایی داروهایی جدید برای بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و حتی بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون منجر شود.
مسیرهای جدید برای درمان پیری
پروتئین OSER1 با کاهش استرس اکسیداتیو و افزایش توانایی سلول‌ها در مقابله با آسیب‌های ناشی از پیری می‌تواند به عنوان یک هدف دارویی جدید برای درمان بیماری‌های مرتبط با پیری مطرح شود. این کشف می‌تواند به ما کمک کند تا داروهای جدیدی برای کاهش اثرات منفی پیری و بهبود کیفیت زندگی افراد در سنین بالا توسعه دهیم.
همچنین، این پژوهش نشان می‌دهد که تغییرات ژنتیکی و تنظیمات پروتئینی می‌توانند تاثیرات قابل توجهی بر طول عمر داشته باشند و این موضوع می‌تواند زمینه‌ساز تحقیقات بیشتری در زمینه ژنتیک و پیری باشد. به ویژه با توجه به اینکه امروزه بسیاری از افراد به دنبال راهکارهایی برای افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی در دوران پیری هستند، این نوع تحقیقات می‌تواند راه‌های جدیدی برای مقابله با چالش‌های پیری ارائه دهد.
نتیجه‌گیری
کشف پروتئین OSER1 و نقش آن در افزایش طول عمر گامی مهم در درک بهتر فرآیندهای پیری و بیماری‌های مرتبط با آن است. این کشف نه تنها می‌تواند به ما کمک کند تا راهکارهای جدیدی برای افزایش طول عمر و کاهش بیماری‌های مرتبط با پیری پیدا کنیم، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز توسعه داروهای جدید و مداخلات درمانی موثرتر در آینده باشد.
محققان امیدوارند که با ادامه تحقیقات بر روی OSER1 و سایر ژن‌های مرتبط با طول عمر، بتوانند به شناخت بهتری از مکانیسم‌های پیری دست یافته و در نهایت راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی در سنین بالا ارائه دهند.
