پیام رسان نیمباز؛ آغاز عصر چت در گوشی با خاطرات ماندگار!

اواخر دهه 80 زمانی بود که رفته رفته گوشی‌ها شکل و شمایل جدیدی به خود گرفتند، پیشرفت سریعی داشتند و به سمت هوشمند شدن حرکت می‌کردند. در آن زمان پیام رسان کامل و جامعی برای پوشش تمامی نیازهای کاربران وجود نداشت، تا اینکه در سال 2008 یک شرکت هلندی یکی از محبوبترین پیام رسان‌ها (حداقل برای مردم ایران) را با نام نیمباز (Nimbuzz) معرفی و عرضه کرد.

این پیام رسان یکی از بهترین و کامل‌ترین نرم افزارهای معرفی شده در این حوزه تا آن زمان بود و به همین دلیل رشد سریعی داشت و در مدتی کوتاه در سطح جهان و ایران بسیار مشهور شد. از مزایای خاص Nimbuzz امکان اتصال حساب‌های فیسبوک، جیمیل، یاهو و… به آن بود که از طریق آن می‌توانستید چت‌های این برنامه‌ها را کنترل کنید. یکی دیگر از قابلیت‌های آن امکان برقراری تماس صوتی از طریق اینترنت بود. اما قسمت مورد علاقه ایرانیان هیچکدام از این موارد نبودند!

چت‌ها و گروه‌ها

بخش خاطره‌انگیز این اپلیکیشن مربوط به گروه‌ها و چت‌های آن می‌شد که در این مطلب دیجی رو ما بیشتر به آن خواهیم پرداخت.

متاسفانه تصاویر باکیفیت و رزولوشن بالایی از نیمباز در محیط اینترنت وجود نداشت و به همین خاطر مجبور به استفاده از تصاویر کوچک و بی‌کیفیت شدیم تا بتوانیم بخشی از خاطرات شما را با دیدن آن‌ها زنده کنیم. بنابراین، پیشاپیش بابت کیفیت پایین تصاویر از شما پوزش می‌خواهیم.

ثبت نام؛ آیدی چی بزارم؟!

در هنگام ثبت نام در نیمباز مانند بسیاری از پیام رسان‌های دیگر بایستی یک نام کاربری و کلمه عبور انتخاب می‌کردید. در اوایل همه آیدی‌ها ساده و یکنواخت بودند. اما با همه‌گیر شدن این اپلیکیشن، پای افراد خاص و خلاق هم به این اپلیکیشن باز شد و شاهد خلاقیت‌هایی در انتخاب نام کاربری بودیم. مثلا شخصی با نام Majid آیدی خود را به صورت زیر می‌نوشت. (جا دارد اشاره کنیم بسیاری از کاراکترهای خاص در نیمباز قابل استفاده بودند).

||v|| //=\\ JJ ii ||))

کاراکترهای زیادی به عنوان یوزرنیم در نیمباز قابل استفاده بودند، اما نمادها (کاراکترهای خاص) قابل انتخاب نبودند. بعد از مدتی و با ورود افرادی که تخصص و حوصله بیشتری داشتند امکان ساخت آیدی‌های خاص نیز به وجود آمد که تعداد آن‌ها زیاد نبود و معمولاً با مبالغ 10 تا 20 هزار تومان به فروش می‌رسید و در برخی موارد جهت ابراز علاقه به فردی هدیه داده می‌شد!

نمونه‌ای از آیدی‌های نمادین

☻digiro☻

►digiro◄

این هم نمونه‌ای از فروش آیدی‌های نمادین در اوایل دهه 90

یکی از نکات منفی نیمباز عدم قابلیت تغییر آیدی در آن بود و اگر از آیدی خود راضی نبودید بایستی یک اکانت جدید می‌ساختید.

بعد از مدتی که نیمباز در ایران محبوب شد، تاریخ ساخت اکانت‌ها ملاک قدیمی بودن و کِسوت افراد چت کننده بود! از این رو بازاری تحت قالب فروش اکانت قدیمی تاریخ جوین 2008-2009 هم وجود داشت که البته، آنچنان مورد استقبال قرار نگرفت.

جدا از آیدی، جذاب‌ترین بخش نیمباز به نظر ما و بسیاری از کاربران، گروه‌های آن بود.

در همین ابتدا باید توضیح دهیم که گروه‌های نیمباز دو نوع نامگذاری داشتند. اوایل از نام‌های بلند و با علامت * یا نقطه بین کلمات استفاده می‌شد که مربوط به سال 89 و 90 می‌شد و معمولاً 2 تا 3 بخشی بودند. برای مثال گروهی به این نام:

Iran*Tehran*021

زمانی که به قسمت گروه‌ها یا همان چت روم‌های نیمباز می‌رفتید، در ابتدا گزینه جستجو وجود داشت که می‌توانستید نام خاصی را جستجو کنید و در آن قسمت، گروه‌های محبوب و با بیشترین عضو فعال نمایش داده می‌شدند.

اما بعد از مدتی و در یک آپدیت امکان ساخت گروه‌ها با نام تک کلمه‌ای فراهم شد و گروه‌هایی با نام 3 بخشی برای همیشه به فراموشی سپرده شدند. در فرمت جدید گروه‌بندی هر شهر بسته به جمعیتی که داشت دارای چندین گروه با نام آن شهر بود.

حداکثر تعداد اعضای یک گروه فقط 25 نفر بود! به همین دلیل اگر از اعضای یک گروه چت با تعداد کاربران بالا بودید، باید چندین بار تلاش می‌کردید تا وارد گروه شوید. چرا که در اکثر مواقع این گروه‌ها تکمیل بودند و باید منتظر می‌ماندید تا کسی از گروه خارج شود.

بالاخره وارد گروه شدم!

در صورتی که برای اولین بار وارد گروهی می‌شدید در برخی موارد دو حالت وجود داشت. یا با سلام و خوشامدگویی سایرین و بلافاصله کلمه ASL مواجه می‌شدید و یا خودتان سلام میدادید و سعی می‌کردید از دیگران ASL بگیرید. این دو نوع رفتار بسته به جنسیت شما (نام آیدی) داشت!

ASL در اصل به معنی دادن مشخصات فردی شامل نام، شهر و سن شما بود.

در صورتی که از اعضای قدیمی گروه بودید هم معمولاً از wb برای خوشامدگویی به شما استفاده می‌شد که مخفف Welcome Back بود.

یکی دیگر از بخش‌های خاص نیمباز، ایموجی‌های آن بود که در مقایسه با یاهو مسنجر جذاب‌تر و با نمک‌تر بودند.

برعکس دوران فعلی که تقریباً عکس‌ها از تمامی زوایا در پروفایل‌ها قابل رویت هستند، در دوره نیمباز استفاده از عکس شخصی برای پروفایل رایج نبود و همچنین ارسال عکس به سختی انجام می‌شد. در واقع، عکس گرفتن معمولاً تنها با تقاضا از فرد در پی وی برای ارسال عکس آغاز می‌شد و بعد از گذشت مدتی و با بحث فراوان، عکس فرد در پروفایل قرار می‌گرفت و گاهی اوقات که سرورهای نیمباز با اختلال همراه بودند، دیدن تصاویر پروفایل تنها با تنظیم پروکسی خاص قابل رویت بود! درست است که این روند بسیار سخت بود اما نسبت به ارسال نامه و تلفن زدن، پیشرفته به حساب می‌آمد.

معمولاً هر فرد بعد از جستجوی چندین گروه، با اعضای یک گروه صمیمی می‌شد و دیگر همیشه برای چت کردن به همان گروه می‌رفت. گروه‌هایی که تبدیل به مکانی برای بحث و گفتگو و… می‌شدند. به مرور درخواست‌های دوستی برای اعضای گروه ارسال یا از آن‌ها دریافت می‌شد و آن‌ها در صفحه اول نرم افزار ماندگار می‌شدند.

عکس پروفایل

صفحه اول نیمباز برای کاربرانی که دوستان مجازی زیادی در این پیام‌رسان داشتند، رفته رفته تبدیل به یک خاطره تلخ شد! چرا که با معرفی پیام رسان‌های جدید در اوایل دهه نود موج کوچ کاربران به وایبر، وی چت، تلگرام و… آغاز شد. فیلتر شدن نیمباز در سال 1393 تیر خلاصی بر پیکره نیمه جان این اپلیکیشن بود. زمانی که وقتی با سختی وارد اکانت خود می‌شدیم تاریخ آخرین بازدید اکانت‌های دوستان نیمبازی‌مان، ناراحتمان می‌کرد. 1 ماه، 1 سال، 2 سال……. از طرفی دیگر خبری از گروه‌های شلوغ نبود و دیگر نیمباز از آن دوران باشکوه خود فاصله گرفته بود.

در اینجا بد نیست اشاره کنیم که در آن زمان یک نرم افزار کاربردی وجود داشت که کاربران حرفه‌ای زیاد از آن استفاده می‌کردند. اگر شما هم جزو کاربران حرفه‌ای و پروپاقرص نیمباز بودید قطعاً اسم این نرم افزار را به خاطر دارید! بله، Bombus.

این نرم افزار که محبوب‌ترین نسخه آن Bombus Digsby نام داشت با همون یوزرنیم و پسورد نیمباز شما قابل استفاده بود اما قابلیت‌های خوبی داشت، که باعث می‌شد کاربران حرفه‌ای آن را ترجیح دهند. از جمله این ویژگی‌ها قابلیت کپی کردن پیام، پاسخ دادن به پیام‌ها در گروه‌ها، تنظیم وضعیت یا status برای گروه و… بود. از نظر مدیریت گروه هم بومباس قابلیتی به نام ویزیتور (visitor) داشت که ادمین‌ها می‌تونستند به وسیله آن فردی را از چت کردن منع کنند، در حالی که همچنان در گروه حضور داشت.

نیمباز نتوانست همپای رقبای پر قدرت خود پیشرفت کند. آرام آرام توجهات به این پیام رسان محبوب در جهان نیز کمتر شد تا در نهایت این شرکت تصمیم گرفت سرورهای Nimbuzz را در سال 2019 برای همیشه خاموش کند.

متولدین سال‌های 60 تا 75 با نیمباز خاطرات زیادی دارند چرا که در آن سال‌ها بهترین پیام رسان موجود برای تلفن‌های همراه بود. اما در ابتدا با فیلتر شدن و بعد هم خاموش شدن سرورهاش، بخش زیادی از خاطرات این نسل در فضای مجازی را به تاریخ ملحق کرد.

البته طبق آخرین تحقیقاتی که انجام دادیم این نرم افزار در حال حاضر برای برخی کشورهای شرق آسیا در دسترس قرار گرفته اما گویا از طرف شرکت هلندی واگذار شده و کلیه اطلاعات قبلی هم از سرورهای آن‌ها پاک شده چرا که وقتی تلاش کردیم تا با یک آیدی قدیمی در این اپلیکیشن ثبت نام کنیم، این پیام ظاهر شد که چنین آیدی‌ای وجود ندارد و این مسئله نشان میدهد که این نرم افزار با نیمباز قبلی متفاوت هست و هیچ اطلاعاتی از nimbuzz قدیم در نسخه جدید وجود ندارد.

اگر خبر جدیدی درباره این پیام رسان محبوب دارید یا خاطره‌ای از آن به ذهن‌تان می‌رسد، حتماً از طریق بخش کامنت‌ها در زیر همین مطلب آن را با ما به اشتراک بگذارید.