حرفهی عکاسی اواخر قرن نوزدهم، شغلی خطرناکتر از حد تصور به شمار میرفت و سروکار داشتن با مواد شیمیایی جزو جداییناپذیرش بود که خارقالعادهترینشان مادهی پودر فلش قلمداد میشد. این ماده برای آتش زدن و روشن کردن صحنههای کمنور استفاده میشد و احتمالا در فیلمهای به سبک قدیم آن را دیدهاید. منظورمان از «آتش زدن» این است که واقعا ماده را آتش میزدند که نتیجهاش صدای بنگی بلند، ابری از دود و انفجاری روشن و آتشین بود. از پودر فلش امروزه هم استفاده میشود ولی فقط برای آتشبازی.
حالا که صحبت از آتشبازی شد، بد نیست بدانید که عکاسی از آن کاری دشوار است: زمان، مکان و قاببندی همگی عواملی مهم هستند و در شب، زمانی که نور بسیار کم است چنین نمایشی را میبینید. از طرف دیگر، اگر چند توصیه ساده را بهکار ببندید نتیجه عکاسی شگفت انگیز خواهد شد.
قدم اول: جایگیری
به عنوان اولین و مهمترین گام، کمی وقت برای بررسی دور و اطرافتان صرف کنید. جایی که آتشبازی از آنجا انجام میشود را پیدا کنید. در بهترین حالت میتوانید هم آتشبازی و هم منظرهی سوژه را در قابتان بگنجانید. برای مثال، عکس اول در دیزنیلند گرفته شده و عکس دوم از ساحل کنار بندر.
اگر میخواهید عکس خوبی از آتشبازیها بگیرید باید دوربینتان تا حد امکان ثابت باشد. در این موقعیت سهپایه گوشی هوشمند خیلی به کارتان میآید، در واقع، عکسهای بالا هم به کمک سهپایه دوربین گرفته شدهاند. اگر سهپایه ندارید، به چیزی که بتوانید گوشی را به آن تکیه دهید و نلرزد فکر کنید. اگر حین عکاسی حرکت کنید عکس تار میشود، مخصوصا دوربینهایی که تثبیتکننده نوری عکس ندارند.
قدم دوم: تنظیم دوربین
در این مرحله دو گزینه دارید: میتوانید دوربین را رو به آتشبازیها بگیرید و دکمهی شاتر را تندتند بزنید و امیدوار باشید عکسها خوب از آب دربیایند یا حالت دستی را وارد کنید و تنظیمات را دستکاری کنید تا بهترین نتیجه را به دست آورید. اگر راه دوم را انتخاب کردید، این موارد را باید تنظیم کنید:
- سرعت شاتر: این تنظیمات مدت زمانی را معین میکند که دوربینتان نور را میگیرد. هرچه شاتر بیشتر «باز» باشد، نور بیشتری به دوربین میرسد و اثرات آتشبازی بیشتر میماند. احتمالا اندازهای حدود 1/8 و 1/2 ثانیه، نتیجهی خوبی داشته باشند.
- ایزو: این ویژگی حساسیت سنسور شما را تعیین میکند. عدد بیشتر سنسور را به نور و البته صدای دیجیتالی حساستر میکند. وقتی از آتشبازی عکاسی میکنید، عدد باید بین 100 و 200 باشد. تنظیم ایزو از دوربینی به دوربین دیگر بسته به اندازههای دیافراگم متفاوت است.
- فوکوس: این یکی را باید خودتان تنظیم کنید. شاید دوربینتان بتواند به صورت خودکار فوکوس کند، اما اگر نتوانست، خودتان به صورت دستی بهترین نقطه روی نمایشگر را انتخاب کنید تا فوکوش انجام شود.
- بالانس سفید: برای این مورد، استفاده از تنظیمات خودکار هم خوب خواهد بود..
- فلش: نه، به این یکی احتیاجی ندارید، پس خاموشش کنید.
آیفوندارها، تنظیمات معمول اپلیکیشن دوربینتان تنظیمات دستی زیادی ارائه نمیدهد، بنابراین به نصب اپ دوربین دیگری فکر کنید. یا اگر دوست ندارید برای نصب آن دست به جیب شوید، اپ استاک کمرا را انتخاب کنید. میتوانید از ویژگی عکسگیری انفجاری استفاده کنید دکمه شاتر را نگه دارید و یکسری عکس بگیرید و بهترینشان را انتخاب کنید. انگشتتان را هم روی صفحه نگه دارید(علامت زرد AF LOCK را ببینید) تا فوکوس و قاب را در موقعیتی نگه دارید که روی صفحه خوب باشند.
قدم سوم: گرفتن عکس
حین عکسبرداری از آتشبازی، زمانبندی میتواند تفاوت بین ثبت تصویری حماسی و فاجعهای تاریک را ایجاد کند. در بهترین حالت، شاتر را درست پیش از انفجار بزنید. با این کار دنبالههای نورانی رنگی به صورت انفجارهای دایرهای ذخیره میشود. از آن جا که بعضی آتشبازیها سریعتر یا آهستهتر از بقیه هستند، شاید لازم باشد سرعت شاتر را دستکاری کنید.
فراموش نکنید که باید دوربینتان را تا حد ممکن ثابت نگه دارید. استفاده از ویژگی تایمر دوربین برای تنظیم عکسهای با تاخیر درنظر بگیرید. این کار احتمال لرزیدن اتفاقی دوربین هنگام فشار دادن دکمه شاتر را کم میکند. از طرف دیگر، در زمانبندی عکسهایتان دخالت کمتری دارید. به خاطر بسپارید که بعضی دوربینها به شاتر لگ کوچکی برای جلوگیری از لرزش و تاری اضافه میکنند.
عکس گرفتن به تعداد زیاد هم مهم است. حداقل تعداد کمی از آنها معرکه از کار درمیآیند!
قدم چهارم: همهچیز را فراموش کنید و از نمایش لذت ببرید
فراموش نکنیم که آتشبازیها برای دیده شدن، لذت بردن و ستایش کردن هستند. ما هرروز چنین نمایشی نمیبینیم، بنابراین، لطفا فراموش نکنید که نمایش نور را ببینید، مخصوصا اگر همراه با عزیزتان هستید. شاید بهترین کار انداختن تعدادی عکس اول کار باشد و بعد دوربین را کنار بگذارید و روی انفجار رنگها تمرکز کنید.