قدرت های جهان همواره در پی آن هستند که روز به روز توان نظامی و دفاعی خود را افزایش دهند و در این راه تلاشی روزافزون دارند. یکی از این فعالیتها، آزمایش انواع بمب های مخرب است که از جملهی آنها می توان به بمب هایی مانند بمب هیدروژنی اشاره کرد.
۶۳ سال پیش در چنین روزی یعنی ۳۱ اکتبر ۱۹۵۲ میلادی، کشور ایالات متحده آمریکا پس از آنکه توانست بمب های هسته ای خود را در جریان جنگ جهانی دوم، در شهرهای ناکازاکی و هیروشیمای ژاپن به کار گیرد، اقدام به آزمایش اولین بمب هیدروژنی خود کرد.
این بمب هیدروژنی که مایک نام گذاری شده بود، در جزیره ی مارشال مورد آزمایش قرار گرفت. بزرگی این بمب تا حدی بود که به تاسیسات یک کارخانه ی هستهای بیشتر شباهت داشت و وزن آن در حدود ۸۰ تن تخمین زده میشد.
بمب هیدروژنی در واقع نوعی بمب هستهای است که بسیار بیشتر از بمب های هستهای انرژی آزاد می کند و قدرت بمبی که آمریکا آزمایش کرد، با قدرت ۱۰ تن مواد منفجره تی ان تی برابری می نمود. قدرت این بمب به قدری زیاد بود که انفجاری مهیب و غیر قابل باوری را موجب شد و افشای خبر این آزمایش موجی از اعتراضات جهانی را به همراه داشت. دانشمندان بسیاری لب به اعتراض گشودند و در این میان آلبرت انیشتین نیز همگام با دیگران ، خطرات مرگبار سلاح های هستهای را به دولت ها گوشزد نمود.
اما با تمام آگاهی جهان از خطرات این گونه بمب ها، تولید این سلاح ها متوقف نشد و قدرت های بزرگ جهان برای ساخت اینگونه بمب ها با هم رقابت می کنند و سعی دارند در این زمینه از یکدیگر پیشی بگیرند.