به عنوان یکی از همسایگان نزدیک زمین در فضا، سیاره مریخ مدتهاست که با احتمال وجود حیات بیگانه، انسانها را مجذوب خود کرده است؛ حیاتی که تنها با یک سفر کوتاه با فضاپیما میتوان به آن رسید. با این حال، تا کنون هیچ نشانهای از چنین حیاتی یافت نشده است. اما اکنون که ناسا و دیگر سازمانهای فضایی به کمک فناوری رباتیک مشغول کاوش در آسمانها و سطح این سیاره سرخ هستند، تصاویر عجیبی از ویژگیها و سازههای آن منتشر و باعث شدهاند تا امید، ترس و کنجکاوی علاقهمندان به آسمان دوباره شعلهور شود.
در اینجا به برخی از تصاویر مربوط به اشیای عجیب در مریخ اشاره میکنیم که به نظر میرسد به این سیاره مرده و غبارآلود تعلق ندارند. البته، گفته میشود که بسیاری از این موارد به پدیده «پاریدولیا» مربوط میشوند؛ یعنی تمایلی که انسانها دارند تا در اشیا بیجان به دنبال الگوها و شکلهای آشنا بگردند. با این وجود، برخی از این اشیا حتی ممکن است دانشمندان را به سمت شواهدی از حیات گذشته در مریخ هدایت کنند. به هر حال، در ادامه این مقاله جذاب با ما در دیجی رو همراه باشید.
یک کتاب باز
کاوشگر کنجکاوی (Curiosity) ناسا در آوریل 2023، تصویری از سطح مریخ به زمین مخابره کرد که یک شیء بسیار آشنا در آن به چشم میخورد. اگر چه این شیء عجیب شبیه کتابی به نظر میرسد که یک صفحه از آن در حال ورق خوردن است، اما در واقع تنها یک سنگ است؛ و آن هم سنگی کوچک. بر اساس گزارش ناسا، این سنگ کتابمانند جذاب تنها 2.5 سانتی متر عرض دارد و به هیچ وجه در ابعاد یک کتاب معمولی نیست.
صورت خرس عروسکی
در ژانویه 2023، دانشگاه آریزونا (UA) تصویری منتشر کرد که به نظر میرسد صورت یک خرس عروسکی بزرگ مریخی را نشان میدهد! صورتی که دارای دو چشم گرد، یک بینی دکمهای و دهانی به شکل لبخند است و به دوربین مدارگرد شناسایی مریخ ناسا لبخند میزند. به گفته دانشگاه آریزونا، این سازه دوست داشتنی احتمالاً تنها یک تپه شکسته در مرکز یک دهانه باستانی است. اما تا جایی که ما میدانیم، این بامزهترین توده خرابهها در تمام کیهان شناخته شده است!
“گلهای معدنی” یخزده
این گل معدنی ظریف که به شکل شاخههای یک مرجان کوچک به اطراف گسترش یافته است، شاید نزدیکترین چیزی باشد که بتوان امروز روی سیاره مریخ به عنوان نشانهای از سرسبزی یافت. رسوبات معدنی مشابه این در سراسر مریخ به طور گسترده دیده میشوند و حاصل مخلوط شدن آبهای باستانی با سنگهای قدیمی هستند. با این حال، به گفته پژوهشگران ناسا، به ندرت میتوان رسوباتی یافت که به این شکل کاملاً شبیه به یک گل باشند. در سمت راست این “مرجان”، دو سنگ دایرهای مشابه و معمولیتر نیز دیده میشوند. کاوشگر کنجکاوی این شیء گلمانند را در فوریه 2022 کشف کرد.
یک در مرموز
آیا این در کاملاً تراشخورده در صخرهای مریخی، شواهدی از وجود حیات هوشمند بیگانه روی سیاره سرخ است؟ یا شاید هم نشانهای از جامعه مخفی فضانوردان زمینی است که در پناهگاههای مخفی مریخی اقامت دارند! متأسفانه، هیچکدام از این نظریههای هیجان انگیز صحت ندارند و حقیقت بسیار سادهتر است: این تنها یک ساختار سنگی فرسایشیافته است که از زاویهای خاص از آن عکس گرفته شده است. این تصویر در سال 2022 توسط کاوشگر کنجکاوی ناسا ثبت شد.
رد پای فسیل شده حیوانات
آیا موجودات بیگانه روزگاری در سطح مریخ قدم زده و رد پای فسیل شده خود را در سنگها به جا گذاشتهاند؟ یکی از پژوهشگران در سال 2018 چنین ادعای بحث برانگیزی را مطرح کرد و به تصاویری از ساختارهای چوب مانند اشاره کرد که هر کدام تقریباً به اندازه یک دانه برنج بودند و به صورت متقاطع در یک سنگ مریخی دیده میشدند. پژوهشگران ناسا به سرعت این ادعاها را رد و اشاره کردند که ویژگیهای مشابهی روی زمین نیز در مکانهایی دیده میشود که نمکها در آب جمع میشوند، مانند دریاچههای خشک شده. وجود این ویژگیها روی مریخ شواهد بیشتری از وجود رودخانهها و دریاچههای باستانی روی این سیاره است، اما هیچ مدرکی از وجود موجودات زنده روی سطح آن ارائه نمیدهد.
یک سبد بلوبری مریخی
بلوبریها در زمین منبع قابل توجهی از آهن نیستند، اما این “بلوبریهای” زمینشناختی که در سال 2004 توسط کاوشگر Opportunity ناسا در مریخ کشف شدند، ساختار متفاوتی دارند. این گویهای غنی از آهن، که میلیاردها سال پیش توسط آب فراوان صیقل یافتهاند، از اولین شواهدی هستند که نشان میدهند مریخ زمانی سیارهای بسیار مرطوب بوده است. اینکه آیا این بلوبریها هم در کنار کیک پنیر خوشمزهاند یا نه، پرسشی است که نسلهای آینده باید به آن پاسخ دهند!
هزاران عنکبوت سیاه در مریخ
هر بهار، هزاران عنکبوت سیاه و درهم پیچیده از خواب زمستانی خود در نزدیکی قطب جنوب مریخ بیرون میآیند. البته، اینها عنکبوتهای واقعی نیستند و در واقع اصلاً موجود زندهای هم نیستند! این پدیده فصلی به دلیل تصعید یخهای دیاکسید کربن مدفون است، یعنی وقتی که یخ با گرم شدن هوا به گاز تبدیل میشود. گاز تازه آزاد شده از لایههای یخ سطحی عبور میکند و همراه خود گرد و غبار تیرهای را به سطح میآورد که به شکل الگوهای نامنظم پراکنده میشود. برای اینکه این “عنکبوتها” از فضا قابل مشاهده باشند، باید اندازه بزرگی داشته باشند. در واقع، به گفته آژانس فضایی اروپا (ESA)، هر یک از این اشکال بین 45 متر تا 1 کیلومتر عرض دارند.
ویرانههای شهر اینکا
نزدیک قطب جنوب مریخ، سازههای عجیبی وجود دارند که شبیه ویرانههای یک شهر بزرگ و باستانی هستند. به گفته آژانس فضایی اروپا (ESA)، این سازه که به دلیل شباهتش به ویرانههای واقعی کشف شده در آمریکای جنوبی، “شهر اینکا” نامگذاری شده، احتمالاً از تپههای شنی بلند تشکیل شده که با گذشت زمان به سنگ تبدیل شدهاند. با این حال، منشأ دقیق این سازه همچنان یک معما است. این ساختار پیچدرپیچ به شکلی خمیده به نظر میرسد و بخشی از یک دایره بزرگ 86 کیلومتری را تشکیل میدهد، که باعث شده دانشمندان حدس بزنند این سازه ممکن است بخشی از یک دهانه برخوردی بزرگ ناشی از برخورد یک شهاب سنگ در گذشتههای دور باشد.
یک صورتک خندان باستانی
آیا کسی روی سطح مریخ یک چهره خندان را اسپری کرده است؟ نه کاملاً، هر چند که در این تصویر فروسرخ که توسط مدارگرد ExoMars آژانس فضایی اروپا (ESA) گرفته شده، چنین به نظر میرسد. این چهره که فقط تحت شرایط خاص قابل مشاهده است، در واقع بقایای یک دریاچه باستانی است که با رسوبات نمک کلریدی ترسیم شده و دارای دو “چشم” است که دهانههای شهاب سنگی هستند. اگر چه هیچ هنرمند مریخی برای ادعای مالکیت این “نقاشی” از دریاچه بیرون نخواهد آمد، اما این ساختار صورت مانند میتواند شواهدی از حیات باستانی روی سیاره سرخ در خود داشته باشد. با خشک شدن دریاچههای پرآب مریخ، منابع باقیمانده آب احتمالاً بسیار شور شدهاند، که شاید محیط مناسبی برای زندگی میکروبی فراهم کرده باشد.
سنگی کاملاً متفاوت
یکی از سنگهایی که در این عکس دیده میشود، اصلاً شبیه بقیه نیست. این سنگ غیرعادی و سفیدرنگ که در میان گرد و غبار دهانه جیزرو برجسته شده است، اولین سنگ از این نوع است که تاکنون روی سیاره سرخ دیده شده است. بر اساس تجزیه و تحلیل کاوشگر “استقامت” ناسا، این سنگ که “آتکو پوینت” (به نام ویژگی مشابهی در گرند کنیون) نامگذاری شده، به احتمال زیاد از کانیهای پیروکسن و فلدسپات تشکیل شده است. اما این سنگ سفیدرنگ چگونه در میان این همراهان تیرهرنگ خود قرار گرفته است؟ احتمالاً از لبه دهانه سقوط کرده یا زمانی که رودخانهها در این منطقه جاری بودند، از جایی دیگر در مریخ به کف دهانه منتقل شده است.
نماد سنگی “پیشتازان فضا”
با دیدن شکل آشنای این سنگ که توسط کاوشگر Curiosity مشاهده شد، به نظر میرسد کسی از اعضای ناوگان فضایی Starfleet (در فیلم پیشتازان فضا) نشان ارتباط خود را روی سیاره سرخ جا گذاشته است! به گفته ناسا، شکل دلتای این سنگ فقط یک تصادف است. این سنگ یکی از هزاران نمونهای است که در کوه شارپ قرار دارد و مریخنورد کنجکاوی سالهاست که در این منطقه در جستجوی سرنخهایی از گذشته مریخ و اینکه آیا این سیاره شرایط لازم برای حیات را داشته است، کاوش میکند.
کف کاشیکاری شده
در سال 2021، هنگامی که کاوشگر کنجکاوی ناسا در حال صعود به دامنههای کوه شارپ بود، به بقایایی برخورد که شبیه به کف کاشیکاری شده یک حمام مریخی به نظر میرسید! دهها چندضلعی به هم پیوسته که از دل خاک بیرون زده بودند، بیشتر آنها پنج یا شش ضلعی هستند و قدمتشان به بین 3.8 تا 3.6 میلیارد سال پیش بازمیگردد. این چندضلعیهای شکسته در واقع ترکهای گلی هستند که در طی سالیان متمادی به طور مکرر خشک و سپس دوباره مرطوب شدهاند. این ترکها احتمالاً مربوط به دورهای هستند که سطح آب در دهانه گیل بالا و پایین میرفته است، و باعث ایجاد و از بین رفتن این ترکها شده، تا اینکه در نهایت، یک دوره خشکی طولانی آنها را به شکل امروزی درآورده است.
تپههای شنی کاملاً دایرهای
مریخ پوشیده از تپههای شنی با اشکال و اندازههای گوناگون است، اما تعداد کمی از آنها به اندازه گروهی که توسط مدارگرد شناسایی مریخ در سال 2022 مشاهده شد، کاملاً دایرهای هستند. این تصویر که در حال عبور از نیمکره شمالی مریخ گرفته شده است، بخشی تیره و حباب مانند از تپههای شنی گرد و عجیب را نشان میدهد که به سمت جنوب کج شدهاند، یعنی در جهتی که احتمالاً باد مریخی آنها را به حرکت درآورده است. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چرا این تپهها به این شکل دایرهای هستند یا چرا به نظر میرسد با سرعتی حدود 1 متر در هر سال مریخی (معادل 687 روز زمینی) به آرامی از خط استوای مریخ دور میشوند.
“باله کوسه” و “چنگال خرچنگ”
هنگامی که کاوشگر “استقامت” ناسا در دهانه جیزرو در حال جستجو بود، به چند سنگ با ظاهری شبیه به ماهی برخورد کرد. دو صخره عجیب که یکی مانند باله کوسه به سمت بالا برآمده و دیگری مانند چنگال خرچنگ خمیده بود، پژوهشگران را شگفتزده کرد. اما واقعیت چندان هم مرموز نیست. اینها فقط سنگهایی هستند که در طی میلیاردها سال توسط باد شکل گرفتهاند و در غبار مریخی باقی ماندهاند تا ذهنهای جستجوگر انسانها آنها را به شکل الگوهای آشنا ببیند.
قاشق شناور
در سال 2015، کاوشگر کنجکاوی ناسا چیزی را مشاهده کرد که به نظر میرسید یک قاشق چوبی معلق در هوا است و سایهای که روی سطح زیر آن افتاده نیز این حس را کاملاً تداعی میکند. البته، این تنها یک خطای دید است؛ قاشق در واقع یک سنگ است که توسط باد طی میلیونها سال شکل گرفته، پدیدهای که به آن ventifact گفته میشود. دسته این سنگ شبیه به قاشق از یک ساختار بزرگتر بیرون زده است و نوک گرد آن روی زمین زیر خود سایه میاندازد، به گونهای که به نظر میرسد یک قاشق در هوا معلق است.
یک “چهره” وهمانگیز
یکی از اولین سازههای سنگی مریخ که توجه عموم را به خود جلب کرد، این “چهره” بدنام بود که توسط ماهواره وایکینگ 1 ناسا در سال 1976 مشاهده شد. این ماهواره که در حال چرخش به دور سیاره و جستجو برای مکانی مناسب برای فرود همسفر رباتیک خود، یعنی وایکینگ 2، بود، تپهای از سنگها را مشاهده کرد که در سایه به شکلی نمایان شده بود که به وضوح شبیه چهره انسان بود. مشاهدات بعدی با فضاپیماهای بعدی نشان داد که این صورت فقط از زوایا و شرایط نوری خاصی قابل مشاهده است و ثابت کرد که ظاهر انسانی این تپه مریخی تنها یک بازی نور و سایه بوده است.
اثر انگشت یک غول
زمانی در گذشته، چیزی به سطح مریخ برخورد کرد و این فروچاله بزرگ و پر از شیار را که شبیه به اثر انگشت است، بر جای گذاشت. بنابراین، این فروچاله نتیجه اثر انگشت یک غول نیست! این حفره مریخی که در داخل دهانهای بسیار بزرگتر به نام Airy-0 قرار دارد، ناشی از برخورد یک شهاب سنگ باستانی است. رگههای روشن که خطوط این “اثر انگشت” را تشکیل میدهند، پدیدهای رایج در مریخ هستند. این خطوط که به عنوان خطوط عرضی بادی شناخته میشوند، زمانی ایجاد میشوند که تپههای شنی با لایه نازکی از غبار پوشیده میشوند. این غبار احتمالاً حاوی مواد معدنی بازتاب کننده نور است که به این گودال در تصویر ظاهری درخشان میدهد.
سنگی با یک ترک خندهدار
سعی کنید به این سنگ که در سال 2021 توسط کاوشگر “استقامت” ناسا تصویربرداری شده نخندید! این تخته سنگ ترک خورده پس از انتشار اولین تصویر نزدیک از آن، موضوع چندین شوخی شد. البته چیز خاصی در مورد آن وجود ندارد و سیاره سرخ پر از سنگهای ترک خورده است، هر چند که به این شکل گرد و چاق کمتر دیده میشود. “استقامت” این سنگ را در دهانه گرد و خاکی جیزرو، در روز 102ام مأموریت خود روی مریخ مشاهده کرد.
یک “فرشته” و قلب
وقتی تابستان در مریخ میرسد، فرشتهها نیز ظاهر میشوند! قطب جنوب مریخ معمولاً با یک لایه یخی عظیم پوشیده شده است، اما هنگامی که یخ در هوای گرمتر ذوب میشود، الگوهایی در رسوبات سرخرنگ و باستانی زیرین نمایان میشوند. این تصویر که توسط فضاپیمای Mars Express آژانس فضایی اروپا (ESA) گرفته شده است، یک شکل شبیه به فرشته در کنار یک طرح قلب مانند را نشان میدهد. هر دوی این ساختارهای آشنا نتیجه دهانههای برخوردی شهاب سنگها هستند که لایه بالایی غبارآلود مریخ را شکافته و رسوبات تیرهتر زیرین را نمایان کردهاند.
سنگی عجیب و سبزرنگ با “سوراخهای حفاری شده”
تصویری که میبینید، یک سنگ سبزرنگ عجیب است که به نظر میرسد پر از سوراخهای حفاری شده است و در ابتدای مأموریت “استقامت” توسط این کاوشگر مشاهده شد. این سنگ که حدود 15 سانتی متر طول دارد، در محیط خود به طرز عجیبی به چشم میآید و دانشمندان هنوز دقیقاً نمیدانند چگونه به وجود آمدن آن را توضیح دهند. شاید این سنگ باقی ماندهای از یک شهاب سنگ باشد که با مریخ برخورد کرده است، یا شاید قطعهای از سنگ بستر مریخی باشد که در طی یک رویداد برخوردی به فاصله دور پرتاب شده است. بیشتر سوراخها هم همچنان یک معما هستند، اما اگر به سمت راست مرکز تصویر نگاه کنید، ممکن است یک سری نقاط ریز و یکنواخت را ببینید که از لیزر “استقامت” باقی ماندهاند، زمانی که برای تجزیه و تحلیل ترکیب این سنگ به سمت آن شلیک کرده است.
یک “شیء خارجی” کوچک
در سال 2018، یک شیء کوچک و مستطیلی شکل که در دهانه “گیل” مریخ مشاهده شد، برای لحظاتی دانشمندان ناسا را نگران کرد. این شیء که به طور مبهم شبیه به یک ورق فلزی پوشیده از گرد و غبار به نظر میرسید، ابتدا احتمال داده شد که تکهای از کاوشگر کنجکاوی باشد که به طریقی نامشخص از آن جدا شده است. خوشبختانه، تجزیه و تحلیل سریع نشان داد که این “شیء خارجی”، همانطور که ناسا ابتدا آن را نامگذاری کرد، تنها یک قطعه سنگ بوده که از یک سازه بزرگتر جدا شده و در واقع هیچ ارتباطی با خارج از دهانه گیل نداشته است.
یک برج سفید عجیب
در تصویری که توسط کاوشگر “استقامت” ناسا در سال 2023 گرفته شد، یک ستون بلند و سفید در پسزمینه تاریک و صخرهای مریخ دیده میشود. این پدیده در حقیقت یک گردباد غباری مریخی است. و این گردباد بسیار عظیم است. در واقع، طبق اطلاعات ناسا گردباد غباری ثبت شده در این تصویر از یک گردباد معمولی در زمین بلندتر است و ارتفاع آن پنج برابر بیشتر از ساختمان “امپایر استیت” (یک برج 102 طبقهای در محله منهتن در شهر نیویورک) است. گردبادهای غباری هنگامی تشکیل میشوند که سلولهای هوای گرم بالا رفته با ستونهای هوای سرد که در حال پایین آمدن هستند، برخورد میکنند. این گردبادها در مریخ بسیار شایع هستند و بنا به یک مطالعه در سال 2018، ممکن است تعداد آنها به 145 میلیون در هر روز برسد!
یک دره طولانیتر از گراند کنیون
در تصویری که توسط مدارگرد “مارس اکسپرس” سازمان فضایی اروپا در سال 2024 ثبت شده، ویژگی مریخی معروف به “آگانپه فوسا” (Aganippe Fossa) مانند یک زخم دیده میشود. این دره عمیق و تاریک حدود 375 مایل (600 کیلومتر) طول دارد و حتی از گراند کنیون که حدود 277 مایل (446 کیلومتر) است، طولانیتر میباشد. این دره در نزدیکی پایه یک آتشفشان خاموش قرار دارد و احتمالاً نتیجه فعالیتهای آتشفشانی باستانی بوده است. به گفته سازمان فضایی اروپا، شاید این دره هنگامی شکل گرفته که یک حوضچه بزرگ ماگما زیر آتشفشان به شدت به سمت بالا فشرده شده و باعث شکافته شدن زمین شده است.
“آبنبات سنگی” یا کریستالهای فوقالعاده کمیاب؟
این کریستالهای عجیب و رنگارنگ روی مریخ به طور کاملاً تصادفی کشف شدند. در ماه مه 2024، کاوشگر “کنجکاوی” ناسا هنگام حرکت از روی یک سنگ کوچک، به طور ناخواسته آن را خرد کرد. درون این سنگ، مجموعهای از مواد معدنی کمیاب یافت شد، از جمله برخی موادی که تاکنون در سیاره سرخ دیده نشده بودند. این کریستالهای زردرنگ از گوگرد خالص تشکیل شدهاند. دانشمندان مدتها انتظار داشتند که این ماده در مریخ وجود داشته باشد، اما تا زمانی که “کنجکاوی” به طور تصادفی این سنگ را خرد نکرد، مدرکی برای آن نداشتند.
سوراخ گلوله
آنچه شبیه به یک سوراخ ناشی از شلیک گلوله در سطح مریخ به نظر میرسد، ممکن است چیزی بسیار هیجانانگیزتر بوده و بتواند یک پناهگاه بالقوه برای فضانوردان در آینده باشد. این حفره که چند متر قطر دارد، در سال 2022 توسط مدارگرد شناسایی مریخ ناسا در دامنه آتشفشان عظیمی به نام “آرسیا مونز” (Arsia Mons) تصویربرداری شد. این گودال در امتداد یک جریان گدازه قرار دارد و به نظر میرسد یک چاه عمودی باشد که ممکن است به یک سیستم عمیق غارهای زیر آتشفشان متصل باشد. عمق این سوراخ مشخص نیست، اما ممکن است به عنوان یک پناهگاه جذاب برای فضانوردان آینده باشد که به دنبال محافظت در برابر تشعشعات شدید مریخ هستند.
یک “سگ” زیرخاکی
ساختارهای عجیب فقط در سطح مریخ ظاهر نمیشوند، بلکه در زیر آن نیز وجود دارند. در سپتامبر 2024، پژوهشگران با استفاده از دادههای چندین فضاپیمای مدارگرد مریخ، نقشهای از ناهنجاریهای گرانشی سیاره ایجاد کردند (مناطقی که کشش گرانشی در آنها قویتر از حد معمول است) و این نقشه نشان دهنده وجود ساختارهای بزرگ و متراکم در زیر سطح سیاره است. بیشتر این تودههای متراکم به شکل نامنظم هستند، اما یکی از آنها توجه پژوهشگران را به خود جلب کرد: یک ساختار عجیب شبیه به سگ، با دم و گوشهای تیره، که در نزدیکی قطب شمال مریخ قرار دارد! مشخص نیست این ساختار متراکم شبیه سگ چگونه شکل گرفته است، اما ممکن است به دلیل برخورد یک شهاب سنگ یا انباشته شدن مواد آتشفشانی باشد.
آوارهایی از فضای بیرونی
در میان صخرههای خاکآلود و قرمز دهانه گیل، یک شیء خاکستری و تیز توجه دانشمندان مسئول کاوشگر “کنجکاوی” ناسا را به سرعت جلب کرد. این سنگ شبیه به ترکش به نظر میرسد که متعلق به محیط اطراف نیست، زیرا احتمالاً همینطور است. به گفته پژوهشگران، این سنگ نوکتیز به احتمال زیاد باقی مانده یک شهاب سنگ است که میلیونها سال پیش با سطح مریخ برخورد کرده است. این شهاب سنگ که به نام “آمز ناب” (Ames Knob) شناخته میشود و حدود 10 سانتی متر عرض و 14 سانتی متر طول دارد، فقط یک زباله فضایی نیست؛ طبق گفته پژوهشگران ناسا، مطالعه این سنگ میتواند اطلاعاتی درباره شرایط گذشته سیاره، از جمله این که آیا این شهاب سنگ در خشکی فرود آمده یا در آبهایی که اکنون ناپدید شدهاند، ارائه دهد.
آوارهایی از زمین؟!
در سال 2022، ناسا چیزی شبیه به لاشه یک فضاپیمای “بیگانه” را روی مریخ مشاهده کرد. اما در این مورد، “بیگانهها” در واقع زمینی بودند؛ بقایایی که توسط هلیکوپتر مریخی “نبوغ” ناسا مشاهده شد، بخشی از چتر نجات و پوسته پشتی خود هلیکوپتر بود (یک پوشش بشقاب مانند که به کاهش سرعت فرود این وسیله رباتیک هنگام ورود به سیاره سرخ همراه با کاوشگر بزرگتر “استقامت” کمک کرد). این قطعه حاصل از فناوری انسانی که توسط “نبوغ” در حالی که 8 متر بالای سطح مریخ در حال پرواز بود، عکسبرداری شد، در میان صخرههای بیابانی و غبارآلود مریخ، به طرز غریبی شبیه به یک شیء بیگانه به نظر میرسد.
یک “تخم” بیگانه؟
از برخی زوایا، این سنگ پر از حفره شبیه به یک تخم سبزرنگ است که به موجودی بیگانه و ناشناخته تعلق دارد. اما یک تحلیل سریع توسط کاوشگر “کنجکاوی” ناسا نشان داد که این سنگ عجیب که “تخم سنگ” نامیده میشود، در واقع قطعهای از یک شهاب سنگ است که در زمان نامعلومی به سیاره سرخ برخورد کرده است. مطالعه شهاب سنگهای مریخی مانند این میتواند سرنخهای ارزشمندی درباره گذشته سیاره فراهم کند، اما احتمالاً به لانه هیولاهای بیگانه ربطی نخواهد شد!
الگوهای چرخان
الگوهای عجیب حک شده بر سطح منطقه “نیلی فوسه” (Nili Fossae) مریخ نه آثار هنری بیگانگان هستند و نه نسخه مریخی خطوط “نازکا” در پرو. در واقع، این الگوها رسوبات معدنی هستند که حاوی مقادیر زیادی الیوین (نوعی ماده معدنی که معمولاً فقط در اعماق زیر سطح مریخ یافت میشود) میباشند. اما سوال اینجاست که چگونه این حجم از سنگ غنی از الیوین به سطح سیاره رسیده است؟ این پرسشی است که دانشمندان را وسوسه میکند. ممکن است برخورد یک سیارک بزرگ، لایههای زیرین مریخ را بیرون آورده و الیوین را به صورت پاشیده شده به سطح آورده باشد، یا شاید این ماده معدنی زیرسطحی پس از یک فوران آتشفشانی عظیم به سطح رسیده باشد. عامل اصلی این پدیده تا امروز همچنان به شکل یک راز باقی مانده است.
یک مونولیت بیگانه؟
زمانی که ستارهشناسان آماتور در حال بررسی تصاویر مدارگرد شناسایی مریخ ناسا بودند، چیزی عجیب در دادههای ماهواره مشاهده کردند: یک شیء مستطیلی شگفتانگیز که یادآور مونولیت بیگانه در صحنه آغازین فیلم “2001: یک ادیسه فضایی” است. طبق گفته دانشمندان، این پدیده گیج کننده واقعاً از نظر شکل و اندازه شبیه یک مونولیت است. با این حال، احتمالاً چیزی جز یک صخره بزرگ و کاملاً مستطیلی نیست.
یک ربات خزنده
مدارگرد شناسایی مریخ ناسا از فاصله چندین کیلومتری، شیء عجیبی را مشاهده کرد که شبیه یک ربات فلزی خزنده در سطح مریخ بود. در این مورد نادر، شیء مرموز دقیقاً همان چیزی است که به نظر میرسد؛ بله، این تصویر مربوط به ربات کاوشگر “کنجکاوی” ناسا است که پس از چندین سال از مأموریتش در حال بالا رفتن از کوه شارپ است تا به کاوش در سیاره سرخ ادامه دهد. هنوز شواهد قطعی مبنی بر وجود حیات در مریخ پیدا نشده است، اما دستکم میتوان گفت مریخ تنها سیاره شناخته شده در جهان است که منحصراً توسط رباتها اشغال شده است.