اینترنت نامحدود، از شعار تا واقعیت

با گسترش دنیای مجازی و روزافزون شدن شمار کاربران ایرانی آن، مدتی‌ است اینترنت بسیار جدی تر مورد توجه مسئولان کشورمان قرار گرفته است، به گونه ای که شاهد حضور پررنگ ایشان در شبکه های مختلف اجتماعی هستیم؛ حضوری که موجب شده مشکلات پیش روی کاربران ایرانی فضای مجازی به چشم مسئولان آمده و تلاش برای رفع این مشکلات در دستور کار ایشان قرار گیرد.

از جمله این مشکلات، هزینه بالای اینترنت در کشورمان است که برخی آمارها حکایت از رتبه بسیار بالای کشورمان در این خصوص دارند. هزینه‌ای گزاف و گران که مدام رو به افزایش است و به رغم وعده های فراوان دولتمردان، ظاهرا قرار نیست ترمز رشدش کشیده شود.

از جمله این وعده ها، وعده‌ای بود که وزیر جوان کابینه پیش از نشستن بر کرسی هدایت وزارت ارتباطات می‌داد؛ اینکه فروش اینترنت را دستخوش تغییراتی اساسی و بنیادین خواهد نمود و مقابل سودجویی های شرکت های فروشنده اینترنت را خواهد گرفت؛ وعده‌ای که «اینترنت غیرحجمی» محصول آن است.

نوع فروش جدید اینترنت که یک ماه و اندی پیش در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به تصویب رسید و بر اساس آن قرار شد، حجم فروشی برای همیشه برچیده شود. خبر خوشی که یکی دو روز بعد از آن خبر، مخابره شد تا این باور به وجود آید که بالاخره در دولت دوازدهم تغییری ملموس در حوزه نت به نفع مردم رقم خورد؛ تغییری که می‌توانست ناراحتی عمومی از فیلتر شدن برخی شبکه های مجازی مانند توئیتر یا گلایه ها از سرعت بسیار کم اینترنت یا نگرانی ها از فیلتر شدن امثال تلگرام را از یاد همه ببرد.

رویایی که خیلی زود سراب بودنش ثابت شد؛ زمانی که برخی کاربران حجم های خریداری شده شان تمام شد و دریافتند که با اتمام حجم نت، تنها به چند سایت وطنی دسترسی دارند و همین دسترسی هم، با اعمال شاقه است چراکه سرعت نت در این حالت تفاوت چندانی با سرعت اینترنت دیال آپ قدیمی ندارد.

وضعیتی که ظاهرا تمام و کمال برآمده از مصوبه دولت است و اشتباهی در بروز آن رخ نداده است؛ مصوبه ای که تلویحا می‌گوید، اگر به دنبال اینترنت هستید، حجم بخرید، وگرنه در غیر این صورت، تنها اجازه دارید به چند سایت مشخص و معین، آن هم با سرعتی که احتمالا پشیمانتان خواهد کرد، سر بزنید. یعنی محرومیت از موتورهای جست‌وجویی مانند گوگل، محرومیت از استفاده از بسیاری از برنامه های نصب شده روی گوشی‌های هوشمندتان و… .

وضعیتی که دیگر نمی‌توان آن را دسترسی به اینترنت نامید و حتی برای توصیف آن با اینترانت و شبکه داخلی هم، مشکلاتی بزرگ پیش رویمان قرار دارد. همه اینها در حالی است که از برخی شائبه های مطرح شده در خصوص مصوبه جدید هم صرف نظر کنیم، که در غیر آن، اوضاع به مراتب وخیم تر جلوه خواهد کرد.

آن گونه که برخی خبر می‌دهند، در شیوه جدید فروش اینترنت که «غیرحجمی» خوانده شده، در صورت استفاده از سایت ها و نرم افزارهای خارجی (مانند بازی های رایج میان دارندگان گوشی های هوشمند)، هزینه ای بیشتر از مشترک دریافت می‌گردد؛ شائبه ای که البته رد یا تأیید آن به سادگی مقدور نیست؛ اما بی شک دلیل شکل گیری آن در اذهان عمومی، عدم شفافیتی‌ست که از دیرباز در فروش اینترنت خودنمایی می‌کرده و می‌کند.

درست مثل خبر خوش مسئولان در خصوص برچیده شدن فروش حجمی که حالا مشخص شده این گونه نیست و تنها تغییر کوچکی در آن رخ داده است؛ تغییری از این دست که پیشتر با پایان حجم، دسترسی کاربر به کل از دنیای مجازی قطع می‌شد و حالا به جایش، بخشی از دنیای مجازی به وی عرضه می‌گردد که از فرط کارایی نداشتن، کاربر با میل و رغبت برای خرید حجم جدید شتاب خواهد نمود!

شما درمورد این طرح چه نظری دارید؟ از آن رضایتمندید یا گلگی دارید؟