چه چیزی در مورد لبخندهای مصنوعی وجود دارد که باعث می‌شود خیلی غیرواقعی به نظر برسند؟ چرا جعل کردن لبخند اینقدر سخت است؟! در سال 1862، عصب شناسی فرانسوی به نام Guillaume Dunchenne، یافته‌هایش را در مورد اینکه لبخند واقعی و غیرواقعی در واقع با استفاده از عضلات مختلفی مسیر می‌شوند، منتشر کرد.
در همه جور لبخندی لازم است که ما عضلات اطراف دهان‌مان را منعطف کنیم، اما تفاوت در نحوه درگیر کردن عضلات اطراف چشم‌هایمان است که به اسم ماهیچه حلقوی دور چشم نیز شناخته می‌شود. در یک لبخند واقعی ما آن ماهیچه‌ها را منقبض کرده و پوست کنار چشم‌هایمان را می‌کشیم. همانطور که در تصویر پایین می‌توانید ببینید:
به انقباض ماهیچه‌های اطراف چشمش نگاه کنید؛ این اتفاق فقط زمانی که لبخند واقعی بوده و احساسات را نشان می‌دهد می‌افتد.
از سوی دیگر، در لبخند غیرواقعی از آن ماهیچه‌ها استفاده نمی‌شود. وقتی لبخند زورکی می‌زنیم، ماهیچه‌‌ای در هر دو گونه‌مان به نام ماهیچه خنده را استفاده می‌کنیم تا لب‌هایمان را به حالت لبخند دربیاوریم ولی ماهیچه چشمی منقبض نمی‌شود.
به منظور نشان دادن این موضوع، Dunchenne به صورت الکتریکی ماهیچه‌های گونه دوست بی‌دندانش را تحریک کرد و این اتفاقی بود که افتاد:
در گونه‌هایش چین و شکت وجود دارد، اما در اطراف چشم‌هایش نه. ماهیچه‌های حلقوی چشمش منقبض نشده‌اند. پوست اطراف چشمش هم سفت کشیده نشده و تمام این‌ها یک لبخند غیرطبیعی و مصنوعی را می‌رسانند.
