بلند کردن یک قاشق غذاخوری و قرار دادن آن در درون دهانمان کار آسانی به نظر می‌رسد و نیازمند فکر و تلاش زیادی از سوی ما نیست. اما همین کار برای بسیاری از افراد با معلولیت‌های جسمی و حرکتی تنها در حد یک آرزو می‌باشد.
بیشتر بخوانید:
- چگونه از غذا عکس بگیرید؛ آموزشی برای گرفتن عکس‌های خوش‌مزه
- دومینو برنامه‌ی آزمایشی تحویل پیتزا به وسیله‌ی پهپاد را در نیوزیلند آغاز کرد!
- دومینو با آغاز کریسمس پیتزاهای خود را از طریق گوزن به دست مشتریان می‌رساند! [تماشا کنید]
اکنون، یک خط تولید وسایل غذاخوری، تصمیم دارد تا با ساخت وسایلی مجهز به حسگرهای پیشرفته و استفاده از رایانه‌ها و ماشین‌های قدرتمند، تجربه‌ی راحت و بدون دردسری را برای افراد معلول در هنگام غذا خوردن، فراهم بیاورد.
این خط تولید با عنوان لیفت‌ویر (Liftware)، تاکنون دو دستگاه را برای مقابله با لرزش دست، محدوده‌ی حرکتی کوچک ماهیچه‌ها و سایر ناتوانایی‌های مرتبط این افراد معلول در هنگام غذا خوردن، طراحی کرده است.
محصول نخست لیفت‌ویر استیدی (Liftware Steady) نام دارد. این محصول دارای حسگرهایی است که حرکات ناخواسته‌ی دست را شناسایی می‌کند و آن‌ها را توسط لرزش‌های پاسخ‌دهنده، جبران می‌نماید تا قاشق را ثابت نگاه دارد. دستگاه دوم لیفت‌ویر لول (Liftware Level) نام دارد. این دستگاه خم شدنی در گردنه‌ی قاشق قرار می‌گیرد تا زاویه‌ی بهتری را برای فرد معلول فراهم آورد. به علاوه، لیفت‌ویر لول نیز حسگرهایی دارد که از چرخیدن بیش از حد قاشق و ریختن غذا جلوگیری می‌کند.
سازندگان وسایل غذاخوری لیفت‌ویر می‌گویند این دستگاه‌ها که قابلیت استفاده با ضمیمه‌ی قاشق یا چنگال را دارند، مخصوص افراد مبتلا به فلج مغزی، آسیب‌های نخاعی، پارکینسون و عوارض ناتوانایی پس از سکته، طراحی شده است و به آن‌ها کمک خواهد کرد.
گروه لیفت‌ویر مستقیماً با افراد مبتلا به چنین بیماری‌هایی کار کرده‌اند تا از کارآیی تولیدات خود مطمئن شوند. این دستگاه‌ها دارای باتری‌های قابل شارژ هستند و با هر بار شارژ کامل، تا یک ساعت به صورت مداوم کار خواهند کرد. این محصولات، به اضافه‌ی یک قاشق، با مبلغ 195 دلار به فروش می‌رسند. متعلقات جدای از قاشق، 34.95 دلار قیمت دارند.
برای افراد معلول که اغلب به خاطر ناتوانایی‌های جسمی و حرکتی‌شان فاقد شغل هستند، چنین قیمتی می‌تواند کمی بیش از حد بالا باشد. تولیدکنندگان این محصولات اما می‌گویند که این رقم برای هر وعده‌ی غذایی در طول یک سال اول، تنها 17 سنت هزینه خواهد داشت. با چنین استدلالی شاید بتوان مقرون‌به‌صرفه بودن آن‌ها را به گونه‌ای توجیه کرد.
