۵۸ سال پیش در چنین روزی یعنی سوم نوامبر ۱۹۵۷، لایکا سگ فضانورد شد.
بالاخره زمان موعود فرا رسید. لایکا پس از آموزش های بسیار آمادهی قرار گرفتن در مدار زمین شده بود. او را درون محفظهای مخصوص در سفینهی اسپونتیک ۲ قرار دادند و سفینه به فضا پرتاب شد. لایکا را توسط نوارهایی کاملا مهار کرده بودند و در این محفظه برای او فقط امکان حرکت به جهت دسترسی به غذا فراهم شده بود. همچنین علایم حیاتی نیز توسط دستگاهی که به بدنش متصل بود لحظه به لحظه به زمین مخابره می شد.
دانشمندان روسی تخمین زده بودند که لایکا برای مدت حداقل چهار روز بتواند با این شرایط زنده بماند، اما سرنوشت به گونهای دیگر رقم خورد. هنوز پنج تا هفت ساعت از پرتاب سفینه و قرارگیری آن در مدار نگذشته بود که اسپونتیک دچار نقص فنی شد. حرارت در کابین لایکا افزایش یافت، به گونهای که علائم حیاتی لایکا قطع شد. علت واقعی مرگ لایکا تا سال ۲۰۰۲ از همگان مخفی شد و تا آن زمان همه فکر می کردند که مرگ این سگ بی نوا در اثر اتمام اکسیژن در روز ششم به علت از کار افتادن باتری های سفینه بوده است. اما واقعیت چیز دیگری بود! در روز چهارم دمای محفظه ی لایکا بیش از اندازه شده و مرگ دردناک این سگ را موجب می شود. بعدها معلوم شد که سازمان فضایی شوروی برنامهای برای بازگشت سفینه نداشته و در حقیقت مرگ لایکا اجتناب ناپذیر بوده است، اما آیا مرگی چنین دردناک به دور از انسانیت نیست؟
سفینهی اسپونتیک دو ۲۵۷۰ بار به همراه جسد لایکا به دور زمین چرخید و در نهایت چهاردهم آوریل ۱۹۵۷ پس از ورود به جو آتش گرفت و سوخت. لایکا سالم به مدار رسید و به عنوان اولین موجود فضانورد شهرت جهانی یافت، او همچنین اولین موجودی بود که در فضا مُرد!
چرا جنايتكارا رو نميفرستن اون تو يه موجود بدبخت بيگناه و بي وفاا انقدر زجر كشيد واقعاا براي بيشرفي اينجور انسانها تو تمام دنيا كه حيونا رو ازار ميدن متاسفم اميدوارم تقاص پس بدن