آیا تا به حال اقدام به فرمت کردن یک فلش USB و یا یک اس دی کارت کرده اید؟ هنگامی که بخواهید چنین کاری را انجام دهید، در پنجره باز شده این ابزار از شما می‌خواهد که از بین فرمت‌های NTFS و FAT32 یکی را انتخاب نمایید. آیا تا به تفاوت فرمت‌های NTFS و FAT32 با یکدیگر فکر کرده اید؟
دیجی رو در این مطلب قصد دارد تا با بررسی تفاوت فرمت‌های NTFS و FAT32 با یکدیگر، درباره هر یک از این فرمت‌ها اطلاعات لازم را به صورت مختصر در اختیار شما کاربران محترم قرار دهد.
فرمت FAT32
FAT مخفف عبارت File Allocation Table به معنی “جدول تخصیص فایل” است و FAT32 با پسوند ۳۲ به این معنی است که اطلاعات در تکه های ۳۲ بیتی ذخیره می شوند.
این نوع فرمت همزمان با عرضه ویندوز 95 مایکروسافت، جایگزین فرمت FAT16 شد که دارای محدودیت‌های خاص خودش بود. فایل‌های سیستمی FAT32 به دلیل قدیمی بودنشان، دارای مزایا و معایب مختلفی هستند.از فرمت‌های FAT32 اغلب توسط کامپیوترهای مدرن پشتیبانی خوبی صورت نمیگیرد ولی در یو اس بی فلش ها و همچنین کنسول‌های مختلف بازی، از این فرمت به خوبی پشتیبانی شده و دارای حداکثر سازگاری می‌باشد.
یک درایو FAT32 حداکثر می‌تواند کمتر از 8 ترابایت حجم داشته و حداکثر قادر به انتقال یک فایل 4 گیگابایتی است که از این حیث نیز محدودیت‌های آن کاملاً آشکار است.
درحالی که این فایل سیستمی گزینه بسیار خوبی برای یک درایو یو اس بی فلش و یا سایر دستگاه‌های نسبت به کامپیوتر ساده تر می‌باشد، شما به هیچ عنوان به عنوان یک درایو داخلی نمی‌توانید بر روی آنها حساب کنید. وضعیت امنیت در این نوع فایل تنها در حالت شبکه می‌تواند از فایلها محافظت کند که یکی از بزرگترین معایب آن می‌باشد.
سازگاری: سازگار با تمامی ورژن‌های ویندوز، مک، لینکوس، کنسول‌های بازی و همچنین بسیاری از قطعاتی که دارای پرت یو اس بی می‌باشند.
محدودیت‌ها: انتقال فایل تا حداکثر 4 گیگابات و همچنین حداکثر کمتر از 8 ترابایت فضای کلی
بهترین استفاده: استفاده در دیسک‌های قابل حمل برای حداکثر سازگاری با وسیع ترین طیف از دستگاه‌هایی که در آنها شما لازم نیست فایلی بیشتر از 4 گیگ را به آن انتقال دهید.
فرمت NTFS
NTFS نیز مخفف “New Technology File System” به معنی “سیستم فایل با فناوری جدید” است و بر گرفته از سیستم فایل FAT است که در حال حاضر به عنوان سیستم فایل اصلی در ویندوز استفاده می شود.
این فرمت یک فرمت مدرن برای فایل‌های سیستم است. هنگامی که ویندوز را نصب می‌کنید، به صورت پیشفرض تمامی درایو‌های آن با فرمت NTFS خواهند بود. این فرمت برای نخستین بار با ویندوز XP بود که به سطح ویندوز پا گذاشت.
فرمت NFTS می تواند تعداد کلاسترهای بیشتری را نسبت به Fat32 پشتیبانی کند . در نتیجه ، کلاسترهای NTFS عموما کوچک و برای حفظ فضای دیسک سخت ، کارآمد هستند . یکی دیگر از مزایای NTFS پشتیبانی آن برای مجوزهای فایل و دایرکتوری است . این خصوصیت امنیتی ، اطمینان می دهد که فقط کاربران خاصی به فایلها و دایرکتوری ها ی ویژه دسترسی دارند .
این فرمت می‌تواند حداکثر حجم 1000 ترابایت داشته باشد و فایل‌هایی با حداکثر 16 ترابایت را قادر است تا انتقال دهد. وضعیت امنیت در این نوع فایل نیز بسیار پیشرفته تر از فرمت FAT32 بوده و هم از نظر شبکه و هم از نظر محلی، از فایلها محافظت می‌نماید.
سازگاری: سازگار با تمامی ورژن‌های ویندوز اما در مک به صورت پیشفرض در حالت read-only قرار دارد و در بسیاری از سیستم‌های لینوکسی نیز ممکن است به طور پیشفرض در حالت read-only باشد. کنسول بازی Xbox One به خوبی نمی‌تواند از این فرمت پشتیبانی کند.
محدودیت‌ها: انتقال فایل تا حداکثر 16 ترابایت و همچنین حداکثر کمتر از 1000 ترابایت فضای کلی (تقریباً می‌توان گفت بی نهایت است)
بهترین استفاده: استفاده در درایو‌های سیستمی و سایر درایو‌های داخلی که به وسیله ویندوز قابل شناسایی و پشتیبانی کامل خواهند بود.
