یک دنیای زیبا و خالی؛ نقدی بر فال اوت 76 «Fallout 76» و بتسدا

سال‌هاست که بتسدا با عناوین به یاد ماندنی هم‌چون سری‌های Elder Scrolls، Fallout، Dishonored، Doom و چند بازی به یاد ماندنی دیگر همانند نسخه‌های جدید ولفنشتاین، جای خود را در قلب هواداران باز کرده. این شرکت به ساخت دنیاهای بزرگ و جذابی معروف است که شما در آن‌ها می‌توانید بدون اغراق ماه‌ها به گشت و گذار بپردازید و کارهای جدید برای انجام دادن پیدا کنید. در این دنیاها نیز، خطوط داستانی ریز و درشتی وجود دارند که هرکدام از آن‌ها می‌توانند به موضوعی برای یک عنوان فیلم تبدیل شوند! اما در حال حاضر، به نظر می‌رسد که بتسدا مسیر خود را گم کرده است.

چرا بتسدا از نوآوری می‌ترسد؟

زمانی که بازی فال اوت 3 و فال اوت نیو وگاس عرضه شدند، بازیکنان با تمام وجود عاشق این بازی‌ها شدند. دنیای فال اوت 3 به قدری وسیع، زیبا و مملو از محتوا بود که شما را به آسانی در آن غرق می‌کرد. البته، مثل همیشه باگ‌های بی شماری که بعضی وقت‌ها خیلی هم بامزه بودند وجود داشتند، و به عنوانی از جذابیت‌های بازی به شمار می‌روند. اما بتسدا باید متوجه شود که از زمان عرضه‌ی فال اوت 3، دقیقا ده سال و یک ماه می‌گذرد؛ اگر بگوییم بتسدا در این دوران هیچ نوآوری‌ای در سری فال اوت به وجود نیاورده، هیچ اغراقی نکرده‌ایم!

اگر شما عناوینی هم‌چون Skyrim، Dishonored و Doom را بازی کرده باشید، متوجه می‌شوید که در همه‌ی آن‌ها امضایی از استودیوی بازی سازی بتسدا دیده می‌شود. مدل‌ها خیلی وقت‌ها در عین منحصر به فرد بودن، شباهت‌هایی به هم دارند و کارگردانی‌های زیبا در جای جای بازی موج می‌زنند. اما این امضا ظاهرا در سری فال اوت 76 کمی بیشتر از حالت معمولی بولد شده و به همراه کسری‌های چشم‌گیر، هواداران سری فال اوت را ناامید کرده است.

اما اگر اخبار بازی را دنبال می‌کنید، احتمالا متوجه می‌شوید که منتقدین و طرفداران، اصلا واکنش خوبی به بازی فال اوت 76، جدیدترین بازی سری فال اوت نداشتند. با ما همراه باشید تا بررسی کنیم که چرا فال اوت 76 این حجم از انتقاد و حتی نفرت را به همراه خود داشته است.

دنیای زیبا و فقیر

همان‌طور که اشاره کردیم، یکی از مهم‌ترین چیز‌هایی که سری فال اوت را از باقی بازی‌های جهان باز جدا می‌کرد، وجود شخصیت‌ها، خطوط داستانی و محتوایی بود که بازیکنان را به قدری با خود درگیر می‌ساختند که عیب‌های کاملا مشهود بازی، همانند سیستم نشانه گیری ضعیف (به جز سیستم VATS) و باگ‌های بی‌شمار را می‌پوشاندند. هم‌ذات پنداری با بعضی شخصیت‌ها به قدری قوی بود که یک رابطه‌ی عاطفی بین بازیکنان و فال اوت 3 به وجود آمده بود؛ اما همه‌ی نقاط جذابی که همین الان به آن‌ها اشاره کردیم، در فال اوت 76 حذف شده‌اند.

احتمالا تا الان حدس زده‌اید که مشکل این بازی چیست؛ هنوز تمامی عیب‌هایی که در بازی‌های قبلی بتسدا دیده می‌شد در این بازی‌ هم وجود دارند و حتی در بعضی موارد به وضوح بدتر هم شده‌اند، اما با تبدیل کردن این بازی به یک بازی آنلاین و سعی در جای کردن خود در روند امروزی بازی‌ها، دیگر خبری از آن شخصیت‌های دوست داشتنی و خط‌های داستانی نیست. بله، شما به شکلی داستان خود را می‌سازید، اما این رویکرد «Destiny»وار، اصلا به مذاق هواداران خوش نیامده است. هواداران فال اوتی را دوست داشتند که بتوانند ساعت‌ها در آن غرق شوند و از روایت فوق‌العاده‌ی آن لذت ببرند.

البته نمی‌توان از طراحی زیبای ویرجینیای غربی گذشت. این دنیا به شکلی چشم‌نواز طراحی شده و شهرها و مناظر در عین وفادار ماندن به جوهر‌ه‌ی سری Fallout، متنوع و زیبا هستند. ولی این دنیای زیبا، چیزی کم دارد که باعث می‌شود نتوانیم از باگ‌ها و مشکلات خنده‌داری که در بازی‌های قبلی وجود داشتند بگذریم. فال اوت 76 را می‌توان مشابه با دریایی زیبا و وسیع دانست که هنگامی که در آن پا می‌نهید، می‌بینید که تا پایان، عمق آن تا زانویتان است!

علاوه بر همه‌ی این‌ها، یک مشکلی که با آنلاین شدن بازی به وجود آمده، کرش‌های متعدد سرور است. چند روز پیش، سه تا از بازیکنان سه بمب اتمی را به طور هم‌زمان منتشر کردند و این موضوع آن سرور را دچار کرش کرد! و همه‌ی این‌ها با آپدیت غول آسای 47 گیگابایتی که اندازه‌ی خود بازی حجم داشت و در روز بعد از عرضه ارائه شد، غیرقابل توجیه به نظر می‌رسد.

مسیر پیش روی بستدا چه می‌تواند باشد؟

زمانی که بازی No Man’s Sky عرضه شد، به شکل وحشتناکی مورد انتقاد و نکوهش قرار گرفت. دلیل آن هم مشابه با فال اوت 76 بود: دنیای No Man’s Sky عملا بی‌نهایت بود، اما در این پهنه‌ی بزرگ کهکشان‌ها، کار زیادی برای انجام دادن نداشتید. اما در حال حاضر و بعد از گذشت بیش از دو سال از عرضه‌ی این بازی، شرکت Hello Games توانسته «نو منز اسکای» را تبدیل به یک بازی بسیار جذاب و قابل احترام تبدیل کند.

اگر بتسدا این رویکرد را در پیش بگیرد، می‌توانیم امیدوار باشیم که دنیای پسا آخرالزمانی مورد علاقه‌ی‌مان، می‌تواند دوباره به جایی جذاب تبدیل شود؛ اما این پروسه با توجه به تاکید روی آنلاین بودن کامل بازی می‌تواند زمان‌بر باشد.