10 ابزار تکنولوژی نسبتاً مدرن که دیگر به آن‌ها نیازی نداریم

تکنولوژی به سرعت در حال پیشرفت است؛ این سرعت به قدری زیاد است که گوشی‌ای که الان در دست دارید میلیون‌ها بار از رایانه‌ای که ناسا در سال 1969 به کمک آن دو فضانورد را به کره ماه ارسال کرد نیز قوی‌تر است! با ادامه پیشرفت در این زمینه، ابزارهای بیشتری روز به روز به قدیمی و بدون استفاده می‌شوند. در ادامه با ما همراه شوید تا لیست 10 ابزار تکنولوژی نسبتا مدرن که الان بی‌استفاده شده‌اند را با هم مرور کنیم.

1- ماشین تحریر

ماشین‌های تحریر کیبوردهای قدیمی هستند که مستقیم روی کاغذ چاپ می‌کنند. قبل از اختراع ماشین تحریر تمامی اسناد و نامه‌های رسمی با دست نوشته شده و یا روی دستگاه چاپ، چاپ می‌شدند که این روش هزینه زیادی در بر داشت. ماشین تحریر به عنوان یک جایگزین مقرون به صرفه توسط کریستوفر لاتام شولز در سال 1868 اختراع شد.

اولین ماشین‌های تحریر دارای کلیدهای مکانیکی بودند که به سطوح فلزی اهرم مانند با حروف و کاراکترهای برجسته وصل می‌شدند. وقتی کلیدی را فشار می‌دهید یک نوار جوهردار بین کاغذ و سطح فلزی قرار گرفته تا حرف مورد نظر روی کاغذ چاپ شود.

این اختراع تحول بزرگی ایجاد کرد چراکه شیوه عملکرد مشاغل و اشتراک‌گذاری اطلاعات توسط مردم را دچار تغییر اساسی نمود. در اواسط دهه 1800 ماشین‌های تحریر به یکی از آیتم‌های مهم و ضروری در دفاتر مبدل شده و تقریباً یک قرن سلطنت آن‌ها طول کشید؛ نهایتاً با روی کار آمدن کامپیوترها، تاریخ انقضای استفاده از ماشین تحریر نیز پایان یافت. اما حتی در این دوره نیز افراد زیادی، به ویژه شاعران و رمان‌نویسان حس تایپ از طریق این ماشین‌ها را دوست داشته و هنوز از ماشین تحریر استفاده می‌کنند به همین دلیل هم نسل این ابزار هنوز کاملا از بین نرفته است.

2- تلفن‌های عمومی

قبل از روی کار آمدن گوشی‌های موبایل، تماس از طریق تلفن‌های عمومی بسیار رایج بود. مردم با استفاده از سکه، کارت‌های اعتباری و یا کارت تلفن می‌توانستند با استفاده از خط‌های عمومی با هرکسی که می‌خواهند تماس بگیرند. اغلب این تلفن‌های عمومی داخل کیوسک و قرار داشتند تا حریم شخصی فرد تماس‌گیرنده حین مکالمه رعایت شود.

جالب است بدانید اولین تلفن عمومی در سال 1881 نصب شد و تا دهه 1900 هرجایی از سطح خیابان‌های شهر، ایستگاه‌های قطار و سایر مکان‌های عمومی می‌توانستید به این تلفن‌ها دسترسی پیدا کنید. اما زمانی‌که غول‌های مخابراتی AT&T و Verizon تلفن‌های عمومی خود را فروختند، استفاده از این تلفن‌ها نیز کاهش پیدا کرد.

3- فیلم‌های عکاسی

این روزها عکاسی فوری رونق پیدا کرده که شما تنها با کلیک روی یک عکس می‌توانید آن را در سریع‌ترین زمان ممکن به اشتراک بگذارید. در گذشته مردم از دوربین‌های عکاسی که دارای فیلم عکاسی بودند، برای ثبت لحظاتشان استفاده می‌کردند. این اختراع متعلق به سال 1885 بود.

قبل از این اختراع، عکاسی و ثبت لحظات تنها برای قشر ثروتمندان جامعه قابل دسترس بود اما با اختراع فیلم‌های عکاسی باعث شد تا عکاسی کردن تجاری شود. این فیلم‌های عکاسی حساس به نور برای گرفتن عکس از اجسام برای مدت کوتاهی در معرض نور قرار گرفته و سپس برای تولید تصاویر قابل رویت مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

این فرآیند بسیار زمان‌بر و پرهزینه بود و در نهایت نیز منجر به معرفی دوربین‌های دیجیتال در دهه 1990 شد. در پایان قرن 20ام استفاده از دوربین‌های فیلم‌برداری و فیلم‌های عکاسی به طور کل منسوخ شد.

4- پیغام‌گیر

ماشین پیغام‌گیر در واقع کاری مشابه با سیستم پست صوتی اسمارت‌فون‌هایتان را انجام می‌دهد. تنها تفاوتی که این دو روش دارند این است که پیغام‌گیر، پیام‌های تماس‌گیرنده را داخل حافظه‌های ذخیره‌سازی مثل کاست ثبت می‌کرد این در حالیست که سیستم پست صوتی پیام‌ها را داخل یک سرور کامپیوتر متمرکز ذخیره خواهد کرد.

اولین ماشین پیغام‌گیر در دهه 1930 اختراع شد اما محبوبیت آن تنها تا دهه 1980 ادامه پیدا کرد و در اوایل دهه 2000 پست صوتی جایگزین پیغام‌گیرها شد چراکه به کاربران اجازه می‌داد تا در هر جایی که هستند به پیام‌های ضبط شده دسترسی داشته باشند.

5- پیجرها

قبل از این‌که تلفن موبایل اختراع شود، مردم فقط به تلفن‌های ثابت دسترسی داشتند و هیچ راهی برای ارسال پیام اضطراری برای شخص دیگر وجود نداشت. برای حل این مسئله آلفرد جی گراس در سال 1949 پیجرها را برای استفاده در بیمارستان اختراع کرد. این دستگاه‌های ارتباطی رادیویی با شماره‌های منحصر به فرد، مشابه تلفن‌ها عمل می‌کردند.

نحوه کارکرد پیجر به این صورت است که هر کسی که شماره پیجر شما را می‌داند می‌تواند از با استفاده از تلفن به پیجر شما پیام بفرستند. زمانی‌که پیام را دریافت کنید، پیجر شما آن را روی صفحه LCD نمایش خواهد داد. پیجرهای یک طرفه به راحتی می‌توانند پیام‌ها را دریافت کنند اما شما می‌توانید با استفاده از پیجرهای دو طرفه و یا پیجرهای پاسخ می‌توانید اقدام به ارسال پیام با استفاده از این روش کنید.

با افزایش محبوبیت گوشی‌های موبایل، به تدریج پیجرها از بین رفتند؛ با این حال هنوز هم از آن‌ها برای خدمات اضطراری مانند ایمنی آتش‌نشانی و سلامت استفاده می‌شود.

6- نوار کاست

اگرچه که مردم به ویژه علاقه‌مندان به موسیقی، به صفحه‌های وینیل علاقه دارند اما این صفحه بسیار بزرگ و حساس هستند و برای جابه‌جایی گزینه مناسبی نخواهند بود. برای حل این مسئله فیلیپس (Phillips) نورا کاست‌ فشرده را در سال 1962 اختراع کرد. در ابتدا از این کاست‌ها برای ضبط و پخش صدا استفاده می‌کردند اما بعدها با روی کار آمدن VHS نوار کاست‌ها نیز از ویدیو پشتیبانی کردند.

کاست‌ها در صنعت موسیقی بسیار موثر و موفق واقع شده و روش مردم برای گوش دادن به موسیقی را به طور کل تغییر دادند. مردم می‌توانستند در هرجایی با استفاده از نوارهای کاست خود به موسیقی گوش دهند. کاست در دهه‌های 70 و 80 بسیار محبوب بودند تا زمانی که در سال 1991 سی‌دی‌ها جایگزین شدند.

7- فلاپی دیسک

این روزها از پلتفرم‌های ذخیره‌سازی ابری و یا دیویاس‌های حافظه اکسترنال برای انتقال فایل‌ها بین دو کامپیوتر استفاده می‌کنیم، اما در گذشته فلاپی دیسک‌ها این وظیفه را به عهده می‌گرفتند. بعد از اختراع فلاپی دیسک توسط IBM در سال 1971 اشتراک‌گذاری برنامه‌ها و بارگذاری سیستم‌ها بسیار آسان‌تر صورت گرفت.

در دهه 1980 از فلاپی دیسک به عنوان جایگزین کارت‌های پانچ (یک تکه کاغذ سرواخ شده برای نمایش دیتاهای دیجیتال) شدند؛ اما در دهه 1990 به دلیل محدودیت‌های ذخیره‌سازی فلاپی دیسک‌ها، سی‌دی‌ها جایگزین شدند. ظرفیت ذخیره‌سازی فلاپی دیسک‌ها 1.44 مگابایت بود و این در حالیست که ظرفیت ذخیره‌سازی یک سی‌دی‌ استاندارد 700 مگابایت است.

8- موزیک پلیرهای پرتابل

هم اکنون پیشرفت تکنولوژی به جایی رسیده که ما به راحتی می‌توانید میلیون‌ها آهنگ را در جیب خود داشته و حمل کنیم اما قبل از دهه 1970 این آپشن برای مردم وجود نداشت. در آن زمان مردم تنها در خانه‌ و یا ماشین می‌توانستند به موسیقی گوش دهند اما اختراع موزیک پلیرهای پرتابل همه چیز را تغییر داد.

اولین موزیک پلیر پرتابل، واکمن (Walkman) بود که در سال 1979 توسط کمپانی سونی (Sony) منتشر شد. واکمن جایگزین Boombox شد و به طور کامل موسیقی گوش دادن مردم را تغییر داد. علاوه‌بر قابلیت حمل این دیوایس، شما گوش دادن به موسیقی را به شیوه شخصی‌تری تجربه می‌کردید چراکه می‌توانستید به صورت کاملا خصوصی بدون این‌که دیگران بشنوند، از طریق هدفون به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید.

واکمن از نوار کاست برای پخش موسیقی استفاده می‌کرد اما مدتی بعد شرکت‌ها از سی‌دی پلیرهای پرتابل و MP3 پلیرها رونمایی کردند. در این بین آی‌پاد به خاطر داشتن طراحی و ظاهری شیک، فضای ذخیره‌سازی بیشتر و بازاریابی هوشمندی که داشت به شدت مورد توجه و محبوبیت در میان مردم قرار گرفت. اما بعد از این‌که گوشی‌های هوشمند به جزء جدانشدنی زندگی انسان‌ها تبدیل شدند، موزیک پلیرها نیز کم‌کم از رده خارج شدند.

9- سی‌دی‌ها

سی‌دی‌ها یا همان دیسک‌های فشرده یکی از محبوب‌ترین فضای ذخیره سازی در زمان خود بودند. سی‌دی به عنوان جایگزین نوار کاست توسط فیلیپس و سونی در سال 1982 برای تولید صدای دیجیتال Hi-Fi به بازار عرضه شد. سی‌دی‌های قدیمی‌تر تنها توانایی ذخیره‌سازی 10 مگابایت دیتا را داشتند اما بعدها این مقدار به 700 مگابایت افزایش داده شد.

سی‌دی‌ها به سرعت در صنعت موسیقی مورد توجه و محبوبیت قرار گرفتند چراکه ظرفیت ذخیره‎‌سازی بیشتری نسبت به سایر روش‌های جایگزین داشتند و همین موضوع باعث شده بود تا برای ذخیره‌سازی موسیقی آن هم با کیفیت بالا به یک گزینه ایده‌آل تبدیل شوند. با این حال از زمانی‌که پلتفرم‌های استریم موسیقی در اواخر دهه 2000 شروع به فعالیت کردند، از محبوبیت سی‌دی به شدت کاسته شد.

10- دی‌وی‌دی پلیرها

اگر این روزها بخواهید یک فیلم تماشا کنید، می‌توانید به راحتی آن را از اینترنت دانلود کرده و یا آنلاین آن را پخش کنید؛ اما در دهه 90 این قابلیت وجود نداشت. مردم در آن دوران دی‌وی‌دی‌های فیلم را اجاره کرده و آن را روی تلویزیون خود تماشا می‌کردند. دی‌وی‌دی پلیر نیز دیوایسی است که این دی‌وی‌دی‌ها را خوانده و روی تلویزیون با استفاده از کابل‌ها پخش می‌کردند.

بعد از موفقیت پلیرهای VHS، اولین DVD پلیر در سال 1996 توسط توشیبا اختراع شد و سپس به بخش بزرگی از سرگرمی‌های خانگی تبدیل شدند. از آنجایی که اجاره دی‌وی‌دی و خرید دستگاه پخش دی‌وی‌دی مقرون به صرفه بود به سرعت در میان مردم مورد استفاده و محبوبیت قرار گرفتند؛ با این حال در پایان دهه 2000 سرویس‌های پخش فیلم جایگزین این پلیرها شدند.